ستاره صبح-
من همیشه پشیمان هستم که چرا برای جلوگیری از جنگ ویتنام تلاش بیشتری نکردم. اکنون از تمام آن کسانی که از برنامه‌های پنهانی دونالد ترامپ آگاهی دارند می‌خواهم تا در همین هفته، برنامه‌های وی را افشا کنند. ترامپ در تحریک اوباش جنایتکار به اعمال خشونت و اشغال ساختمان کنگره نشان داد که در صورت باقی ماندن در کاخ سفید تا دو هفته دیگر هیچ محدودیتی در سوءاستفاده از قدرت برایش متصور نخواهد بود. ازآنجاکه عملکرد آتش افروزانه او در روز چهارشنبه ویرانگر بود، از این می‌ترسم که او ممکن است در چند روز آینده دست به کارهای خطرناک‌تری مانند برافروختن جنگی با ایران بزند که سال‌ها در انتظار آن بوده است. آیا ممکن است او آن‌قدر خیالاتی باشد که تصور کند چنین جنگی به نفع مردم آمریکا، منطقه خاورمیانه و یا حتی منافع کوتاه‌مدت خودش است؟ رفتار و وضعیت روحی آشکار وی در خلال 2 ماه گذشته و به‌ویژه در هفته جاری به این پرسش پاسخ می‌دهد. اعزام این هفته بدون توقف بمب‌افکن‌های B-52 از داکوتای شمالی به سواحل ایران که چهارمین پرواز در طول 7 هفته اخیر به شمار می‌رود، همراه با افزایش نیروهای آمریکایی در منطقه، نه‌تنها هشداری به ایران، بلکه به ما نیز است. در اواسط ماه نوامبر، با شروع این پروازها، هرلحظه تصور می‌رفت که تأسیسات هسته‌ای ایران موردحمله قرار گیرد. سازمان‌های اطلاعاتی ارتش و اطلاعات آمریكا به‌طور مكرر، مانند آنچه در ویتنام و عراق اتفاق افتاد، اطلاعات نادرستی را در اختیار روسای مختلف جمهور قرار می‌دادند تا برای حمله به دشمنان فرضی، بهانه‌های لازم را فراهم آورده باشند و یا اینکه اقدامات پنهانی را پیشنهاد می‌دادند تا مخالفان را به واکنش وا‌دارند، واکنشی که «تلافی‌جویی» ایالات‌متحده را توجیه می‌کرد. اگر چنین باشد، احتمالاً ترور محسن فخری‌زاده، برترین دانشمند هسته‌ای ایران، یک چنین حرکت تحریک‌کننده ای را دنبال می‌کرده است، همان‌طور که ترور ژنرال سلیمانی نیز با همین هدف صورت گرفت. امری که تاکنون شکست‌خورده است؛ اما اکنون زمان برای کنش و واکنش‌های خشونت‌آمیزی که می‌تواند مانع ازسرگیری توافق هسته‌ای ایران توسط دولت بایدن به‌سرعت پایان می‌یابد: مسئله ای که نه‌تنها هدف فوری دونالد ترامپ، بلکه متحدان وی یعنی اسرائیل، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و بحرین به شمار می‌رود. بدیهی است که در فرصت زمان باقی‌مانده برای تحریک ایران نیاز به چیزی بیش از ترورهای فردی است تا آن کشور را به واکنشی که توجیه‌کننده یک حمله هوایی ایالات‌متحده باشد، وا‌دارد. من خودم با توجه به تجربه ویتنام در نیم‌قرن پیش در 3 سپتامبر 1964، ناظر یک چنین برنامه‌ریزی که باهدف تحریک ویتنامی‌ها برای توجیه یک حمله گسترده ارتش آمریکا صورت گرفته بود، بودم. احتمالا چنین برنامه‌ریزی‌های احتمالی، به کارگردانی کاخ سفید، برای حمله به ایران درحالی‌که دولت ترامپ هنوز در این سمت قرار دارد، در گاوصندوق‌ها و رایانه‌های پنتاگون، سیا و کاخ سفید وجود دارد. این بدان معناست که در این مراکز مقاماتی هستند که در صفحه‌نمایش رایانه محرمانه خود شاهد توصیه‌هایی طبقه‌بندی‌شده، مانند یادداشت‌های فرمانده من در ویتنام در سپتامبر 1964، هستند. من همیشه از اینکه آن یادداشت‌های محرمانه را به‌موقع کپی و انتقال نداده‌ام، افسوس می‌خورم، چراکه ممکن بود بتوانم جلوی جنگی با هزاران کشته، معلول و بی‌خانمان را بگیرم. اسناد یا پرونده‌های فعلی که به‌طور پنهانی قصد تحریک ایران و حمله متقابل آمریکا را به دنبال دارند، نباید لحظه‌ای از چشم کنگره ایالات‌متحده و افکار عمومی آمریکا مخفی بمانند. باید جامعه و کنگره را قبل از آنکه دیر شود از یک برنامه احتمالی جنگ آگاه کرد. من عاجزانه از افرادی که می‌توانند افشاگر چنین برنامه‌های احتمالی باشند، تقاضا دارم همین امروز و همین هفته در اقدامی وطن‌پرستانه قبل از آنکه خیلی دیر شود و بمب‌ها فروبریزند، اقدام کنند.
8 ژانویه 2021- تارنمای گاردین
برگردان علی اصغر شهدی
Asghar.shahdi@gmail.com