حمله آمریکا به افغانستان در اکتبر 2001 یک اقدام جنایی بود. این حرکت به دلیل نیروی عظیمی که برای تخریب زیرساخت های افغانستان و گسست پیوندهای اجتماعی آن بکار گرفته شد، جنایت نام گرفت. در 11 اکتبر 2001 ، روزنامه نگار آناتول لیون با عبدالحق یکی از رهبران افغانستان در پیشاور پاکستان مصاحبه کرد . عبدالحق ، که بخشی از مقاومت در برابر طالبان را رهبری می کرد ، تحت پوشش بمباران هوایی آمریکا در حال آماده شدن برای بازگشت به افغانستان بود. اما ، او از روشی که ایالات متحده برای پیش برد جنگ انتخاب کرده بود، خوشحال نبود. وی در آن زمان به لیون گفت”اقدام نظامی به خودی خود تنها به سخت تر شدن شرایط می انجامد، به خصوص اگر این جنگ قرار باشد برای یک مدت زمان طولانی ادامه یافته منجر به تلفات بسیاری از شهروندان گردد” عبد الحق در آن زمان بدرستی پیش بینی کرد، بطوریکه ما دیدیم چگونه این جنگ به مدت 20 سال ادامه یافت و کشته شدن حداقل 71344 غیرنظامی را بدنبال داشت.
عبد الحق گفت “بهترین کار برای ایالات متحده عمل بر روی یک راه حل سیاسی متحد برای تمام گروه های افغان خواهد بود. در غیر این صورت ، اختلافات عمیق بین گروه های مختلف که با پشتیبانی کشورهای مختلف صورت می گیرد برکل منطقه تأثیر ناگوار خواهد گذاشت. “ این کلمات پیش بینی های بموقع بود، اما حق می دانست که هیچ کس به او گوش نمی دهد. وی به لیون گفت: “احتمالاً ایالات متحده تصمیم خود را برای اینکه چه بکند را گرفته است و اهمیتی به توصیه های من نخواهد داد.” پس از 20 سال تخریب باورنکردنی ناشی از این جنگ ، و پس از برافروختن خصومت بین “همه گروه های افغان” ، ایالات متحده به نسخه دقیق سیاست عبدالحق بازگشته است : گفتگوی سیاسی. عبد الحق به افغانستان برگشت و در 26 اکتبر سال 2001 توسط طالبان کشته شد. توصیه های وی در حال حاضر خارج از تاریخ میباشد. در سپتامبر 2001 ، بازیگران مختلف در افغانستان - از جمله طالبان - آماده گفتگو بودند. آنها این کار را تا حدودی انجام دادند زیرا می ترسیدند که هواپیماهای جنگی ایالات متحده درهای جهنم را بر روی افغانستان باز کنند. اکنون ، 20 سال بعد ، فاصله بین طالبان و دیگر گروهها گسترش یافته است. دیگر به سادگی اشتهایی برای مذاکره وجود ندارد.
جنگ داخلی در 14 آوریل 2021 ، رئیس پارلمان افغانستان - میرحمان رحمانی - هشدار داد که کشورش در آستانه “جنگ داخلی” قرار دارد. محافل سیاسی کابل در هنگام عقب نشینی آمریكا از 11 سپتامبر بوضوح از دورنمای جنگ داخلی صحبت می کردند. به همین دلیل است كه شریف امیری از شبکه خبری طلوع در 15 آوریل ، در جریان كنفرانس مطبوعاتی در سفارت آمریكا در كابل ، از وزیر خارجه آمریكا آنتونی بلینکن از احتمال جنگ داخلی پرسید، وی در پاسخ گفت”من فکر نمی کنم که حداقل به نفع کسی باشد که افغانستان وارد یک جنگ داخلی طولانی مدت شود. و حتی طالبان ، همانطور که ما می شنویم ، گفته اند که علاقه ای به این موضوع ندارد. “ در حقیقت ، افغانستان حداقل از زمان شکل یابی مجاهدین - از جمله عبدالحق - برای نبرد با حزب دموکراتیک خلق افغانستان (1978-1992) به مدت نیم قرن درگیر جنگ داخلی بوده است . این جنگ داخلی با حمایت ایالات متحده از محافظه کارترین و افراطی ترین عناصر جناح راست افغانستان ، گروه هایی که بعدا به بخش هائی از القاعده ، طالبان و سایر جناح های دیگر تبدیل می شوند، تشدید شد. در این دوره هرگز ایالات متحده راهی به صلح ارائه نداده است. درعوض ، همیشه در هر نوبت اشتیاق به استفاده بی حد و حصر از نیروهای نظامی برای کنترل آنچه از کابل خود را نشان می داد، داشته است.