مرام مبارزاتى مرحوم محتشمی پور
در مرام مبارزاتى مرحوم محتشمی پور، سیاسی‌کاری جایی نداشت. آن فقید سعید در دوران مسئولیت‌ها، چه در جایگاه نمایندگى مردم در مرکز قانون‌گذاری و چه آن زمان که سکّان وزارت کشور را در دست داشت و نیز در سال‌هایی که سفیر جمهورى اسلامی ایران در جمهورى سوریه بود، از تمام ظرفیت قانونى خود براى انجام آنچه بر عهده‌اش بود استفاده مى‌کرد و به هیچ نهاد و دستگاهى و مقامى اجازه نمى‌داد، حریم اختیارات قانونى او را نقض کنند و سایر نهادها، دستگاه‌ها و مقامات را وادار مى‌ساخت که در امورى که به وظایف قانونى او مربوط مى‌شد از حدود قانونى خود تجاوز نکنند. ...
محتشمی پور کاسب سیاست نبود
مرحوم محتشمی پور در رابطه با اصول و مبانى نهضت حضرت امام و انقلاب اسلامى ایران از آنانى نبود که امروز مشمول و مصداق این سخن‌اند که: «یکى بر سرشاخ، بن مى‌برید». محتشمی پور بر آن اصول و مبانى تا آخر استوار ماند و به ایمان خود به امامت و رهبرى امام در انقلاب که به امضاء اکثریت قاطع ملت ایران رسیده بود تا پایان عمر پایبند بود. ...
آقاى محتشمی پور، در کنار ایمان راسخی که به‌درستی راه امام داشت، به این کلام امام نیز باور داشت که «ما ایران امروز را نمى‌توانیم مانند مدینه زمان پیامبر اداره کنیم». او آنچه را از امام آموخته بود، در گفتار و در عمل، به دوستان و علاقه‌مندان خود نیز مى‌آموخت.
مرحوم محتشمی پور از امام آموخته بود که باید جمهورى اسلامى حفظ شود و نباید کیان نظامى که با آراء اکثریت قاطع ملّت بپا شده است فداى شخص یا اشخاص شود و هرگاه جریان امور را برخلاف آن می‌دید مقابله می‌کرد؛ او انتظار داشت تا هرکس در هر جایگاهى که هست به این دیدگاه امام پایبند باشند که اگر مردم چیزى را بخواهند، ما نمى‌توانیم بر اساس رأى و تشخیص فردى خود خلاف آن را بر ایشان تحمیل کنیم و گمان بریم که به تکلیف شرعى خود عمل کرده‌ایم؛ تکلیف شرعى آن است که در اداره امور جامعه و کشور مطابق خواست مردم عمل کنیم، هرچند که آن را به زیانشان بدانیم و اگر گمان مى‌کنیم خواست آنان در تعارض با تکلیف شرعى ما است، باید مردم را آزاد بگذاریم تا آن‌گونه که خود مى‌خواهند کشورشان را اداره کنند؛ ما حق نداریم چیزى را به مردم تحمیل کنیم. مرحوم محتشمی پور این درس‌ها را از امام و بنیان‌گذار جمهورى اسلامى آموخته بود و در گفتار و رفتار به علاقه‌مندان خود مى‌آموخت. ...
جلای وطن
برپایى دارالزهراى محتشمی پور به همه مى‌آموخت که هر تلاشی براى مردم و کشور و آزادی، همه با یاد خدا و ایمان استوار به آیین رسول خدا و پیروى از سلوک على (ع) و زهرا (س) و حسین (ع) و فرزندانشان که درود خدا بر آنان باد، دل‌نشین است و با این‌هاست که از سرزنش ملامتگران غمى به دل راه نمى‌یابد و اگر لازم باشد جلاى وطن و دورى دوستان و بستگان هم آسان می‌شود. مرحوم آقاى محتشمی پور با حضور خود در جریان خط امام که براى بقا و استوارى جمهورى اسلامى بر پاره‌اى از اصلاحات تأکید می‌کند، با توجه به باورها و منش و سلوکى که داشت، مخالفان را در اتهام زنی به این جریان ناکام می‌گذاشت، مخالفانی که هیچ مانع دینى، اخلاقى، انسانى و قانونى بر سر راه خود نمى‌دیدند و زبان به هر تهمتی می‌گشودند. ...
مرحوم محتشمی پور نه از آنانى بود که به علت سختى راه از تلاش دست می‌کشند و نه از آنانى که وقتی انحرافى در جریان امور مى‌بینند چنان واکنش نشان می‌دهند که به اصل و اساس جمهورى اسلامى لطمه وارد می‌شود او به‌خوبی می‌دانست که وراى جمهورى اسلامى سرابى بیش نیست. محتشمی توجه داشت که طرحى که امام، رضوان‌الله تعالی علیه، درانداخته است بنیانى مرصوص است و با کج‌رَوىِ افراد این بنیان فرونمی‌ریزد. پس اگر لازم باشد، مدتى باید سکوت و صبر پیشه کرد؛ او چنین تشخیص داده بود و تا آخر عمر بر تحلیل اجتهادى خود استوار ماند. باید بپذیریم که تشخیص درستى یا نادرستی هر فعالیتی در این زمانه قابل قیاس با دهه پنجاه و پیش‌تر از آن نیست یا دشوار است و از راه و رسم آن پیرِ مبارزه، سیاست، اخلاق، فلسفه، عرفان و فقاهت آموخته بود که تحلیل سیاسى- اجتهادى نقشی تعیین‌کننده در اتخاذ خط‌مشى دارد. مرحوم محتشمی پور بر اساس اجتهاد خود، این راه را مى‌پیمود. خداوند آن دوست گرامى و عزیز را در جوار رحمت نامتناهى خود، با اولیای دین و صالحان محشور فرماید.