کسانی که مسئله حیاتی منافع ملی را به دوره ها و دولت ها گره می زنند یا منافع ملی را نمی شناسند و یا منافع باندی و جناحی را بر آن ترجیح می دهند. آدم هایی از این دست "ابن الوقت » هایی هستند که اگر نگوئیم خائن اند اما رفتارشان نتیجه ای جز این ندارد. حاصل خیانت آگاهانه یا ناآگاهانه هم چندان متفاوت نیست که در عرصه سیاسی، اعمال را نه به نیت ها که به نتایج باید سنجید.بر همین اساس فکر می کنم همه باید درس گرفته از قضاوت عمومی در باره ابن الوقت ها، بکوشیم تا «فرزند زمانه» خویش و همراه هم باشیم و دولت را کمک کنیم تا بهترین تصمییم ها را در این شرایط سخت بگیرد. مثل همین ماجرای توافق با آژانس بین المللی انرژی اتمی که اتفاق افتاد. این درست که افرادی در برابر توافق موقت دولت دوازدهم، علم مخالفت برافراشتند و با نگاه جناحی تیغ بر منافع ملی کشیدند اما کسی از جناح مقابل نباید امروز نه تیغ که حتی قلم به مخالفت بزند.آنان که دیروز هیاهو می کردند و امروز ساکت اند را مردم می شناسند. خودشان هم اگر گفته های پیشین را از یاد برده باشند، رسانه ها مثل "رقیب و عتید" همه چیز را ثبت کرده اند و حافظه عمومی هم به یاد دارد دیروز و امروز شان را. چنان که گفته های دیروز و امروز اصحاب اصلاح و اعتدال را ثبت می کند. به هر روی همه باید پای منافع ملی بایستیم و مخالفان دیروز را هم برای سکوت و احیانا همراهی امروز نباید به شماتت گرفت هرچند آنان را زبانی از جنس عیار ۲۴ شماتت و مذمت و تهمت باشد. حتی اگر امروز هم هنوز به همان عینک نگاه کنند.باورمندان منافع ملی، همه کدورت های دیروز و امروز و حتی فردای نیامده را برای ایران و انقلاب، فراموش کنند. بدگویی های پیشین را ببخشند تا فضا دوستانه تر شود و همه بتوانیم کنار هم تمام ظرفیت ها را برای احیای منافع ملی و مجد و عظمت ایران عزیز فعال کنیم. قضاوت در باره تضاد گفتاری و رفتاری افراد را برای تاریخ بگذاریم آن هم نه برای تسویه حساب بلکه برای عبرت آموزی. بدانیم که برای حل مشکلات و تحریم ها همه باید در کنار هم باشیم. ایرانی بودن و انقلابی بودن امروز اقتضائی چنین دارد.