دکتر یوسف مولایی/ استاد حقوق بین الملل دانشگاه تهران
آقای روحانی به عنوان یک دیپلمات حضور در اجلاس سازمان ملل را به عنوان یک فرصت برای خود و دولتش قلمداد می کرد و به همین دلیل در طول هشت سال گذشته در همه اجلاس های سازمان ملل شرکت کرد و دیدگاه های خود را در زمینه مسائل مختلف به افکار عمومی جهان انتقال داد.از سوی دیگر آقای روحانی تلاش کرد از نشست هایی که در حاشیه اجلاس بین رهبران کشورهای مختلف برگزار می شد در راستای حل مشکلات بین المللی و منطقه ای استفاده کند.این در حالی است که آقای رئیسی دارای چنین رویکردی نبوده و نیست و با نرفتن به نیویورک از فرصت های احتمالی بیان دیدگاه ها و دیدار و مذاکره با رهبران کشورهای جهان استفاده نکرد.البته از نظر حقوقی این یک تصمیم فردی است و نمی توان نسبت به آن ایراد گرفت.آقای روحانی در زمانی که در اجلاس سازمان ملل حضور پیدا می کرد با رسانه های آمریکایی و جهانی گفت وگو می کرد و تلاش می کرد از سیاست های ایران در عرصه منطقه ای و جهانی دفاع کند.به باور نگارنده به نظر می رسد مشاوران و نزدیکان رئیسی به وی توصیه کرده اند که به دلایل سیاسی و تبلیغاتی که ممکن است حول سفر وی به نیویورک صورت بگیرد از سفر به آمریکا خودداری کند. این در حالی است که احتمال واکنش ایرانیان خارج از کشور به سفر رئیسی به نیویورک و برگزاری تجمعاتی در این زمینه وجود داشت.به همین دلیل این احتمال وجود داشت که گمانه زنی درباره موضوعاتی که درباره گذشته آقای رئیسی مطرح بوده در سفر ایشان به نیویورک افزایش پیدا کند و سبب فضا سازی های رسانه ای و تبلیغاتی شود. به همین دلیل رئیسی با مقایسه فواید و مضرات این سفر تصمیم گرفته که در اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل شرکت نکند. به هر حال این تصمیمی است که دولت رئیسی گرفته و ترجیح داده در شرایط کنونی هزینه های جدیدی برای دولت از جنبه های تبلغیاتی و رسانه ای ایجاد نکند.