جالب اینجاست که احساس منفی نسبت به طالبان در بین مردان (۵۹.۲ درصد) بیشتر از زنان (۵۴.۷درصد) بوده است؛ این در حالی است که یکی از بارزترین ویژگی‌های این گروه زن‌ستیزی و اعمال مقررات سختگیرانه در خصوص زنان است. البته این آمار می‌تواند به این موضوع که زنان کمتر از مردان اخبار را دنبال می‌کنند، ارتباط داشته باشد.اما احساس بد نسبت به گروه طالبان، در بین افراد دانشگاهی (۶۵.۶ درصد) بیشتر از افراد غیردانشگاهی (۵۲.۲ درصد)، در بین افراد ۱۸ تا ۲۹ سال (۵۷.۴درصد) و ۳۰ تا ۴۹ سال (۶۰.۸درصد) بیشتر از افراد ۵۰ سال به بالا (۴۹.۶درصد) و در بین ساکنان شهری (مراکز استان‌ها ۶۳ درصد و شهرهای کوچکتر ۵۹.۶درصد) بیشتر از ساکنان روستایی (۴۴.۴ درصد) است.
در بخش دیگری از این نظرسنجی از پاسخگویان پرسیده شد «آیا شما اخبار مربوط به کنترل طالبان بر افغانستان را شنیده‌اید؟»
در پاسخ ۷۷.۹ درصد پاسخگویان گفته‌اند اخبار مربوط به کنترل طالبان بر افغانستان را شنیده‌اند. اما ۲۱.۳ درصد مردم گفته‌اند این اخبار را نشنیده‌اند. مردان (۸۳.۵ درصد) بیشتر از زنان (۷۳.۵ درصد)، افراد دانشگاهی (۸۶.۴ درصد) بیشتر از افراد غیردانشگاهی (۷۴ درصد) و ساکنان شهری (در مراکز استان‌ها ۸۱.۸ درصد و در دیگر شهرها ۸۰.۱ درصد) بیشتر از ساکنان روستایی (۷۲.۶ درصد) اخبار مربوط به کنترل طالبان بر افغانستان را شنیده‌اند.
بر اساس این تقسیم بندی ها گروهی از ناظران طالبان را به دو گروه خوب و بد تقسیم کرده و معتقدند می شود با جذب طالبان خوب و دادن سهم به آنها، طالبان بد را منزوی کرده و آنها را از دولت و قدرت دور نگه داشت. در مقابل عده دیگری معتقدند تغییرات طالبان بیشتر شکلی و نه ماهوی است و تاکتیک مراعات با طالبانِ خوب برای مهار طالبانِ بد، ممکن است قماری خطرناک باشد. چون این یک تاکتیک ناآزموده است و معلوم نیست قمار با آن تا چه میزان جواب بدهد؛ سابقه طالبان می گوید این گروه در برابر وسوسه و سودای به دست گرفتن تمامی قدرت برای پیاده کردن تمامی احکام شریعت جدی است و با کسی تقسیم قدرت نمی کند.
در هفته های گذشته به درستی نمی توان یک نگاه مشخص و موضع رسمی درباره تحولات افغانستان در ایران به دست آورد. شاید بخشی از دلیل این امر به پیچیدگی اوضاع داخل افغانستان باشد که هنوز در بسیاری از موارد برای ناظران و دولت های خارجی در هاله ای از ابهام است؛ چون اطلاعات ضدو نقیضی از سوی محافل طالبان و محافل دولتی افغانستان به دست می رسد که با یکدیگر متناقض و متضاد هستند. اما اگر بخواهیم موضع گذشته ایران درباره طالبان و افغانستان را در نظر بگیریم باید گفت که تحولات افغانستان برای ایران بسیار مهم است و هر گونه ناامنی و بی ثباتی در این کشور به صورت مستقیم و فوری تاثیرات سوء خود را برای ایران به دنبال خواهد داشت. ناآرامی در افغانستان برای اقتصاد و توسعه ایران یک تهدید جدی است. این مساله علاوه بر اینکه روند عادی مراودات اقتصادی و بازرگانی و صادرات کالاهای ایرانی به بازار افغانستان را تحت تاثیر قرار خواهد داد در میان مدت و بلند مدت نیز سبب ناامنی و عدم پیشرفت طرح های توسعه خطوط جاده ای و ریلی ترانزیتی در داخل افغانستان برای اتصال به طرح کریدور ترانزیتی شمال - جنوب با محوریت ایران خواهد بود. از سوی دیگر احتمال ورود دوباره صدها هزار پناهجوی افغان به ایران در صورت وقوع جنگ داخلی در افغانستان در شرایطی که ایران از نظر اقتصادی با مشکلات بزرگی دست و پنجه نرم می کند و واقعا توانایی میزبانی از این تعداد پناهجوی افغان را ندارد وجود دارد.