نویسنده: درغام راغده- تحلیلگر بینالمللی
روابط نزدیک ایران، روسیه و چین – شامل همکاریهای سیاسی، نظامی و اقتصادی – میتواند ایران را به یک قدرت برتر منطقهای، مصممتر ... در خارج از مرزها به ویژه در عراق، سوریه و لبنان تبدیل کند. مقامات ایران نیز به نوبه خود در میدان قدرتنمایی میکنند. تماس تلفنی ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه با ابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری ایران حاوی این پیام عامدانه بود که دو کشور در حال مذاکره برای امضای توافقنامهای مشابه پیمان ۲۵ ساله با چین و تکمیل ائتلاف سهجانبه راهبردی چین، روسیه و ایران هستند. اگرچه شاید توافق ایران و روسیه در اندازه توافق چین و ایران نباشد، ولی پیامدهای جالبی برای مثال در سوریه دارد. ایران از این توافق سود زیادی خواهد برد. درواقع، نفوذ ایران در سوریه مستلزم همکاری عمیق با مسکو است. در سوریه، کرملین نفوذ بر رهبری سوریه را در اختیار دارد، درحالیکه ایران کلیدهای کنترل بر قلمرو سوریه را در اختیار دارد. هم ایران و هم روسیه با یک تحول در سوریه روبهرو هستند که طی آن سیاست امریکا در قبال سوریه در حال تغییر است. کشورهای عرب با بازگرداندن سوریه به جمع خود به دو هدف میرسند. آنها میتوانند بانفوذ گسترده ایران در سوریه مقابله و هویت عربی سوریه را حفظ کنند و همچنین از ناتوانی ایران در تأمین مالی بازسازی سوریه، برای سرمایهگذاری در آن وارد شوند. پیامهای دولت جو بایدن در منامه احتمالاً برای اطمینان دادن به شرکای خود در خلیجفارس است، ولی طرف آمریکایی در وین برای طرح موضوع فعالیتهای منطقهای ایران با دشواری مواجه خواهد شد. ایران مخالف بحث در این مورد است و روسیه و چین از آن حمایت میکنند. اکنون مشخصشده که بایدن نه تشدید تنش و نه رویارویی با ایران را میخواهد. هر چه ایران اتحاد با روسیه و چین را تقویت کند، احتمال تداوم این رویکرد بایدن بیشتر میشود.
برگرفته از دیپلماسی ایرانی