علی باباجان رهبر حزب جهش و دموکراسی امروز در سخنانی در جمع اعضای کنگره حزب خود اعلام کرد: «همه این سفرها به خاطر پول است. کشور بزرگی همچون ترکیه، چرا باید به چنین حال و روزی بیفتد که رئیس جمهور کشور، صرفاً برای گرفتن پول و فراهم کردن امکان سوآپ ارزی به کشورهای حوزه خلیج فارس برود؟ اگر اقتصاد کشور را به درستی مدیریت می کردند و منابع مالی و ارزی ما را از بین نمی بردند حالا مجبور نمی شدند برای جبران کسری منابع ارزی، از این و آن خواهش کنند و دست به سوی کشورهای عربی دراز کنند.» تحلیلگران اقتصادی ترکیه بر این باورند که اردوغان در نظام ریاستی، از قدرت و اختیارات بدون مرز برخوردار شده و از آنجایی که قوه قضائیه ترکیه عملاً به حیاط خلوت حزب حاکم تبدیل شده، در نتیجه امنیت برای جذب سرمایه خارجی اروپایی وجود ندارد و بسیاری از موسسات اعتباری غربی، ثروت و سرمایه خود را از ترکیه خارج کرده اند. در همین حال، برخی تصمیمات تسلیحاتی و سیاسی ترکیه در مورد اس 400، روسیه و مسائلی از این دست، موجب آن شده که بانک مرکزی آمریکا، تمایلی برای سوآپ ارزی با ترکیه نداشته باشد و چینی ها و کره جنوبی نیز، اعتنای اندکی به بازار ترکیه داشته اند. در نتیجه در میدان تجارت و سوآپ، گزینه ای برای ترکیه باقی نمانده و ناچار است با اعراب کار کند. رجب طیب اردوغان پیش از سفر خود به جده در گفتگو با خبرنگاران تاکید کرد که دو طرف بر لزوم بهبود روابط و تقویت مناسبات سیاسی، نظامی و فرهنگی با یکدیگر هم‌نظر هستند. او همچنین در ادامه افزود: «تقویت همکاری‌ها در زمینه‌هایی چون بهداشت، انرژی، امنیت غذایی، صنایع دفاعی و مالی برای هر دو طرف سودمند خواهد بود. من معتقدم با تلاش‌های مشترک روابط ما حتی فراتر از آنچه در گذشته بوده، ادامه خواهد یافت.» اظهارات آشتی‌جویانه رئیس جمهوری ترکیه کاملا در تضاد با اظهارات او در سال‌های اخیر به ویژه پس از ماجرای قتل جمال خاشقجی بوده است. ترکیه از عربستان سعودی می‌خواهد که به یک شبکه سوآپ ارز فعلی به ارزش ۲۸ میلیارد دلار بپیوندد که در حال حاضر چین، کره جنوبی، قطر و امارات عربی متحده را شامل می‌شود. مقامات آنکارا می‌گویند که این کشور همچنین به سرمایه‌گذاری‌ها و قراردادهایی مشابه آنچه با ابوظبی منعقد شده است، توجه دارد. سفر اردوغان بخشی از یک روند بزرگ‌تر برای ترمیم روابط تیره ترکیه در سراسر منطقه، از جمله با مصر، اسرائیل و امارات عربی متحده است. منتقدان دولت آنکارا بر این باورند که سیاست‌های ترکیه در سوریه، لیبی و دیگر مناطق خاورمیانه و شمال آفریقا موفق نبود و این باعث شده تا این کشور در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای منزوی شود. در نتیجه اردوغان تلاش می‌کند با گسترش و بهبود مناسبات با بازیگران منطقه‌ای، اقداماتی در جهت کمک به کاهش فشارهای اقتصادی و سیاسی وارد به این کشور انجام دهد. در چنین شرایطی اردوغان به شدت به ورود سرمایه خارجی نیاز دارد تا بتواند در مقابل رفع کسری تجاری که با افزایش جهانی قیمت انرژی و کالاها در پی حمله روسیه به اوکراین صورت گرفته، مقاومت کند.