سود پخش فوتبال بیشتر است یا سریال؟
پیش از پخش مسابقات جام جهانی گرانترین تبلیغات شبکه سه سیما برای زمان پخش سریال ثانیهای ۳۲۷ میلیون تومان بود، اما برای مسابقات فوتبال در کمترین حالت از ثانیهای ۳۶۴ میلیون تومان شروع میشود. همین مسئله نشان میدهد سودی که صداوسیما از پخش فوتبال به دست میآورد، بیشتر از پخش سریال است. در واقع تلویزیون نمیتواند از سریالسازی خود پول دربیاورد، به همین دلیل از فرصت سههفتهای جامجهانی نهایت استفاده را کرده تا ضررهای مالی ناشی از کمبود مخاطب خود را جبران کند. نکته بعد اینکه صداوسیما تنها هزینه مضاعفی که برای این بازیها پرداخت کرده، خرید حق پخش بازیها است که آن هم از بودجه دولتی قابل تأمین است، ضمن اینکه از مردم هم مالیات دریافت میکند؛ پرسش این است که این پول هنگفت را برای چه مسئلهای میخواهد؟ آیا قرار است تغییر و تحول جدیدی در صداوسیما رخ دهد؟
دست خالی سینما
از جام جهانی
البته در این میان تنها صداوسیما بود که سود کرد و دست سینما خالی ماند، زیرا سینمادارن از چهار ماه پیش قصد داشتند تا مسابقات جامجهانی را روی پرده سالنهای سینمایی ببرند، اما در لحظات آخر این ماجرا منتفی شد و تنها ۱۴ هزار و ۳۳۷ مخاطب توانستند بازی ایران و آمریکا را در سینما تماشا کنند. سود حاصل از این اتفاق برای سینمای روبهزوال و بدون حمایت دولتی، تنها ۶۰۹ میلیون و ۶۰ هزار تومان بود که فقط به ۱۰۳ سالن سینمایی آن هم در چهار شهر تهران، قزوین، مشهد و نیشابور اختصاص یافت.
در مقابل اگر فرض را بر این بگذاریم که تلویزیون قبل و بعد از بازی تبلیغاتی انجام نمیدهد و فرض دیگر اینکه در نیمه دو بازی تنها ۵ دقیقه تبلیغات برگزار میکند، در نتیجه تلویزیون در کمترین حالت خود ۱۰۹ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان و در بیشترین حالت ۲۰۵ میلیارد و ۵۰۰ میلیون درآمد به دست میآورد.
اگر میانگین این ارقام را در نظر بگیریم درآمد تلویزیون چیزی حدود ۱۵۷ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان است. بیایید این پول را برای ۶۴ بازی لحاظ کنیم یعنی در حدودیترین حالت، تلویزیون ۱۰ هزار و ۸۰ میلیارد تومان فقط در ۲۲ روز به دست خواهد آورد و این رقم دو برابر بودجه کل سازمان صداوسیما در سال ۱۴۰۱ است. درصورتیکه کل سود سینما ۶۱۰ میلیون تومان بود.