کد خبر : 685343 تاریخ : 1403/9/3 - 02:27
محمد ساوری کتولی - استاد دانشگاه 10 روش تربیتی برای رشد فرزند تربیت فرآیندی است که دارای محتوا و روش است و فرد باتربیت درست به کمال می‌رسد. تربیت فرزندان از دوران نوزادی شکل می‌گیرد و تا نوجوانی و جوانی ادامه دارد.

آشنایی والدین با نکات تربیتی و داشتن دانش باعث می‌شود تا فرزندان به‌درستی تربیت شوند و در آینده رفتار و انتخاب‌های معقولانه‌ای داشته باشند. مهارت‌ والدگی از طریق مشاوره و مطالعه کسب می‌شود. کودکان مانند آینه می‌مانند هر رفتار و عملی که در خانه از والدین خود ببینند آن‌ها را تکرار می‌کنند. این نکته را در نظر داشته باشید تا زمانی که والدین خودشان برخی از مسائل را رعایت نکنند به‌درستی نمی‌توانند فرزند خود را تربیت کنند. در ادامه به ۱۰ نکته مهم تربیت فرزندان می‌پردازیم.

کنترل خشم و عصبانیت
اولین نکته این است که عصبانی شدن از دست فرزندان باید کنترل شود. اگر والدین نتوانند خشم خود را مدیریت کنند در این صورت، فرزند لج‌باز و بهانه‌گیر تربیت می‌شود. در مرحله اول باید خود را کنترل کنید و عصبانیت را کنار بگذارید چون با عصبانیت مشکل حل نمی‌شود و شما به‌درستی نمی‌توانید با فرزند خود ارتباط برقرار کنید و روابط عاطفی میان شما صدمه می‌بیند. با حفظ آرامش با فرزند خود حرف بزنید. راه درست آرامش و گفت‌وگو با یکد‌یگر است، رابطه عاطفی میان شما و فرزندتان اگر خدشه‌دار نشود باعث می‌شود که فرزندتان از شما حرف‌شنوی داشته باشد. به فرزند خود احترام بگذارید و با او محترمانه حرف بزنید اگر تصمیمات او برخلاف میل شماست اما درست و اصولی است به نظر او احترام بگذارید.

افزایش اعتمادبه‌نفس
کودکی که اعتمادبه‌نفس پایینی دارد استرس دارد، از سرزنش و مقایسه‌شدن می‌ترسد، نمی‌تواند با سایر دوستان خود ارتباط برقرار کند. اعتمادبه‌نفس پایین بر‌می‌گردد به تربیت در خانه، زمانی که فرزند شما دارد کاری انجام می‌دهد و اگر نتواند آن کار را به‌درستی به پایان برساند از سمت شما پرخاشگری و عصبانیت بیند موجب اعتمادبه‌نفس پایین می‌شود. به نتیجه کار کودکتان توجه نکنید بلکه نکات مثبت کار او را اول ببینید به تلاش‌های آن توجه کنید به فرزندانتان روحیه مثبت دهید. او را با دیگر همسالانش مقایسه نکنید. قبول کنید هر فردی استعداد و توانایی خاص خودش را دارد و برای بهتر انجام دادن کارهایش او را راهنمایی کنید. در مقابل فرزندانتان صبور باشید.

محیط امن
سعی کنید برای فرزندان خود منبع امنیت و اعتماد باشید. محبت به کودکان از همان دوران نوزادی از رفتارهای والدین خود تأثیر می‌گیرند و اگر در محیط پرتنشی قرار گیرند حس عدم امنیت و بی‌اعتمادی در وجود فرزندان نهادینه می‌شود و باعث می‌شود دید آن‌ها به زندگی منفی شود.

توجه به علایق فرزندان
اکثر والدین برای اینکه زمان بیکاری فرزندان خود را پر کنند گزینه‌های را انتخاب می‌کنند که خودشان به آن‌ها علاقه‌مند هستند. این امکان زیاد است که کودک به آن موارد علاقه‌ای نداشته باشد و سلیقه او متفاوت باشد این موضوع باعث می‌شود سطح رضایتمندی کودکان پایین بیاید و نمی‌تواند استعداد‌های خود را کشف و شکوفا کنند‌.

گفت‌وگو با زبان کودکان
با زبان کودکتان با آن حرف بزنید و مفاهیم اخلاقی را متناسب با سن او به او آموزش دهید. به پرورش کودکان خود اهمیت دهید. کودک معنی خیلی از رفتار‌ها را درک نمی‌کند به‌جای اینکه مورد سرزنش قرار گیرد باید متناسب با سن او برایش توضیح داد تا درک بهتری داشته باشد.

تشویق
تشویق تأثیر بیشتری نسبت به تنبیه کردن دارد. از کار خوب و پیشرفت فرزند به‌آسانی رد نشوید. او را تشویق کنید تا برای موفقیت‌های زندگی‌اش تلاش کند و انگیزه داشته باشد، حس انگیزه داشتن او را تقویت کنید.

شکست بخشی از زندگی
اکثر والدین با فرزندان خود در مورد موفقیت حرف می‌زنند و انتظار دارند که همیشه موفق باشند. در این حالت فرزند شما شکست را یک فاجعه بزرگ می‌داند و زمانی که با شکست روبه‌رو می‌شود به دلیل اینکه ازلحاظ روحی و روانی آمادگی ندارد آسیب می‌بیند و چه‌بسا با اولین شکست ناامیدی در او رخنه کند و دست از تلاش بکشد. به فرزندانتان بیاموزید شکست بخشی از زندگی است مهم این است که تجربه کسب کنند و در برابر مشکلات مقاومت و ایستادگی کنند.

پیامد کار
پیامدهای کارهای نادرست و اشتباه را به فرزندان خود بگویید و آن‌ها را از عواقب این کارهای نادرست که باعث آسیب رساندن به جسم و روحشان می‌شود آگاه کنید با فرزند خود حرف بزنید.

انتقاد سازنده
والدین باید طرز بیان کردن انتقاد را آموزش دیده باشند، این نکته حائز اهمیت است. زیرا مرحله نوجوانی همراه است باکارهای اشتباهی که از فرزندان سر می‌زند اینکه بتوانید از او انتقاد سازنده و مناسب کنید، نشان می‌دهد شما والدینی آگاه و باتجربه هستید.

شنونده خوب
شنونده خوبی برای فرزان خود باشید. به او اطمینان دهید در هر شرایطی که قرار بگیرد کنار او هستند. سعی کنید رفیق فرزند خود باشید تا در هنگام بروز مشکل اولین نفر شما باشید که از مشکلاتش باخبر هستید.