نقش ورزش در جامعه امروزی به مراتب فراتر از سلامت و تفریح است و کارشناسان از آن به عنوان ابزاری قدرتمند در حل چالشهای حوزههای اجتماعی نظیر اقتصاد، سیاست، آموزش، سلامت و ... یاد میکنند.
اما از منظر اجتماعی و فرهنگی نقش بی بدیل ورزش در کاهش آسیبهای اجتماعی بسیار مورد توجه دولتمردان و کارشناسان قرار گرفته است و برنامه ریزیهای گستردهای این امر صورت گرفته است.
از دیدگاه کارشناسان، ورزش به عنوان یک ابزار قدرتمند در کاهش آسیبهای اجتماعی شناخته میشود، چرا که میتواند در تقویت مهارتهای اجتماعی، ارتقاء سلامت روانی و جسمی افراد و ایجاد حس تعلق به جامعه مؤثر باشد. مشارکت در فعالیتهای ورزشی به افراد فرصتی برای تعامل با دیگران، یادگیری نظم و انضباط، و تقویت اعتماد به نفس و تبدیل شدن به انسانی مسئولیت پذیر میدهد. همچنین، ورزش میتواند از روی آوردن افراد به رفتارهای پرخطر و اجتماعی ناسالم جلوگیری کند، زیرا به جای وقتگذرانی در فعالیتهای منفی، فرد انرژی خود را در یک مسیر مثبت و سازنده قرار میدهد و اساساً فرصتی برای حرکت به سمت تفریحات ناسالم نمیماند.
از دیگر جنبههای مثبت ورزش میتوان به حرف شنوی و تأثیر پذیری ورزشکاران از مربیان و رابطه دوستانه و پدرانه اشاره کرد که در مواقعی اثرات آن از صدها جلسه نصیحت و مشاوره و تراپی و ... بیشتر است!
در مجموع، ورزش نه تنها در بهبود وضعیت جسمی افراد تأثیر دارد، بلکه با تقویت پیوندهای اجتماعی و کاهش احساس انزوا در ورزشکاران و کوچک کردن یک شهر به اندازه یک سالن ورزشی، به همدلی و وحدت از یک سو و کاهش آسیبهای اجتماعی و فرهنگی از پنجره دیگر کمک میکند.
در قالب فرهنگ نیز ورزش میتواند به ارتقای ارزشهای اخلاقی و فرهنگی در جامعه کمک کند. احترام به قوانین و مقررات رعایت اصول بازی، جوانمردانه و تحمل شکست و پیروزی از جمله ارزشهایی هستند که در فعالیتهای ورزشی تقویت میشوند این ارزشها میتوانند به بهبود رفتارهای اجتماعی و کاهش رفتارهای ضد اجتماعی کمک کنند.
امیدواریم با جدی گرفتن اثرات مثبت ورزش در جامعه و تقویت زیرساختهای ورزشهای همگانی، ورزش آموزشگاهی و به دنبال آن ورزش قهرمانی شاهد، گسترش نشاط و شادابی در جامعه و کاهش آسیبهای اجتماعی و فرهنگی در سطوح مختلف باشیم.