روز 14 خرداد فرصتی است برای نقد و بررسی دوران پس از انقلاب، دستاوردها و شکست هاست که رسالتی مهم است که نباید به فراموشی سپرده شود. پرسش این است آیا بنیانگذار موافق این کارهاست؟ چرا این همه هزینه برای ساخت آرامگاه و مراسم‌ها شده و می‌شود. نشانه‌هایی روشن است که ستایشگری چه هزینه‌هایی برکشور بار می‌کند وچه فرصتهایی را می‌سوزاند اگر در هم سنجی بین آرامگاه گاندی درهند وبارگاه امام خمینی قرار گیریم پرسش‌ها بر سر ورویمان کوبیده می‌شود که آنجا چیست واینجا چرا ؟.صداهای ستایشگری مخالف صدای نقد و انتقاد و پرسشگری است. انقلاب اسلامی درفضای هیجان واحساس شکل گرفت و اتفاقاتی افتاد که فرصت نقد و انتقاد و رونق نگرفتن جدی نقد وانتقاد فراهم نشد.هزینه این اتفاق را اینک شاهد هستیم. در شرایط هیجان واحساس تک صداهای نقد وانتقاد شنیده نشد وپس از آن هر انتقادی درهم شکسته شد. مسئولان به جای مصاحبه وپاسخ‌گوئی به پرسش مطالب یک سویه خود را به خورد جامعه بیان کرده و می‌کنند و از مردم هم پیروی می‌خواهند تریبون های گوناگون نیز همین رویه را ترویج وتبلیغ می‌کنند وچنین است که حاکمیت راه خویش می‌روندومردم راه خود ونسبت بی اعتمادی رو به افزایش است.