ستاره صبح، فائزه صدر: رئیس‌جمهور در دیدار روز یکشنبه با اصحاب رسانه، گفت: «نفت را خواستند تحریم کنند و دارند تحریم می‌کنند. نمی‌شود هم یار طلب کنی هم سر خواهی. اگر استقلال می‌خواهیم باید مشکلات را تحمل کنیم. تصور نمی‌کنم با دعوا به جایی برسیم. حرف نمی‌زنی؟ خب می‌خواهی چه کار کنی؟ می‌خواهی بجنگی؟! خب آمد و زد؛ الان برویم درست کنیم دوباره می‌آید و می‌‌زند.» موضع گیری مسعود پزشکیان واکنش به اظهارات تندروهایی است که این روزها به هر طریقی مخالفت خود را با مذاکرات اعلام می‌کنند. ستاره صبح در گفت‌وگو با عطا تقوی اصل، استاد دانشگاه و تحلیلگر سیاست خارجی به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می‌خوانید:

عطا تقوی اصل در رابطه با اظهارات اخیر دکتر پزشکیان گفت: ادبیات گفتمانی آقای پزشکیان در دوران ریاست جمهوری تفاوتی با دوره نماینده مجلس و دوره‌های پیشین ندارد. اگر چه این گفتار عامیانه از صداقت وی نشان دارد، اما رئیس‌جمهور می‌تواند همین بیانات را در قالب‌هایی دیپلماتیک بیان کند تا ضمن قانع کردن رسانه‌های داخلی، پیام‌ها به شکلی مناسب به خارج از کشور نیز ارسال شوند. ادبیات رئیس‌جمهور می‌تواند باعث شود که حرف اش جدی گرفته شود یا نه؟! در حالیکه این سخنان پیام ایران است که از زبان رئیس‌جمهور شنیده می‌شود.
وی در این رابطه گفت: من با سخنان رئیس‌جمهور موافق هستم، باید مخالفان به این سؤال نه به عنوان پرسشی از جانب مسعود پزشکیان بلکه به عنوان مطالبه‌ای ملی جواب بدهند که اگر مذاکره و توافق نکنیم چه کنیم؟
؟! چطور با دشمن به توافق نرسیم ولی جنگ هم نشود؟!
این استاد علوم سیاسی ضمن تاکید بر لزوم مذاکره گفت: مذاکره امر بدی نیست، حرف زدن هزینه دارد. ایده‌ها و خطوط قرمز ما با گفت‌وگو برای طرف مقابل آشکار می‌شود. معلوم نیست تندروها چه مشکلی با مذاکره دارند و تصور این گروه از گفت‌وگو برای گرفتن حق چیست؟! مذاکره مقرون به صرفه‌ترین شیوه حل مشکلات است.
وی افزود: تندروها آلترناتیوی ندارند. مجموعه‌ای از عوامل پیچیده تفکری برای این گروه ساخته و باعث شده آن‌ها در مسائل سیاسی داخلی و خارجی کم انعطاف باشند. وقتی راه حل‌های جایگزین وجود ندارد، نشان می‌دهد توان فکری و نظریه پردازی آن‌ها پایین است.
این استاد ژئوپولتیک در ادامه سخنانش گفت: اگر مذاکره نکنیم جنگ نمی‌شود؟ یعنی ما در وضعیت بلاتکلیفی راهبردی قرار داریم. این شرایط برای ایران سم مهلک است. کشور در داخل با چالش‌های متعددی روبه‌رو است که در صورت استمرار این وضعیت تشدید خواهند شد. نفت کشور روی آب‌ها شناور است و مشتری ندارد. درحالیکه درآمد کشور از همین طریق تأمین می‌شود. از طرفی هزینه نگهداری از نفت شناور روی آب‌ها بسیار بالا است و کشور مجبور است سرمایه‌های ملی‌اش را به پایینترین نرخ حراج کند. این وضعیت در تعریفی دلسوزانه، تاراج است. چنین شرایط اسفناکی تا چه زمانی باید ادامه پیدا کند؟!
تقوی اصل در تشریح نسبت میان بلاتکلیفی سیاسی و مشکلات اقتصادی گفت: وضعیت کنونی چند دهه است که شدت و ضعف پیدا کرده، ولی از بین نرفته است. کشور دچار بحران داخلی و خارجی است، تخفیف‌ها در فروش نفت ایران بیشتر می‌شود. این‌ها منافع ملی ایران و سهم آیندگان از منابع وطن است که این چنین به هدر می‌رود.
وی گفت: این سؤال بار‌ها و بارها برای من و بسیاری پیش آمده که دلیل مخالفت تندروها با مذاکره و به عبارتی دلیل مخالفتشان با حل مسائل ایران و غرب چیست؟ آیا این مخالفت به دلیل به خطر افتادن رانت‌هایی است که این گروه دارد. این طیف به منظور حفظ منافع خود که در سایه تحریم و تنش تعریف شده، باورهای غلطی برای بخش‌هایی از جامعه ساخته‌اند و از ظرفیت آن‌ها برای ترویج عقاید تند خود استفاده می‌کنند.
عطا تقوی اصل در پایان سخنان خود گفت: جنگ 12 روزه دست تندروها را رو کرد. در هیچ بخشی از تاریخ 5 دهه انقلاب اسلامی این گروه اینچنین رسوا نشده بود. آن‌ها حرفی برای گفتن ندارند چون آنچه پیش از این گفته بودند نه تنها نفعی برای کشور نداشت، بلکه به ضرر کشور و ملت تمام شد. هر آنچه که طی چند دهه بر آن اصرار ورزیدند و نظام رابه سمت هر چه هل دادند، سوخت بود و بی حاصل! امروز سابقه و عملکرد هر کسی که به مذاکره نه می‌گوید برای مردم مشخص شده است.