پزشکیان درسیرجان گفته که گمان می‌کنند باتحریم از گرسنگی خواهیم مرد. آقای پزشکیان نخواهیم مرد، ولی زندگی کردن برای تنها زنده ماندن هم نامش زندگی نیست. چه فرصت‌های گرانبهایی که برباد رفته و دیگر بازنمی‌گردد. چه انسان‌ها توانمندی که ترک وطن کرده‌اند و میهن از دانش وتوان سازندگی آنها محروم شده است! کشورهای ریز ودرشت همه فرصت هارا از آن خود کرده‌اند. زیستن در تنش نامش زندگی نیست.
تنش در «درون و بیرون» و راه سخت زندگی راه حل نیست، سرنوشت توسعه درکشور چه می‌شود؟! به توسعه و رفاه بیندیشید نه چیز دیگر.
فرصت سوزی و نشنیدن صدای مردم وکارشناسان چه می‌شود؟
کشوری که درسال ۱۴۰۴ براساس برنامه چشم انداز 20 سال باید درهمه زمینه‌ها به جایگاه نخست منطقه برسد حالا به جایی رسیده است که رئیس جمهورش چنین سخن بگوید! ما با این مردم واین سرزمین اهورائی چه کرده‌ایم؟!
یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان به جایی رسیده است که از گرسنگی نمردن را افتخار بداند.
این چه پیشنهادی است که منافع ملی را قربانی سیاست‌های نادرست کرده است؟
این چه راز ورمزی است که مردم این سرزمین باید درنگرانی زندگی کنند؟
چرا ایران به جای اعراب در مبارزه با اسرائیل شده است؟ چرا دعوای سرزمینی 76 ساله بین فلسطینی‌ها و اعراب به نبرد بین جمهوری اسلامی و اسرائیل تغییر ماهیت داده است؟
اگر راهی نادرست درپیش گرفته وزیان آن آشکار شود کنار نهادن آن مسیر نخستین انتخاب است نه ادامه دادن آن!
۱۲۰۰ میلیارد دلار زیان‌های ناشی از تحریم؟! این رقم کمک به درک واقعیت‌ها می‌کنند. برباد رفتن این منابع هنگفت وپدیدار شدن انبوه مشکلات ودشواری ها راه حل می‌خواهد،.
برگشتن از راه اشتباه، اشتباه نیست. وقت آن رسیده که در برابر فشار های فزاینده روز افزون مسئولان، با نگاه به درون کمر همت ببندند و مشکلات را از پیش پای مردم بردارند.