به قلم خو شیانلین
14 نوامبر 2021
تارنمای گلوبال تایمز
برگردان علیاصغر شهدی
Asghar.shahdi@gmail.com
واشنگتنپست گزارش داد که اروپا بار دیگر به کانون همهگیری ویروس کرونا تبدیل شده است و گفت که این «گسترشی است که با کاهش نرخ واکسیناسیون، انتشار اطلاعات نادرست و کاهش محدودیتهای اجتماعی ایجاد شده است.»
اقدامات پیشگیرانه کشورهای اروپایی اکنون عمدتاً با درک آنها از ویروس و محیط اجتماعی آنها تعریف میشود. اروپا تصمیم گرفته است با این ویروس زندگی کند، عمدتاً به این دلیل که نرخ عفونت دیگر در اروپا مهم تلقی نمیشود. تمرکز به سطحی تغییر کرده و تا زمانی قابلقبول است که سیستمهای بیمارستانی تحت تأثیر قرار نگرفته باشند. به نظر میرسد غرب در چرخه جهل و لجاجت فرورفته است. هنوز نظرات زیادی در مورد توییت واشنگتنپست وجود دارد که در آن به ماسک و واکسن زدن اعتراض میکنند. برای غرب، بهبود اقتصادی و اجتماعی مهمتر از کنترل نرخ عفونت است. در طول سالها، غرب بین شهروندان و دولتهای خود یک بازی به راه انداخته است. مردم عموماً تمایلی به همکاری با کنترلهای یکجانبه دولت و اطاعت از دستورها ندارند، اما اصرار دارند تا زمانی که دولت احساس میکند موضوع کرونا جدی است باید با آن مبارزه کند و ما هم هر زمان خواستیم صحبت یا مخالفت میکنیم. سقوط مجدد اروپا بهعنوان کانون همهگیری بهایی است که مردم آن برای سرسختی خود میپردازند.
کوی هونگجیان، مدیر بخش مطالعات اروپایی در موسسه مطالعات بینالمللی چین، به گلوبال تایمز گفت: «در غرب، بیماری همهگیر فقط یک موضوع علم پزشکی نیست، بلکه یک موضوع سیاسی و اقتصادی است. دراینارتباط دولتها و مشاغل در یک همهگیری طولانیمدت بهجای معیشت مردم بیشتر نگران بهبود اقتصادی هستند.»
رسانه آلمانی دویچه وله این سؤال را مطرح کرد که «چین تا کی به استراتژی «کووید صفر» خود ادامه خواهد داد؟» همچنین با ادامه گسترش ویروس در اروپا، زمان آن رسیده است که بپرسیم: «از چه زمانی اروپا شروع به یادگیری از چین خواهد کرد؟»
در همین حال با افزایش انتقادات از اقدامات قرنطینه سخت در چین، رسانههای غربی سیاست پویای چین در مورد کووید صفر را هدف قرار داده و پایداری در مسیر پیشگیری از بیماری همهگیر را کماهمیت جلوه دادهاند. این ناشی از درک نادرست آنها از سیاست پویای کووید صفر چین در خصوص این بیماری است. مسیر صفر، نتیجه بهینهسازی و تعدیل موارد، پس از مشاهده تأثیر امواج متعدد ویروس بهدستآمده است.
سیاست کووید صفر پویا کاری نیست که هر کشوری بتواند انجام دهد. حمله افکار عمومی غربی به سیاست کووید صفر پویای چین نشاندهنده حسادت آنهاست. شهروندان اروپایی بهاندازه مردم چین با دولتهای خود همکاری نمیکنند. در چارچوب سیاسی و اجتماعی کنونی برای اروپا، دستیابی و تکمیل نتیجه کووید صفر پویا دشوار خواهد بود. آنها چارهای جز «زندگی با ویروس کرونا» ندارند.
کوی خاطرنشان کرد: «سیاست پیشگیری از بیماری همهگیر درواقع بازتابی از نگرش دولت یک کشور نسبت به مردمش است. چین در رابطه با کووید-19 سیاست پویای صفر را انتخاب کرده که نشاندهنده مسئولیت دولت در قبال مردمش است؛ و آخرین وضعیت اروپا نیز نشان میدهد که آنها برای زندگی با ویروس چه کردهاند.»
به نظر میرسد ادامه ضررهای هنگفت ناشی از این مدل به هنجار کلی در جامعه غربی تبدیل شده است. افکار عمومی در غرب زمانی موقعیت اخلاقی خود را برای قضاوت در مورد مبارزه چین با کووید-19 از دست داد که خود به کانون جدید همهگیری ویروس تبدیل شده بود. اگر کشورهای اروپایی نتوانند خود را جمعوجور کنند، ممکن است منافع اقتصادی آنها - چیزی که همواره از آن واهمه داشتهاند - نیز آسیب ببیند.