مراسم گرامیداشت نخستین سالگرد درگذشت سید محمود دعایی، نماینده ولی فقیه و سرپرست پیشین مؤسسه اطلاعات برگزار شد.در این مراسم چهره های سر شناس سیاسی،مطبوعاتی، علمی،مقامات پیشین و... حضور داشتند.این مراسم ابتدا با پیام تصویری آیت الله جوادی آملی آغاز شد.در بخشی از پیام ایشان آمده بود:در جمع وقتی درباره سیره و سنت مرحوم حجت الاسلام و المسلمین آقای دعایی فکر می کنید می بینید تا آنجا که مقدورش بود تا آنجا که در وُسع علمی او و عملی او می گنجید، می کوشید که پیرو نظام اسلامی باشد تابع امام باشد خیرخواه مردم باشد، در روزنامه اطلاعات رقم بزند یا هدایت کند یا حمایت کند و تا آنجا که مقدورش بود سعی می کرد نه بی راهه برود نه راه کسی را ببندد.

وکیل مطلق امام 
عباس صالحی مدیر موسسه اطلاعات گفت:مرحوم دعایی وکیل مطلق امام بود. در کتاب «اجازات» آمده که حدود 430 نفر از امام اجازه وجوهات دارند که از آن ها فقط 12 نفر اجازه مطلق دارند یعنی وکالتشان به گونه ای است که گویا در گرفتن و تصرفات جای امام نشسته اند. مرحوم دعایی در زمره این 12 نفر قرار داشت. یعنی امام در میان انبوهی از یارانش دعایی و این 11 نفر را دارای این مرتبه دیده بودند. دعایی محرم خانوادگی امام قرار گرفته بود. کسانی ممکن است معتمد باشند ولی محرم خانوادگی چیز دیگریست. ایشان روایت کردند که از همان سال های نخست امام کاغذی برای همسرشان نوشته بودند و بدون اینکه آن را ببندند به مرحوم دعایی می دهند. 

نماد رواداری، همراهی، همدلی، پذیرش دیگران 
محمد جواد ظریف درباره دعایی گفت:دعایی نمونه الفت و جمع آوری بود که مهمترین عامل قدرت ما در برابر بیگانگان است. آنچه به این کشور، مردم و نظام قدرت داده یکپارچگی مردم است و دعایی کسی بود که در این یکپارچگی کسی را حذف نمی کرد و بر همه نماز خواند. همه را جزئی از قدرت ملی کشور دید و همین عامل باعث شد تا برای سیاست خارجی کشورمان نمونه باشند. او نمونه کنشگری مرزی و نترسیدن از کسانی بود که از هر طرف به او وسط باز و سازشکار می گفتند. این انقلابی بزرگ در زمان شاه سخنگوی صدای انقلاب بود ولی همزمان در برابر همه تواضع داشت و همه را دور خود جمع می کرد.ظریف تاکید کرد: بزرگترین عامل بازدارندگی در برابر مخالفین خارجی همین مردم هستند و همین توان مردمی است که می تواند در شرایط سخت ما را از فشارهای خارجی مصون بدارد. من از مرحوم دعایی آموختم لازمه انقلابی بودن دور ریختن افراد نیست بلکه جذب حداکثری و فراخواندن همه به زیر علم انقلاب است. دعایی نماد رواداری، همراهی، همدلی و پذیرش دیگران بود و ما امروز برای مقابله جهانی به چیزی بیش از این نیاز نداریم.

روزی ممکن است دیگر نتوانیم از دعایی دفاع کنیم
سید حسین مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی پشت تریبون قرار گرفت و خطاب به سید حسن خمینی و برخی از دولتمردان پیشین حاضر در جلسه گفت:وضعیت مردم بسیار بد است،میترسم روزی فرا برسد که دیگر نتوانیم از خدمتگزارانی مانند سید محمود دعایی دفاع کنیم.

سید حسن خمینی:مرحوم دعایی آقای خاتمی را تا آخر عمر صادقانه دوست داشت
آیت الله سید حسن خمینی به بیان خاطره ای از مرحوم دعایی پرداخت و گفت: ایشان در دوره ای که در بغداد صدای مبارزین ایران بودند بعد از مدتی اینگونه خودشان بیان کردند «به امام شکایاتی می شود که مواردی هست».

جناب دعایی گفتند امام من را خواستند و ایشان گفتند داستان چیست؟ و خدمتشان داستان را توضیح دادم. و متن نامه هایم را به ایشان دادم. امام هم گفتند من می خوانم و بعد از مدتی به شما پاسخ می دهم.

دو توصیه امام به دعایی
 مرحوم دعایی گفتند بعد از چند روز امام من را صدا زدند و فرمودند که من دو نکته را به شما گوشزد می کنم. اول؛ دروغ نگویید و دوم؛ دشنام ندهید.او ادامه داد: آقای دعایی متحیر می شوند و از امام می پرسند که کجای مطالبم دروغ بود؟ امام فرمودند شما گفته اید که رهبر انقلاب یک متر زمین هم ندارد این درحالی است که من زمین دارم و از پدرم به ارث رسیده است. چرا دروغ بگویید؟ چرا باید از ادبیات ناشایست برای اعضای خاندان سلطنتی استفاده بکند؟ و مرحوم دعایی تا آخر بر این دو اصل که امام توصیه کرده بودند پایبند ماند تا جایی که ایشان و روزنامه اطلاعات نماد دروغ نگفتن و صادق ماندن شدند و هرگز از ادبیات کوچه بازاری استفاده نکردند. به عبارتی بد نگفتند و بد نخواستند.سید حسن خمینی گفت: می توان انقلابی بود ولی پرخاشگر نبود. می توان با رسانه به جنگ با دشمنان رفت ولی دروغ نگفت و دشمن پراکنی نکرد. مرحوم دعایی محبتش نسبت به اطرافیان صادقانه و بی پیرایه بود ولی هیچ وقت در برابر این محبت ها مطالبه نمی کرد. هزینه می داد ولی درخواستی نداشت.


انقلابی تمام عیار
او ضمن تاکید بر اینکه مرحوم دعایی را یک انقلابی به تمام معنا می داند، گفت: انقلابی یعنی کسی که منیت نداشته باشد و از خود بگذرد. ایثار رکن انقلابی بودن است. انقلابی بودن به صدای بلند و پرخاشگری نیست بلکه یعنی برای مردم جامعه عقلانیت به خرج داد. عقلانیت عملی یعنی فایده آن کار بیشتر از هزینه آن است.او ادامه داد: جمهوری اسلامی میراث بزرگی است که امثال دعایی عمر و جان خود را فدای آن کرده اند. در این میراث باشکوه بیش از هرچیزی نیازمند عقلانیت هستیم. انقلابی بودن به نفی خود است نه نفی غیر. اگر توانستیم از خود عبور کنیم وارد انقلابی ها شده ایم. قرار نیست که همه بروند تا من باشم. قرار است من بروم که همه باشند.سید حسن خمینی در ادامه به ویژگی دیگر مرحوم دعایی اشاره کرد و گفت: در زندگی مرحوم دعایی نقطه ارزشمند دیگری وجود دارد. او به هیچ بهانه ای با جمهوری اسلامی و آرمان های گذشته اش قهر نکرد. بین اصل نظام جمهوری اسلامی و اصل آرمانی که برایش این تعداد شهید دادیم با خطای افراد فرق می گذاشت. آقای دعایی نیتش در زندگی، خدا بود.او با اشاره به ساده زیستی مرحوم دعایی گفت: اگر به منزل ایشان بروید باور نمی کنید که این منزل یکی از مسئولان بلند پایه جمهوری اسلامی است. این حجتی بر پایبندی بر آرمان هایی است که برایشان تلاش کرده بود. او ادعایی نداشت ولی انسان بسیار فاضل و وارسته ای بود.