رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری گفت: افزایش سن بازنشستگی، به ضرر قشر کارگر خواهد بود؛ انگیزه بیمه پردازی را کاهش می‌دهد و باعث افزایش بیکاری می‌شود. این مصوبه تاب آوری سازمان را از بین می‌برد. سؤال اینجاست که چرا قشر ضعیف کارگر باید تاوان نا ترازی‌ها و بی مدیریتی در اقتصاد کشور را بدهد؟ چرا از محل شرکت‌های سرمایه‌گذاری، تأمین اعتبار نمی‌شود که نیازی نباشد تاوان نا ترازی در منابع و مصارف را قشر ضعیف کارگری بدهد؟ معاون دبیر کل خانه کارگر با تأکید بر اینکه تغییرات اعمال‌شده در حوزه بیمه‌های اجتماعی، تعارضاتی را به وجود می‌آورد به جماران گفت: با مصوبات اخیر مجلس و افزایش سن بازنشستگی، وضعیت سازمان تأمین اجتماعی به سمتی خواهد رفت که نمی‌تواند پاسخگوی نیاز مستمری‌بگیران و شاغلان باشد و به ناکارآمدی سازمان منتج خواهد شد.  حسن صادقی با اشاره به اینکه مجلس در ادامه بررسی لایحه برنامه هفتم توسعه، طی مصوبه‌ای به منظور کاهش نا ترازی صندوق‌های بازنشستگی، سن بازنشستگی را برای گروه‌های مختلف افزایش داده است، گفت: ما درباره این مصوبه مجلس دچار شوک شدیم! متأسفانه ما شاهد بدعت‌هایی در مجلس هستیم که حتی در لیبرال‌ترین مجالس تاکنون ندیده‌ایم! قوانین باید برای جامعه هدف خود، به استناد اصل ۲۹ قانون اساسی، دستگاه حمایتی تعریف کنند، نه اینکه حمایت‌ها را از آنها بردارند و بار اضافه بر دوش آنها تحمیل کنند. پلکانی سوابق را افزایش داده‌اند. این مسئله به ناکارآمدی سازمان تأمین اجتماعی منتج خواهد شد و سازمان را از پرداخت حقوق بازنشستگان ناتوان خواهد کرد. زیرا از یک‌سو، تغییرات اعمال‌شده در حوزه بیمه‌های اجتماعی و به دست گرفتن اختیارات قانون سازمان تأمین اجتماعی و از سوی دیگر، تحمیل هزینه‌ها به سازمان تأمین اجتماعی در کوتاه مدت و بلندمدت، باعث می‌شود تاب آوری سازمان از بین برود. سازمانی که تا به امروز روی پای خود ایستاده، و به‌تنهایی یک ملت و دولت است و به ۴۷ میلیون جمعیت ایران، خدمات چندوجهی ارائه می‌دهد با این مصوبه مجلس، وضعیتش به سمتی خواهد رفت که نتواند پاسخگوی نیاز مستمری‌بگیران باشد. صادقی بابیان اینکه وقتی مجلس به شکل پلکانی ۱۰ تا ۱۲ سال به سن بازنشستگی اضافه کرده، این به معنای ۱۲ و نیم سال پرداخت حق بیمه اضافی آن هم به شکل پلکانی است، گفت: این قانون، تبعات اجتماعی متعددی به همراه خواهد داشت و نگرانی‌هایی در میان شاغلان ایجاد کرده است. یک شاغل، با ۳۰ سال خدمت، دچار فرسودگی شغلی و استهلاک جسمی و روحی می‌شود، روشن است که با افزایش این سن، او نمی‌تواند کارآمدی مناسبی برای ایفای نقش خود داشته باشد. ضمن اینکه نرخ بیکاری را هم افزایش خواهد داد و جوانان نمی‌توانند وارد بازار کار شوند. صادقی ادامه داد: بر اساس برنامه ششم، قرار بود ظرف ۵ سال بدهی سازمان پرداخت شود، اما تنها کاری که کردند از کل ۷۰۵ هزار میلیارد بدهی ما ۲۳۰ هزار میلیارد تومان را دادند! وی بابیان اینکه چرا از محل شرکت‌های سرمایه‌گذاری، تأمین اعتبار نمی‌شود که نیازی نباشد تاوان نا ترازی در منابع و مصارف را قشر ضعیف کارگری بدهد؛ به برخی از مشکلات متعدد جامعه کارگری هم اشاره کرد و گفت: وضعیت اقتصاد کشور ناپایدار است و اجرای این طرح به ضرر قشر کارگران خواهد بود. نا ترازی‌ها مربوط به تأمین اجتماعی است، مگر دولت پولی به ما داده است! دولت در صندوق کشوری و لشکری هم نا ترازی دارد، چگونه همه مصوبات را برای صندوق‌های خود مدنظر قرار می‌دهند!