غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، نماینده پیشین مجلس
نیروهای متحدالشکل در ایستگاه های مترو مستقر شده اند و به شهروندان تذکر حجاب می دهند. با اینکه این مساله عمومی و اجتماعی است، اما نهادهای متولی اظهار بی اطلاعی می کنند و هیچ نهادی مسئولیت این نیروها را به گردن نمی گیرند. آیا در چنین شرایطی مجلس به عنوان نماینده مردم باید کاری کند یا سکوت کند؟!
نمایندگان مجلس یازدهم در ماه های پایانی دوره چهار ساله خود قرار دارند. آیا نمی خواهند بعد از نزدیک به چهار سال یک حرکت مردمی از خود نشان بدهند و در کنار مردم قرار گیرند؟!
وقتی اعلام می شود نیروها در مترو مستقر شده اند و نیروهای خودجوش هستند، مردم احساس می کنند در میان گروهی که خود را به صاحبان قدرت نزدیک کرده بی پشت و پناه مانده اند.
چطور می شود چند صد نفر یک شکل در ایستگاه های مترو مستقر شوند و تذکر به مردم بدهند و احتمال درگیری این گروه با مردم هم وجود داشته باشد، ولی گفته شود این نفرات خودجوش هستند و از سویی کسی جرات نکند به آن ها بگوید بالای چشمتان ابرو است.
آیا هزینه ایاب و ذهاب و هزینه شام و ناهارشان هم خودجوش پرداخته می شود؟ همین که کسی مسئولیت این نیروها را قبول نمی کند، مساله ابهام دارد و مجلس باید ورود کند که ورود نکرده است.
مگر قرار است این افراد چه کاری انجام بدهند که هیچ کسی مسئولیت این گروه را گردن نمی گیرد؟! خودجوش یعنی چه؟! مگر هر کسی می تواند هر کاری که دلش خواست در سطح شهر انجام بدهد؟ آن هم کاری به این بزرگی! اگر این تیم های چند صد نفره یا چند هزار نفره خود جوش باشند، آیا جای نگرانی نیست! شایدخواستند خودجوش با زنان برخوردی کنند یا حرکت دیگری را به صورت خودجوش اجرا کنند.
اگر نماینده مجلس به راستی نماینده ملت است باید به دنبال پاسخ سوال جامعه باشد. مردم می خواهند بدانند حجاب بان های مترو چه کسانی هستند؟ از کجا آمده اند؟ چه نهاد یا سازمانی متولی آن ها است؟ و آیا قانون اجازه می دهد این افراد در سطح شهر پخش شوند و به شهروندان تذکر بدهندیا خیر؟مطابق کدام قانون قانون مصوب مجلس چنین اقدامی در حال انجام است؟
کمتر از سه ماه به انتخابات نمانده است. منشا این رفتار های انتزاعی چیست؟ چرا تصمیماتی گرفته می شود که جز عصبانی کردن مرد و زن نتیجه ای ندارد؟ باید کاری کنیم که مردم با ما آشتی کنند. ما به انسجام ملی نیاز داریم. ناو آیزنهاور کنار گوش ما است و در خلیج فارس مانور می دهد. کشور به سرمایه اجتماعی نیاز دارد. اگر خطری ایران را تهدید کند،آیا نظام تکیه گاهی جز مردم خواهد داشت؟
آیا مساله حجاب با بگیر و ببند گشت ارشاد درست شد؟ اگر جواب منفی است پس این مشکل با مستقر شدن گروه های حجاب بان در مترو و سطح شهر تهران هم درست نخواهد شد. باید از تصمیمات درست و غلطی که طی چهار دهه بعد از انقلاب اخذ کردیم درس بگیریم نه اینکه با تکرار همان خطاها در دور باطل قرار بگیریم.
این تصمیمات غلط محصول تهی کردن کشور از بدنه کارشناسی پرتجربه است. وقتی دانشگاه ها را از علم خالی می کنیم در حوزه طراحی مدل و برنامه ریزی دچار خطا خواهیم بود.
در نتیجه تصمیمات غلط ما و اصرارهای بیهوده است که امروز یک دختر بچه کم سن و سال هم با برداشتن روسری اش در خیابان احساس می کند قهرمانی است که مقابل حکومت ایستاده است. نباید مسئله حجاب را به موجودیت نظام گره زد.