محمد هاشمی رفسنجانی رئیس اسبق صداوسیما در گفت‌وگو با جماران، گفت: در شرایط فعلی حاکم بر منطقه و جهان چیزی به نام جنگ نظامی وجود ندارد و جنگی که وجود دارد، رسانه‌ای است. رسانه‌ها نیز در تضعیف روحیه و ناامید کردن مردم قدم برمی‌دارند. امروز استراتژی دشمن این است که دو کار انجام دهد، یکی اینکه نظام جمهوری اسلامی را ناکارآمد جلوه دهد و دیگری آنکه مردم را از تداوم کار نظام ناامید کند. عمده محتوای فضای مجازی نیز در همین راستا است. البته در این فضا حمایت‌هایی هم وجود دارد، اما لشکر دشمن و تبلیغات آن بسیار بیشتر از حامیان نظام است. لذا در این شرایط، تقویت صداوسیما به‌عنوان رسانه‌ای ملی یک وظیفه همگانی است. حالا عملکرد آن رسانه اگر مطلوب نیست، باید شرایطی را به وجود آوریم که عملکرد آن جناحی نباشد و مانند عملکرد برخی دشمنان در صفوف مردم تفرقه نیندازد.
وی ادامه داد: اگر صداوسیما به‌عنوان رسانه‌ای ملی، منطبق با وحدت و انسجام ملی حرکت کند و رفتارش گروهی نباشد، می‌تواند مؤثر باشد. البته بازهم نمی‌تواند پاسخگوی تمامی حملاتی باشد که به‌نظام صورت می‌گیرد. در اوایل دوره‌ای که من رئیس صداوسیما بودم، 75 رادیو به زبان فارسی علیه امام و انقلاب تبلیغ می‌کردند. این‌ها از کشورهای کوچکی مانند کویت و آلبانی تا کشورهای ابرقدرتی چون آمریکا، شوروی، آلمان و انگلیس پخش می‌شدند. این در حالی بود که ما یک رادیو با بُرد و ساعاتی محدود داشتیم و در حد توان خود برنامه‌هایی به زبان‌های مختلف پخش می‌کردیم. جبهه خودی با جبهه دشمن ازنظر نیرو و توانمندی‌ها بسیار متفاوت بود. امروز نیز این‌گونه است. بعضی‌ها به دلایل مختلف نسبت به عملکرد رسانه ملی انتقاد دارند و من نیز در زمره منتقدین هستم، اما نباید فراموش کرد که رسانه ملی امروز در برابر جبهه دشمن، یک لشکر محسوب می‌شود. به نظرم تقویت صداوسیما اشکالی ندارد، مشروط بر اینکه آن رسانه در درون خود اصلاحاتی انجام دهد و خود را متعلق به ملت و نظام بداند و موجب ایجاد تفرقه نشود. باید حساب نقد و انتقاد را از وظیفه ملی جدا کرد. آیا وقتی جنگ 8 ساله را داشتیم ولو باوجود اختلاف در جبهه‌ها، باید می‌گذاشتیم تا دشمن پیش روی کند یا وظیفه همگان این بود که جلو آن بایستند و از سرزمین بیرونش کنند؟ امروز هم مسئله همین است. من نیز به صداوسیما انتقاد دارم و انتقاداتم نیز همه جنبه‌ای تخصصی دارند، اما این‌یک وجه قضیه است و وجه دیگرش جنگ روانی دشمن است که به راه انداخته و درصدد ناامید کردن مردم است. در این شرایط نباید علیه یک گروه در داخل کشور متحد شویم. بااینکه می‌بینیم که عده‌ای علیه دولت متحد شده‌اند و بر ضد آن کار می‌کنند؛ اما فراموش نکنیم که این کار آن‌ها همان خواست دشمن است. هرچند این موضوع نباید مانع از انتقاد شود، ولی بدون شک تخریب با انتقاد متفاوت است. شرایط امروز نظام جمهوری اسلامی در فضای بین‌الملل ایجاب می‌کند که ما در درون وحدت و انسجام خود را بیشتر کنیم.