رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین اظهار داشت: بقیه کشورها مایل نیستند که تنش و درگیری به پیمانهایی که با ما دارند کشیده شود. به همین دلیل در بیشتر پیمانهای تجاری اصلاً به ما رجوع نمیشود، چراکه ما از نظر سیاسی پرتنش هستیم و این تنش میتواند به جمع کشورها کشیده شود. مجید رضا حریری در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در مورد لزوم پیوستن ایران به پیمانهای تجاری بینالمللی اظهار کرد: اقتصاد جهانی و به خصوص تجارت بین کشورها، امروزه از شکل تجارت بدون برنامه خارجشده و عموم کشورهایی که سهم بزرگی از کیک تجارت جهانی دارند در پیمانهای چندجانبه، دوجانبه، منطقهای و بینالمللی عضویت دارند. استفاده از پیمانهای دوجانبه، چندجانبه و بینالمللی امروزه یک ابزار مناسب برای توسعه تجارت کشورها است.
وی افزود: پله اول این کار پیمانهای دوجانبه ترجیحی یا آزاد با کشورها است. تجربه ما در این مورد برای مثال در مورد ترکیه نشان میدهد که حتی صدای فعالین اقتصادی هم درمیآید، چراکه ما به این نوع مبادله عادت نداریم. الآن ما اگر بخواهیم از کشوری واردات انجام دهیم تعرفه بالایی میگیریم، ما بهنوعی از تجارت سنتی عادت کردهایم، یعنی ما عادت نداریم وارد فضایی شویم که در آن موانع تعرفهای وجود ندارد. رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین تصریح کرد: برگ خرید تأثیرگذار دیگر نگاه بسته و داخلی به اقتصاد است که از برونگرایی وحشت دارد. ما در هیچ حوزهای چندان به روابط بینالملل اهمیت نمیدهیم. از طرف دیگر وارد پیمان تجاری شدن مستلزم داشتن یک رابطه سیاسی مناسب با آن کشورها است، ما این رابطه مناسب سیاسی را با بسیاری از کشورهای دنیا نداریم.
وی با اشاره به مشکلات سیاسی موجود بیان کرد: دلیل اینکه این امکان بالفعل درنمیآید این است که از نظر سیاسی ما کشوری هستیم که با قدرتهای اقتصادی و سیاسی دنیا درگیر هستیم. بقیه کشورها مایل نیستند که این تنش و درگیری به پیمانهایی که با ما دارند کشیده شود. به همین دلیل در بیشتر پیمانهای تجاری اصلاً به ما رجوع نمیشود، چراکه از نظر سیاسی پرتنش هستیم و این تنش میتواند به جمع کشورها کشیده شود.