اشاره: هدف از تخصیص ارز 4200 تومانی وارد نمودن کالای ارزان یا مواد اولیه برای تولید کالاهای ارزان در کشور بوده است. اشکالی که وجود داشته این بوده که دولت و دستگاه‌های نظارتی مثل مجلس، بانک مرکزی، دستگاه قضایی و ... ارزهای تخصیص داده‌شده را که حجم آن از سال 97 تا 1400 مبلغ 66 میلیارد دلار بوده است را رصد و نظارت نکرده‌اند. به همین دلیل بخشی از ارز دولتی توسط افراد حقیقی یا حقوقی تبدیل به کالای ارزان نشده است. اکنون دولت سیزدهم بر سر دوراهی تداوم ارز دولتی یا حذف آن قرار دارد. انتخابی دشوار که پیش روی دولت است، زیرا اگر ارز ارزان به واردکنندگان تخصیص یابد و نظارت صد در صد صورت گیرد آنگاه کالای ارزان به دست مصرف‌کننده خواهد رسید. چنانچه ارز دولتی برای واردات کالاهای اساسی حذف شود قیمت‌ها افزایش چند برابری پیدا خواهند کرد. پرسش این است که سرنوشت ۶۶.۵ میلیارد دلار ارز دولتی که از سال 97 تاکنون به بازرگانان داده شد تا قیمت کالاها افزایش پیدا نکند چه شد؟ متأسفانه مشاهدات نشان می‌دهد که اکنون نه‌تنها قیمت کالاها افزایش‌یافته بلکه کالاهای اساسی نسبت به سال 97 افزایش معنادار پیداکرده‌اند. از سوی دیگر برخی کارشناسان هشدار می‌دهند که با حذف ارز 4200 تومانی قیمت‌ها 3 برابر خواهد شد! حال مسئله این است که ریشه مشکل تورم، کسری بودجه و ... را چه چیزی به جز تعامل با دنیا و مدیریت بهینه منابع و نظارت بر ارزهای دولتی و دستگاه‌های بانکی حل خواهد کرد. واضح است که بخشی از ارزها به جیب دلالان رفته که در گزارش پیشرو دادگاه به تخلف 10 میلیارد دلاری آن‌که مربوط به 1248 پرونده بوده است اشاره‌کرده است که در ادامه می‌خوانید.