استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا اظهار داشت: اگر طبق گزارشهای اعلامشده امسال روزی یکمیلیون بشکه صادرات نفت داشتیم، انتظار داریم که سال جاری چیزی حدود 100 میلیارد دلار درامد ارزی داشته باشیم. حال سؤال این است که چرا این درآمد دیده نمیشود و اثرگذار نیست؟
حسین راغفر در گفتوگو با ایلنا درباره تبعات حذف ارز ترجیحی گندم اظهار داشت: دولت با استدلالهای نخنما نسبت به حذف ارز ترجیحی گندم اقدام کرد، استدلالهایی که در دهههای بعد از جنگ هر بار توسط مقامات دولتی، صرفنظر از اینکه چه دولتی و با چه شعاری سرکار است، مطرح میشود. وی افزود: دولتها هر بار که میخواستند قیمت بنزین را بالا ببرند، مدعی شدند این افزایش قیمت برای کاهش قاچاق بنزین است یا اینکه پرمصرفها از قشر ثروتمندان جامعه هستند و چیزی از این یارانه عاید فقرا نمیشود، بنابراین مجبوریم قیمت بنزین را افزایش دهیم و پس از مدتی اعلام میکنند با توجه به قاچاق بنزین در کشور باید قیمت ارز را هم بالا ببریم چراکه ارز بنزین برای کشورهای همسایه بسیار ارزان است و همین موضوع انگیزه برای قاچاق را بالا میبرد.
این کارشناس اقتصادی بابیان اینکه همین موارد برای حذف ارز ترجیحی گندم اعلام شد، گفت: در این مدت دولت مدام آمارهای غیرواقعی به مردم اعلام کرد ازجمله اینکه دو میلیون تن قاچاق گندم از کشور انجام میشود. این اظهارات درواقع همان استدلالهای بیپایه و نخنمایی هستند که دولتها همواره در دهههای گذشته مطرح کردهاند و میکنند. باهمین استدلالها اقتصاد کشور به سمتی رفته است که هرروز شاهد فربهتر شدن ثروتمندان و نحیفتر شدن فقرا در کشور هستیم.
راغفر ادامه داد: این بار هم دولت همان سناریو گذشته را تکرار میکند اما جالب این است که اقدامات و رفتارهای دولت سیزدهم در همین ٩ ماه دقیقا ناقض وعدهها و شعارهایی بوده که در دوران انتخاب مطرح میکرد.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به دلایل حذف ارز ترجیحی اظهار داشت: هرچند استدلالهای بیپایه مانند جلوگیری از قاچاق اعلام میشود اما دلیل اصلی به بیانضباطیهایی مالی دولت برمیگردد و موضوع این است که اگر دولت منابع ندارد چرا بودجه 1401 نسبت به بودجه سال گذشته 60 درصد افزایش پیداکرده است؟ هر بار به آنها تأکید شد که اگر ارز ندارید باید ارز را سهمیهبندی و بودجهبندی کنید و برای موارد اساسی ارز را تخصیص دهید اما اقدام مؤثری دیده نمیشود بهطور یکه در چند ماه از سال گذشته رقم قابلتوجهی کالاهای غیرضروری ازجمله غذای سگ و گربه وارد کشور شده است. دولت اگر ارز ندارد چرا این میزان از ریختوپاش و خروج ارز از کشور را مهار نمیکند.
وی تأکید کرد: درواقع یکی دیگر از دلایل اصلی، مسئله خروج ارز از کشور است و این استدلالهایی که میآورند، بهانه است.
این کارشناس اقتصادی مدعی شد: فقط در 6 ماهه سال 1400 سود خالص یک شرکت فولادی کشور حدود 56 هزار میلیارد تومان و سود خالص یک مجموعه معدنی 30 هزار میلیارد تومان بوده است اما دولت از این شرکتها و مجموعهها یا مالیات دریافت نمیکند و یا مالیاتی که اخذ میشود بیشتر شبیه به شوخی است.
وی ادامه داد: همزمان شاهد آن هستیم که منابع بزرگ به عنوان منابع عمومی در قالب یارانه به این شرکتها پرداخت میشود. این در حالی است که باید یارانه این شرکتها کاهش پیدا کند تا کارایی آنها افزایش یابد و بر اساس رشد کارایی بتوانند توان صادراتی خود را ارتقا دهند نه اینکه از حلقوم مردم ایران زده شود و به صنایع یارانه داده شود تا مواد خام کشور صادر شود که مصرفکننده هند، ترک، چینی و سایر کشورها از این صادرات منتفع شوند و از یارانهای که بابت نان به مردم پرداختشده دریغ کنند.
راغفر گفت: نکته قابلتوجه این است که دولت سیزدهم بهانهای ندارد چراکه کاملاً یکپارچه است و تمام نهادها و قوا یکپارچه باهم هستند و این نشان میدهد اراده بالاتری از اراده دولت درباره این سیاستها تصمیمگیری میکند. وی تأکید کرد: اقتصاد ایران اسیر مافیای مختلف است. همین افراد برای تصویب تصمیماتشان پولهای زیادی خرج میکنند و البته در مقابل منابع قابلتوجهی را به جیب میزنند و منافع زیادی از افزایش قیمت ارز عاید این شبکه میشود که دنباله آن فقیرتر شدن مردم و افزایش نرخ تورم است و تمام این موضوعات نشانه سوء مدیریت در اقتصاد کشور در سه دهه گذشته است. تا اصلاحات اساسی هم در این زمینه انجام نشود اقتصاد از این وضعیت خارج نخواهد شد.