رئیس دولت سیزدهم از تصمیم سخت صحبت می‌کند آیا این تصمیم صرفاً اقتصادی است یا ایشان به تصمیماتی در حوزه سیاست خارجی هم اشاره دارد؟
تصمیمات سیاست خارجی کشور با دولت نیست و بنابراین طرح مسائل مربوط به سیاست خارجی هم با روسای دولت نیست و رئیس‌جمهور در این مورد نمی‌تواند بگوید من تصمیم سخت گرفته‌ام. قطعاً منظور آقای رئیسی تصمیمات سختی است که در جریان مشهور به جراحی اقتصادی گرفته می‌شود. چون تا اینجا دولت‌ها جرات نمی‌کردند، زیر بار تبعات جراحی مهم بروند.
چون تبعات فراوان بود و به مقبولیت دولت‌ها خدشه‌دار وارد می‌کرد. بخصوص اگر در سال اول تشکیل دولت بود، برای اینکه به رأی بعدی آن‌ها لطمه‌ای وارد نشود به سمت چنین برنامه‌هایی نمی‌رفتند. رئیسی با جراحی اقتصادی اقدام به ریسک بزرگی کرده است. نتیجه این اقدامات به‌طور مستقیم با ادامه داشتن یا نداشتن دولت ایشان در دور دوم رابطه دارد.
در صورت ناموفق بودن نتایج این تصمیم سخت درنهایت ایشان رئیس‌جمهوری یک دوره‌ای خواهد بود، اما چه اتفاقی برای مردم، جامعه و اقتصاد کشور رخ می‌دهد؟
من برنامه را لمس نمی‌کنم و نمی‌دانم دولت قرار است چه‌کاری بکند. ولی دعا می‌کنیم دولت موفق شود تا مردم بیش از این در فشار نباشند. بالاخره این وضعیت باعث مصرف بالا در کشور و قاچاق منابع ما شده است. باید توجه داشته باشیم که تصمیم دولت در آزادسازی قیمت‌ها، باعث متعادل‌سازی میزان مصرف می‌شود، ضمن اینکه جلوی قاچاق کالاها را نیز می‌گیرد. به‌هرحال هدر رفت منابع موضوع مهمی است. این مسئله به قدرت خرید مردم ارتباطی ندارد و در بیشتر اقشار دیده می‌شد.
ولی باز آنچه مهم است برنامه دولت است. تا دولت برنامه اقتصادی کارشناسی شده و قوی نداشته باشد اراده‌اش در عمل شکست می‌خورد.
همین یارانه جدید و کمک معیشتی بدون مشخص بودن منبع درآمدی و مالی شروع‌شده که خود می‌تواند منشأ مشکلات اقتصادی بعدی باشد. نارضایتی افزایش‌یافته است. اگر اعتراضات معیشتی شکل بگیرد مشکلات برای کشور به وجود خواهد آورد.
آقای رئیسی تصمیم سخت خود برای جراحی اقتصادی را در زمانی اخذ می‌کند که قوا یکدست هستند و مانعی در مقابل ایشان نیست. دراین‌بین نقش مجلس را در ایفای وظیفه نظارتی چگونه می‌بینید؟
متأسفانه وزن مجلس سنگین نیست. مجلس باتجربه نیست و با واقعیت‌های اقتصادی آشنایی ندارند. به همین دلیل عمده صدایی که از مجلس می‌رسد شعار است. به دلیل رد صلاحیت‌ها و فضای غیررقابتی مجلس ما از افراد شایسته خالی است.
همان‌طور که در دو سال گذشته دیدیم که طرح‌های اقتصادی مجلس تأثیری در بهبود شرایط معیشتی مردم نداشت درحالی‌که این مجلس با وعده‌های معیشتی بر سرکار آمده بود.
به نظر می‌رسد مجلس یازدهم به دلیل نبود تجربه و وزن بالا و با ملاحظه منافع جناحی با دولت مماشات می‌کند و به وظیفه نظارتی خود به‌خوبی عمل نمی‌کند.