تلاش روسیه برای مهارآمریکا توسط انگلیس

روسیه در استراتژی جدید، در صورت تشدید جنگ از سوی غرب در اوکراین، اعلام کرد پاریس یا ورشو و یا برلین را مورد حمله اتمی قرار نخواهد داد بلکه، لندن را با بمب اتمی اولین هدف قرار خواهد داد. این همان "نظریه اغفال" است. بدین معنی که لندن از قدرت مهار و یا تهییج امریکا به عنوان قدرت سخت برخوردار است. امریکا در هیچ جنگی در اروپا بدون همراهی ، مشارکت و راهبرد انگلیس شرکت نداشته است. در تجاوزارت جنگی در غرب آسیا هم امریکا بدون اغفال انگلیس شرکت نداشته است. در آخرین تجاوز نظامی مشترک آنگلوساکسن به عراق بود که امریکایی طبق گزارش کنگره اعتراف کردند که مورد اغفال لندن واقع شدند. حالا پوتین و ژنرال های روسیه متوجه شدند که انگلیس از قدرت مهار و یا تهییج امریکا برای آرام کردن و یا تشدید جنگ در اوکراین برخوردار است و لذا به درستی گفتند؛ لندن اولین هدف آنها خواهد بود.
نبض واشنگتن؛ لندن است. اتحادیه اروپایی خط خود را از لندن/واشنگتن یا آنگلوساکسن جدا کرد، هیاتی از اتحادیه اروپایی منهای انگلیس به کیف پایتخت اوکراین رفت. درست دو روز بعد، بوریس جانسون، نخست وزیر انگلیس به تنهایی به اوکراین رفت و در طبل تشدید جنگ تا شکست پوتین و روسیه دمید. بین اتحادیه اروپایی یا قاره اروپا با جزیره انگلیس که در همراهی با امریکا است در خصوص روسیه و شخص پوتین اختلاف نظر است.
امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه گفت: روسیه را نباید تحقیر کرد. این جمله آقای مکرون چندین بار توسط آقای لاورف، وزیر امور خارجه روسیه در مصاحبه با بی بی سی مورد تاکید واقع شد و روس ها پی بردند اظهارات و اقدامات نظامی انگلیس در مناقشه اوکراین، بمراتب شدیدتر و جنگ طلبانه تر از دیگران حتی امریکا است.
البته ناگفته نماند سیاست های دو دهه گذشته آقای پوتین در نفوذ در غرب اروپا موفق بود. خانم لوپن، سیاستمدار فرانسوی که احتمال دارد رئیس جمهور آتی فرانسه شود؛ دست پروده آقای پوتین است. علنا اعلام شده که از مسکو کمک های مالی دریافت می کرد و می کند. نفوذ روسیه طی دو دهه در انگلیس نیز موفق بود. طبق گزارشات منتشره در انگلیس، جنگ لندن با پوتین از سال 2006 شروع شده ولی به خاطر سیاست های کلان در روابط بین الملل نادیده گرفته شد تا روابط بین الملل دچار اغتشاش نشود. بنا به گزارشی منتشره در لندن، پوتین در انگلیس حدود 9 ترور مخالفین انجام داده و از سلاح شیمیایی در خاک انگلیس استفاده کرد. در مجموع طی دو دهه 99 تروز در سطح اروپا توسط کرمیلن تحت ریاست پوتین به وقوع پیوسته است. لذا؛ نامزدی اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی ناتو زمینه ساز شد تا لندن انتقام انگلیس از پوتین را بگیرد. پیمان نظامی ناتو فعال شد و اوکراین قربانی شد تا لندن و مسکو تسویه حساب کنند.
البته به نظر می رسد دولت ترامپ در واشنگتن که رابطه خوبی با پوتین داشت و ترامپ هم دست پروده پوتین بود و روسیه را از لیست دشمنی خارج کرده بود مانع از اقدام قبلی انگلیس در اعلام جنگ به پوتین و روسیه بود. توجه این مقاله بیشتر بر استراتژی اخیر و جدید روسیه مبنی بر حمله به لندن در صورت تشدید جنگ است. به نظر می رسد این استراتژی جواب دهد و دست برتر مسکو در مقابله با ناتو و انگلوساکسون را تقویت و تثبیت کند. قطعا روند جاری در اوکراین باید رصد شود و اگر لندن و "دستگاه سلطنت" از مواضع سخت خود علیه پوتین که در مقایسه با دیگر کشورهای اروپایی و امریکا بشدت تند است؛ عقب نشینی کند مشخص می شود "استراتژی اول؛ لندن" جواب می دهد و برای مهار قدرت سخت امریکا می توان از "استراتژی اغفال" یا "اول لندن" استفاده کرد.
از سویی دیگر باید اشاره کرد که اروپا جدا تحت نفوذ چین و روسیه واقع شده بود. کشور چین 17 کشور اروپای شرقی را تحت عنوان 1+17 تشکیل داده بودند و پوتین روسیه هم در انگلیس و فرانسه و ایتالیا و آلمان با سلاح گاز، اروپا را در ید قدرت روسیه قرار داده بود.
خانم مرکل و آقای شرودر، دو صدراعظم قبلی آلمان اگر به جاسوسی برای پوتین متهم نشوند؛ به گرایش به روسیه و همراهی با پوتین متهم هستند و چرخش ضدروسی دولت بعد از مرکل در آلمان موید این نظریه است. در نتیجه می توان گفت؛ پوتین طی دو دهه در اعمال نفوذ و رخنه سیاسی در اروپا موفق بوده و این امر بر "دستگاه سلطنت" در لندن آشکار بود ولی دولت ترامپ مانع از اقدام قبلی انگلیس بود و دولت بایدن که به مشارکت سیاسی با انگلیس معتقد است، زمینه اقدام علیه پوتین برای لندن را فراهم کرد. اتحادیه اروپایی خواهان همزیستی مسالمت آمیز با روسیه است. انگلیس و اتحادیه اروپایی خط خود در رابطه با روسیه و پوتین را از یکدیگر جدا کردند و الان آقای پوتین به این نتیجه رسیده است که باید متمرکز بر ضربه زدن به خط آنگلوساکسن باشد تا مجموعه غرب را هدف گیری کند. همانطور که مورد اشاره واقع شد؛ روند باید رصد شود. اگر استراتژی پوتین در هدفگیری لندن در مهار امریکا موفق شود باید در سیاست بین الملل و تفوق لندن بر واشنگتن یا بالعکس تجدید نظر کرد.