به نظر شما محدوده انتقاد از حاکمیت تا کجاست؟
زمانی سخن رئیس قوه قضاییه مبنی بر ضرورت وجود انتقاد و انتقاد پذیری را پذیرفت که سابقه عملکرد ایشان در این موضوع چنین مسئله ای را اثبات کند.
متاسفانه با نگاهی گذرا به عملکرد قوه قضائیه در گذشته تاب آوری نقد جدی دیده نمی شود.اقای اژه ای همواره از مسئولین ارشد قوه قضائیه بوده اند که در آن سال عملکرد قوه قضاییه در برخورد با رسانه ها و منتقدان خوب نبوده است.
با این حال این امیدواری وجود دارد که در دوره تحولی قوه قضائیه به ریاست محسنی اژه ای به تبعیت از سخنان امام خمینی که فرمودند انتقاد که به جای خود، تخطئه نیز از موهبت های الهی است تاب آوری در برابر نقد بالا برود و رسانه ها با آزادی بیشتری بتوانند منعکس کننده مطالبات و اعتراض مردم باشند.
لازم است باب انتقاد به روی صاحب نظران و منتقدین باز باشد، عرصه کنکاش ،نقد و بررسی همانطور که امام فرموده اند محدودیت ندارد. تمام نهادها در حاکمیت باید به استقبال شنیدن سخنان منتقدین و معترضین بروند.داشتن سعه صدر در شنیدن صدای معترض حتی اگر درست نباشد می تواند موجب کاهش ناآرامی در کشور شود.بنابراین گام اول برای تعیین حدود نقد و گفتگو به رسمیت شناختن حقوق منتقدین حقیقی و حقوقی است.
به نظر شما در شرایط موجود امکان گفتگو با معترضان وجود دارد؟
بهترین ابزار برای رفع اختلافات و تضادها گفتگو است.شرایط موجود به نفع کشور، ملت و نظام نیست. لازم است حاکمیت پیش قدم شود و با کمک گرفتن از تشکیلات مدنی و چهره های شاخص و دلسوز باب گفتگو را با مردم باز کند.باید با برنامه ریزی در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت مطالبات مردم را تامین و به آنها پاسخ داده شود.
اولین قدم برای حل مشکلات در وضعیت فعلی ایجاد امید و اعتماد است.هر گامی که به سمت مردم برداشته شود به امید و بازسازی اعتماد عمومی کمک می کند.دولت به عنوان مسئول اجرایی سیاست های نظام در خط مقدم تلاش برای این دو عنصر است.
به نظر شما نقش رسانه ها در کاهش ناآرامی و جلوگیری از بروز خشونت در جامعه چیست؟
رسانه ها در انعکاس دیدگاه، اعتراض و مطالبات مردم به حاکمیت و برعکس تنگناهایی که دولت با آن مواجه است نقشه مهمی را ایفا می کنند.
دولت و ملت باید به یک درک درست و فهم روشن از یکدیگر برسند.این موضوع باعث اعتماد پر شدن شکاف اجتماعی بین دولت و ملت می شود.اگر دولت مطالبات مردم را درک کند و ملت هم شرایط دولت را متوجه باشند و نسبت به آن توقع کنند امید در جامعه شکل می گیرد و اعتراض و انتقاد به خشونت و براندازی کشیده نمی شود.
حاکمیت باید رسانه ها را باور و ابزار و زمینه کاری آنها را فراهم کند.همچنین از آنها در تنظیم روابط بین دولت و ملت و و حسن همکاری استفاده نماید.
رسانه ها نیز باید منعکس کننده خواست عمومی مردم باشند.شرایط باید به گونه ای فراهم شده باشد که دست خبرنگاران برای نوشتن مطالبات مردم لرزان نباشد.وقتی رسانه های خارجی به رفتار افراد خط می دهند ماجرای کف خیابان شکل می گیرد.اما اگر رسانه های داخلی پرنفوذ باشند چنین اتفاقی رخ نخواهد داد.