گران‌ترین اثر سیزدهمین دوره حراج تهران به واسطه حواشی‌ای که نقاش آن طی چند ماه گذشته به وجود آورده سیزدهمین حراج را خبرسازترین دوره این رویداد کرد. سیزدهمین حراج تهران پس از یک سال و با چندین بار وقفه در ۲۶ دی‌ماه ۹۹ برگزار شد. این حراج با در برگرفتن هر ۲ بخش مدرن و معاصر و ارائه ۱۱۰ اثر و فروش ۸۷ میلیارد و ۹۴۲ میلیون تومان برگزار شد.
گران‌ترین اثر این حراج به قیمت ۱۲ میلیارد تومان متعلق به آیدین آغداشلو بود. از او ۲ اثر در حراج ارائه‌شده بود که گران‌ترین اثر با کمینه و بیشینه یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان تا یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان ارزیابی‌شده بود و درنهایت به قیمت بیش از ۱۰ برابر کمینه و به مبلغ ۱۲ میلیارد تومان به فروش رسید تا رکورد فروش اثر در حراج تهران را بزند. همچنین اثر دیگر آغداشلو به قیمت ۶۰۰ میلیون تومان فروخته شد. این اثر یک نقاشی با عنوان «خاطرات امید» از مجموعه «خاطرات انهدام» بود.مجسمه‌ای از پرویز تناولی نیز با عنوان «استاد و شاگرد» در رتبه دوم قرار گرفت که ۶ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان فروش رفت. رتبه سوم این حراج به تابلوی «دی جی ای- دی‌جی‌آ- دی آیو» اثر حسین زنده‌رودی تعلق گرفت که به قیمت ۶ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان فروخته شد. تابلوی نقاشی خط محمد احصایی از مجموعه «نجوای عشق» نیز پنج میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان و اثر آینه‌کاری منیر شاهرودی فرمانفرماییان با قیمت سه میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان در رتبه‌های چهارم و پنجم قرار گرفتند.
نقاش و تابلو خبرساز
گران‌ترین اثر این دوره حراج تهران در حالی به آیدین آغداشلو تعلق گرفت که آثار او همواره در حراج‌ها به فروش می‌رفت و قیمت بالایی داشت، اما هیچ‌گاه عنوان رتبه نخست را کسب نکرده بودند. همین مسئله واکنش‌های گسترده‌ای را در شبکه‌های اجتماعی برانگیخت و هنوز مدتی از اتمام حراج نگذشته بود که موجی از واکنش‌ها به خصوص در تویی‌تر به راه افتاد. در بخشی از این واکنش‌ها از موضوع ارائه اثر آغداشلو در حراج تهران انتقاد و عنوان شد که اساساً چرا اثری از آغداشلو باید در حراج حضور پیدا کند.
در وهله بعد بحث قیمت بالای فروش اثر هنرمندی که ادعایی متوجه‌اش است و صحت و سقم آن هنوز مشخص نشده مطرح شد و در این میان تصویری نیز در میان کاربران چرخید که گران‌ترین اثر سیزدهمین حراج تهران را کپی از روی اثر پیرو دلا فراچنسکو با نام «دوک و دوشس» می‌دانستند.
یکی از مسائلی که بارها درباره حراج تهران مطرح‌شده موضوع پول شویی نیز هست. این موضوع البته در رسانه‌های رسمی بارها به چالش کشیده شده و حتی واکنش‌هایی را از سوی مدیران حراج برانگیخته است؛ همچنان که سمیع آذر در همان گفت‌وگو با خبرگزاری مهر در پاسخ این پرسش که «موضع شما در قبال پول شویی در حراج تهران و مواردی که ناشی از این بحث است چیست» چنین گفت: «رقم‌هایی که در حراج تهران مبادله می‌شود به هیچ‌وجه قابل‌مقایسه با ارقام پول شویی نیست. رقم فروش در نهمین حراج تهران ۳۱ میلیارد تومان بود که بیش از ۶۳ خریدار آن را پرداخت کردند و بالاترین خرید توسط یک نفر حدود پنج میلیارد تومان بود و این رقمی است که با آن می‌شود خیلی چیزهای دیگر را خریداری کرد و لازم نیست جلوی چشمان همه اثر هنری بخرد.»او ادامه داد: «ثانیاً پول شویی مربوط به افرادی است که پول و سرمایه کثیف دارند که از راه‌هایی مثل فروش اسلحه، مواد مخدر و دیگر مصادیق مجرمانه به‌دست‌آمده است اما خریداران آثار هنری جزو فرهیخته‌ترین افراد متمول جامعه ما هستند. افرادی که پول شویی می‌کنند به راحتی و پنهانی می‌توانند پول خود را صرف خرید ملک، جواهر، اتومبیل و... کنند و هیچ‌کسی هم از این خرید چیزی متوجه نمی‌شود. شما تابه‌حال شده به آژانس‌های املاک مراجعه کنید و در مورد خریداران و فروشندگان ملک‌های ده‌ها میلیاردی سؤال کنید؟»با توجه به اینکه این بار برگزاری سیزدهمین حراج تهران حواشی گسترده‌تری داشته و مجوز برپایی این حراج از سوی وزارت ارشاد صادر می‌شود، به نظر می‌رسد بررسی و نظارت بر مسائل پیش‌آمده از سوی نهادهای قانونی ناظر می‌تواند شفافیت را به این حوزه بگرداند و دست‌کم بازار شایعه‌ها و ادعاها را کم رونق کند.