یک تحلیگر مسائل بین الملل اظهار داشت: اگر نشست آتی آژانس انرژی بین‌المللی اتمی، نشست مثبت و امیدوارکننده باشد می تواند نشانه امیدواری برای از سرگیری مذاکرات و به نوعی به نتیجه رساندن آن باشد.دیاکو حسینی درباره نشست آتی آژانس بین المللی انرژی اتمی و اهمیت این نشست برای برجام گفت: فکر می کنم با توجه به وضعیتی که ما امروز در رابطه با از سرگیری مذاکرات برجام داریم، این نشست آژانس می تواند بسیار تعیین کننده باشد، به ویژه اینکه در نشست های قبلی، درخواست هایی برای بازدید از سایتهای خاصی به ایران داده شده است.او افزود: بنابراین باید دید نظر آژانس در رابطه با آن موضوع چه خواهد بود. اگر این نشست آژانس، احیانا نشستی منفی باشد می تواند نشانه ای باشد مبنی بر تفسیری که قدرت های 1+5 ، نسبت به آینده از سرگیری مذاکرات با ایران دارند. این موضوع در واقع می تواند حاوی پیامی مبنی بر سخت گیری و بدبینی درباره مذاکرات یا به تعبیری «دست پیش را گرفتن» باشد تا ایران را تشویق کنند یا وادار کنند به اینکه از اعتقاد و مواضع سخت خودداری کند که در این صورت ممکن است پیامدهای حقوقی را برای ایران به همراه داشته باشد.حسینی تاکید کرد: نشست منفی می تواند اثر مستقیمی بر مذاکرات بگذارد و فضای مذاکرات را نسبت به ابتدای از سرگیری اش، تا حدودی ملتهب کند. در نتیجه ممکن است تهران را به این رفتار تشویق کند که موضع سخت تری اتخاذ کند و در واقع خلاف آنچه که ممکن است برخی کشورهای غربی انتظار داشته باشند انجام دهد.او بیان کرد: بالعکس، فضای مثبت این نشست، در پیامد خودش می تواند به چیزی منجر شود که ما به یک فضای امیدوارکننده در مذاکرات آینده نیاز داریم یعنی نزدیک کردن همه طرف ها به نتیجه ای که مطلوب همه طرفها باشد.دیاکو حسینی ادامه داد: بنابراین فکر می کنم نشست آتی آژانس تا حدود زیادی هم نشاندهنده تفاسیر موجود از وضعیت جاری در مذاکرات و تغییر دولت در ایران است و هم می تواند پیامدهایی بر روند آتی داشته باشد. از این جهت، این نشست از اهمیت بسیار برخوردار است. همه طرفها این ابهام را دارند که قرار است با چه چیزی در دورهای گفت و گو مواجه شوند.او عنوان کرد: عاقلانه تر این است که این نشست، امیدوارکننده باشد. در نتیجه طرفها نیز باید فضایی را که برای به نتیجه رسیدن دور جدید گفت و گوها، لازم است را مهیا کنند.دیاکو حسینی در پاسخ به این سوال که تا چه حد در ارتباط با احیای برجام و عملی شدن آن می توان امیدوار بود؟ تصریح کرد: پاسخ به این سوال سخت است به این دلیل که ما با ابهامات بسیاری مواجه هستیم و هنوز هم نمی دانیم سطح مطالباتی که قرار است با تغییر دولت در ایران و با تغییر احتمالی مذاکره کنندگان و البته استراتژی مذاکراتی ایران به وجود خواهد آمد چقدر است و در عین حال واکنش طرف های دیگر به این موضوع نیز چه خواهد بود. واقعیت این است که هیچ گزینه بهتری به جز احیای برجام برای همه طرفها وجود ندارد. به رغم همه نواقصی که ممکن است این توافق داشته باشد یا نارضایتی هایی را که در دو طرف ایجاد کرده باشد اما در عین حال مقبول ترین و ممکن ترین توافقی است که می توان به آن تکیه کر،
برجام است.