یک ایمپلنت قابل حل در بدن با خنک کردن اعصاب، درد را بدون نیاز به دارو از بین می‌برد. به گزارش ایسنا به نقل از نیو اطلس، هیچ‌کس نمی‌خواهد به درد مبتلا شود، اما گاهی مجبوریم شدیدترین دردهای جسمانی را تحمل کنیم. در عین حال، خطر اعتیاد به مواد ضد درد که مخدر نیز هستند، ما را تهدید می‌کند. اینجاست که یک ایمپلنت جدید وارد میدان می‌شود تا با خنک کردن اعصاب، درد را کاهش دهد.
دانشمندان آمریکایی اولین ایمپلنت در نوع خود را ساخته‌اند که درد را بدون دارو تسکین می‌دهد. این دستگاه زیست‌سازگار و محلول در آب، جایگزینی برای داروهای بسیار اعتیادآور است. این دستگاه آزمایشی قبلاً روی موش‌ها آزمایش شده و نتایج امیدوارکننده‌ای داشته است.
این ایمپلنت نرم و منعطف که عمدتاً از یک الاستومر زیست‌تخریب‌پذیر و زیست‌سازگار ساخته شده است، به شکل نوار نازکی است که در پهن‌ترین نقطه، 5 میلی‌متر عرض دارد و تقریباً به ضخامت یک‌تکه کاغذ است.
یک انتهای این ایمپلنت در خلال یک جراحی، به دور عصب محیطی پیچیده می‌شود و باید به‌طور موقت خاموش باشد. این دستگاه به یک پمپ متصل است که در قسمت بیرونی بدن بیمار قرار دارد. هر زمان که فرد شروع به احساس درد در ناحیه آسیب‌دیده کرد، از پمپ برای ارسال جداگانه خنک‌کننده مایع و گاز نیتروژن به ایمپلنت استفاده می‌شود. مایع خنک‌کننده «پرفلوروپنتان» نامیده می‌شود و ازنظر پزشکی برای استفاده در دستگاه‌های استنشاقی تأیید شده است.
مایع خنک‌کننده از طریق یک کانال میکروسیال درون دستگاه جریان می‌یابد، درحالی‌که نیتروژن از طریق کانالی دیگر جریان می‌یابد. هنگامی‌که این دو در یک محفظه مشترک جریان می‌یابند و باهم مخلوط می‌شوند، نیتروژن باعث می‌شود مایع خنک‌کننده به‌سرعت تبخیر شود و یک اثر خنک‌کننده موضعی ایجاد کند. این اثر، عصب را بی‌حس می‌کند و موجب می‌شود که درد متوقف شود و تسکین یابد. البته اگر عصب بیش‌ازحد سرد شود، ممکن است برای همیشه آسیب ببیند. برای جلوگیری از این اتفاق، یک حسگر یکپارچه به‌طور مداوم دمای عصب را کنترل می‌کند. اگر هوا شروع به سرد شدن بیش‌ازحد کند، نرخ جریان مایع خنک‌کننده و نیتروژن نیز متناسب با آن کاهش می‌یابد. این ایمپلنت برای استفاده موقت و توسط افرادی مانند بیمارانی که درد بعد از عمل‌های جراحی را تجربه می‌کنند، طراحی شده است. ضمن اینکه کل این دستگاه به شکل بی‌ضرر پس از انجام‌وظیفه در بدن حل و طی چند هفته توسط بدن جذب می‌شود؛ این بدان معناست که نیازی به عمل جراحی دوم برای برداشتن آن نیست.