هیات تحریریه- سرمقاله
10 نوامبر 2023
تارنمای گلوبال تایمز
برگردان علی اصغر شهدی
Asghar.shahdi@gmail.com
در مواجهه با فاجعه انسانی دلخراشی که هر روز در غزه اتفاق می‌افتد، در مواجهه با واقعیت بی‌رحمانه از دست رفتن جان بیش از 100 کودک فلسطینی که هر روزه در اثر ویرانی‌های جنگ رخ می دهد، و در پی درخواست‌های فوری فزاینده بین‌المللی برای آتش‌بس فوری بشردوستانه، این امر بسیار گیج کننده است که ایالات متحده و گروه هفت که به طور مداوم بر جملاتی چون "حقوق بشر" و " رویه انسان دوستانه" تاکید می کنند، این بار نتوانستند حتی کلمه "آتش بس" را به زبان بیاورند.
بیانیه مشترکی که در 17 آبان ( 8 نوامبر) در جریان نشست وزرای خارجه گروه 7 در توکیو منتشر شد، به طور گسترده در مورد مناقشه اسرائیل و فلسطین بحث کرد. با این حال، بدون اشاره به «آتش بس، پایان دادن به خصومت ها، یا از سرگیری گفتگوهای صلح»، تنها به آرامی از اسرائیل خواستار «مکث بشردوستانه» در اقدامات نظامی خود در غزه گردید. همچنین هیچ اشاره ای به اجرای قطعنامه اضطراری نشست ویژه مجمع عمومی سازمان ملل یا تحت فشار قرار دادن شورای امنیت سازمان ملل برای انجام اقدامات مسئولانه وجود نداشت. به نظر می رسد سیگنال ارسال شده تایید ضمنی یا حتی مدارا با اقدامات نظامی اسرائیل در غزه توسط G7 باشد. اصطلاح "وقفه بشردوستانه" بیشتر شبیه یک ژست آشکار از سوی ایالات متحده و گروه 7 به جامعه بین المللی به نظر می رسد.
البته این موردی نیست که آمریکا یا گروه 7 واقعا ضعیف باشند. در واقع، آنها نفوذ منحصر به فردی بر اسرائیل دارند و قدرت مداخله در وضعیت اسرائیل و فلسطین را دارند. با این حال، آنها تمایلی به استفاده از این نفوذ و قدرت به خاطر صلح و غیرنظامیان فلسطینی ندارند. رویکرد آنها نسبت به سایر کشورها یا مسائل یکسان نیست. به خوبی می‌دانیم که بیانیه‌های مشترک گروه 7 اغلب جنبه دخالت در امور داخلی دیگر کشورها را دارد. اما هنگامی که یک بحران انسانی واقعی آشکار می شود و ایالات متحده و گروه را ملزم به اقدامی می کند، رنگ واقعی آنها بلافاصله آشکار می شود. در مواجهه با زندگی غیرنظامیان بیگناه فلسطینی و محاسبات سیاسی واشنگتن، ایالات متحده و گروه 7 بدون تردید دومی را انتخاب می کنند و ریاکاری و استانداردهای دوگانه روشن خود را آشکار می کنند.
همانطور که آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد اشاره کرد، کابوس غزه بیش از یک بحران انسانی است. این یک بحران بشریت است. برخی از مقامات سازمان ملل با ابراز تاسف عمیق اعلام کرده‌اند که میزان مرگ و رنج‌ها «درکش سخت است» و «هر روز فکر می‌کنید بدترین روز است و روز بعد بدتر است». بدیهی است که تا زمانی که جنگ ادامه داشته باشد، نقض قوانین بین المللی بشردوستانه بیشتر خواهد شد. درک این موضوع سخت نیست.
اعتراضات در داخل ایالات متحده برای درخواست آتش بس آغاز شده است. در گروه7، نظرات نیز یکسان نیست. آمریکا پیش‌نویس قطعنامه‌ای را در شورای امنیت سازمان ملل وتو کرد که فرانسه و ژاپن به آن رای مثبت دادند. هنگامی که به سازمان ملل به عنوان یک کل تعمیم داده شود، تمایل شدیدی برای یک "آتش بس بشردوستانه" فوری وجود دارد. با این حال، متأسفانه، به نظر می‌رسد که اراده یک گروه کوچک ذی‌نفع یا جناح سیاسی در آمریکا،بر اراده واشنگتن و گروه 7 چیره شده و آن را ربوده است، و در حال تلاش برای ربودن اراده دیگر اعضای سازمان ملل است.
شایان ذکر است که در بیانیه مشترک وزرای خارجه گروه 7، علاوه بر بحث گسترده در مورد مناقشه اسرائیل و فلسطین، به بحران اوکراین و مسائل امنیتی در منطقه آسیا و اقیانوسیه نیز اشاره شده است. در میان همه این موضوعات، بیانیه ویژگی بارز ساده‌سازی بیش از حد مسائل پیچیده و جانبداری را نشان می‌دهد. می توان گفت که کل بیانیه حول مفاهیم "صلح" و "امنیت" متمرکز شده است، اما هیچ کلمه ای واقعاً صلح واقعی یا امنیت واقعی را تجسم نمی کند. اثربخشی آن در پرداختن به مناقشات و اختلافات منطقه ای را می توان به راحتی حدس زد.
همانطور که ژانگ جون، نماینده دائم چین در سازمان ملل گفت، با اعمال مجازات دسته جمعی غیرنظامیان نمی توان به امنیت مطلق دست یافت و خشونت برای خشونت تنها نفرت و رویارویی را تشدید می کند. اجازه دادن به ادامه جنگ در غزه می تواند به خوبی آن را به یک فاجعه نظامی تبدیل کند که کل منطقه را فرا خواهد گرفت. این وضعیت از دست دادن متقابل برای همه از جمله ایالات متحده نامطلوب است. ریاکاری ایالات متحده و جی 7 که به جای آتش بس به «مکث بشردوستانه» می پردازند نه تنها غیراخلاقی است، بلکه برای کل جهان بسیار ناپایدار و خطرناک است.
غزه به «آتش بس ساختگی» نیاز ندارد. به یک "آتش بس واقعی" نیاز دارد. تنها زمانی که همه طرف‌های درگیر بلافاصله تمام فعالیت‌های خصمانه را متوقف کنند، می‌توان گفت‌وگوهای صلح واقعی و تلاش‌های کمک‌های بشردوستانه را آشکار کرد. بدون آتش بس جامع، هر مقدار کمک بشردوستانه مانند قطره ای در اقیانوس است.