سلمان اسحاقی ، نماینده مجلس شورای اسلامی، در نطق میان‌دستور خود با انتقاد شدید از سوءمدیریت‌ها، ترک فعل‌ها و بی‌عدالتی‌های گسترده در نظام اجرایی کشور، گفت: رنج واقعی مردم نه از دشمنی آمریکا، بلکه از تصمیمات غلط و ناعدالتی‌های داخلی است؛ شیطان کوچک همان مسئول ناکارآمدی است که خواسته یا ناخواسته، ضربه‌ای مشابه دشمن به کشور می‌زند. به گزارش ایلنا، وی گفت: بیش از سه دهه است که مقام معظم رهبری در تمام سخنان خود، ابتدا مسئولان را نسبت به تصمیمات‌شان، سوءمدیریت‌ها و ترک فعل‌های‌شان مخاطب قرار می‌دهند و سپس هشدار می‌دهند به دشمن خبیثی به نام آمریکا و هم‌پیمانان آن. دشمن واقعی ملت ایران آمریکا است و همه ما این را قبول داریم، اما متأسفانه حواس ما را پرت کرده‌اند تا همه توجه‌ها به سمت شیطان بزرگ باشد و شیاطین کوچک را در داخل کشور فراموش کنیم. وی افزود: شیطان کوچک کسی است که با ترک فعل، سوءمدیریت و تصمیمات غلط خود همان کاری را می‌کند که غرب و اروپا قرار بود با ایران بکنند. درد مردم ما تحریم نیست، درد دشمنی آمریکا نیست؛ آمریکا بیشتر از اینکه به قدرت خود تکیه کند، روی سوءمدیریت مسئولین ما حساب باز کرده است. اسحاقی با اشاره به نقش کلیدی و مجاهدت رانندگان حمل و نقل جاده‌ای در هشت سال دفاع مقدس گفت: جامعه کامیون‌داران ما در تمام دشمنی‌ها، تحریم‌ها و فتنه‌ها، هرگز آلوده نشدند، هرگز تعلل نکردند و هیچ‌گاه اختلالی در مسیر خدمت ایجاد نکردند. اما امروز چکار برایشان کرده‌ایم؟ دولت برای این مجاهدان چه کرده؟ وقتی صحبت از قاچاق سوخت می‌شود، این مردم شریف متضرر می‌شوند، به آنها تهمت زده می‌شود. در حالی که اخیراً در هرمزگان، ۶۰۰ کیلومتر لوله قاچاق سوخت و زیرساخت ۲۱ میلیون لیتری کشف شده؛ اینها چگونه و از کجا آمده‌اند؟ وی ادامه داد: چرا به‌جای مقابله با ریشه‌های اصلی قاچاق، در خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و کرمان به بهانه مبارزه با قاچاق سوخت، کامیون‌داران را محدود می‌کنید؟ کاهش سهمیه گازوئیل، متضرر کردن بیمه و قطع برق کشاورزان، همه اینها نتیجه تصمیمات غلط شماست و این تصمیمات اقتصاد کشور را فلج می‌کند. درد مردم ما بی‌عدالتی است. همه روسای جمهور گفتند برای عدالت آمدند، اما کدام حقوق کارگر را درست کردند؟ کارگری که به‌خاطر شرمندگی از خانواده، شب دیر به خانه می‌رود تا کسی را نبیند. بازنشستگان از غم بی‌عدالتی دق کردند و مردند، ولی ما هنوز درگیر ناعدالتی در حقوق و دستمزد هستیم؛ در یک اتاق اداری یک نفر ۱۰ میلیون حقوق می‌گیرد و دیگری در همان اتاق ۱۰۰ میلیون.
کاسه ای زیر نیم کاسه است
احمد زیدآبادی فعال اصلاح طلب نوشت: ظاهراً تیم ترامپ به تأسی از آموزه‌های فلسفی لئو اشتراوس و ملهم از افلاطون «سیاست» را به صورتی گمراه‌کننده دنبال می‌کنند. دفتر سلطانی عمان از سفر دوروزۀ دکتر مسعود پزشکیان به مسقط خبر داده است. این سفر قرار است از امروز آغاز شود. دیپلمات‌های ایرانی مقصود سفر آقای پزشکیان به پادشاهی عمان را ارتقاء روابط دوجانبه و گسترش همکاری‌های اقتصادی بین دو کشور اعلام کرده‌اند اما روشن است که بررسی طرح پیشنهادی عمان برای کمک به پیشرفت مذاکرات ایران و آمریکا، موضوع محوری مذاکرات آقای پزشکیان با مقام‌های بلندپایۀ عمانی خواهد بود.پس از اعلام آمادگی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا برای مذاکره با جمهوری اسلامی بر سر مناقشۀ هسته‌ای، طرف ایرانی پادشاهی عمان را به عنوان «میانجی» مذاکرات معرفی کرد که مورد قبول دولت آمریکا قرار گرفت. تهران و واشنگتن از ۲۳ فروردین تاکنون پنچ دور مذاکره در مسقط و رم برگزار کرده‌اند که در همۀ آنها عمان به عنوان «واسط» نقش بازی کرده است.جمهوری اسلامی مذاکره با آمریکا را «غیرمستقیم» می‌داند و در هر دور از مذاکرات، پیام‌های خود را از طریق بدربوسعیدی وزیر خارجۀ عمان به مذاکره‌کنندگان آمریکایی منتقل می‌کند. در مقابل، مقام‌های آمریکایی مذاکره با ایران را ترکیبی از مستقیم و غیرمستفیم می‌دانند و نقش واسطه‌گری عمان را نیز انکار نمی‌کنند.در پی هر دور از مذاکرات پنج‌گانۀ گذشته، وزارت خارجۀ ایران مذاکرات را «سازنده»، «صریح»، «حرفه‌ای» و گاه «سخت» توصیف کرده و سران کاخ سفید بخصوص شخص دونالد ترامپ هم به نوبۀ خود از «پیشرفت» یا «پیشرفت بسیار خوب» در مذاکرات خبر داده‌اند.با این همه، پس از پنجمین دور مذاکرات ایران و آمریکا در رم، وزیر خارجۀ عمان مذاکرات دو طرف را «همراه با مقداری پیشرفت» و «بدون نتیجه‌گیری نهایی» قلمداد کرد و «روشن شدن مسائل باقی‌مانده» را به روزهای آینده واگذارد. همزمان، عباس عراقچی، وزیر خارجۀ جمهوری اسلامی از «ایده‌های وزیر خارجۀ عمان» سخن به میان آورد که بناست در تهران و واشنگتن مورد بررسی کارشناسی قرار گیرند. درحالی‌که یک ناظر بی‌طرف از مواضع رسمی دو طرفِ مذاکره، قرینه‌ای برای خوش‌بینی و یا پیشرفت مذاکرات به دست نمی‌آورد، سخن ترامپ چه معنایی دارد؟ آیا «زبان خصوصی» او مشکل‌آفرین شده است؟ یا پشت پرده و دور از نگاه ناظران اتفاقات خاصی در حال رقم خوردن است؟ یا اینکه حرکت به سمت بن‌بست مذاکرات را هم نوعی «پیشرفت» به حساب می‌آورد؟ و یا نیم‌کاسه‌ای زیر کاسه است تا در کنار ادامۀ مذاکرات، «نقشه‌های جایگزین» پخته و آماده شود؟