خبرگزاری بلومبرگ نوشت: همان‌گونه که در ابتدا پیش‌بینی‌شده بود کاهش سرعت انتشار گازهای گلخانه‌ای به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ تقریباً هیچ تأثیری در کاهش میزان دی‌اکسید کربن نداشته است. درواقع همان‌گونه که با آمدن بهار، باران می‌بارد و غنچه‌ها شکفته می‌شوند، نیمکره شمالی از خواب زمستانی برمی‌خیزد، شاهد اوج جدیدی از تراکم دی‌اکسید کربن در جو کره زمین هستیم. بر اساس تازه‌ترین تحقیقات صورت گرفته در سال جاری، میزان دی‌اکسید کربن موجود در جو، ۴۱۹ مولکول ۲ CO به ازای هر یک‌میلیون مولکول هوا است. بر اساس شواهد زمین‌شناسی جمع‌آوری‌شده طی شش دهه، دانشمندان میزان دی‌اکسید کربن جو را ردیابی کرده‌اند و به نظر می‌رسد میزان کنونی بالاترین سطح در ۴.۵ میلیون سال گذشته باشد و بی‌تردید این تراکم بی‌اندازه و بی‌سابقه گازهای گلخانه‌ای باعث گرم شدن خطرناک زمین می‌شود. به گزارش ایرنا، در سال ۱۹۵۸، هنگامی‌که اندازه‌گیری‌های مدرن آغاز شد، میزان دی‌اکسید کربن جو ۳۱۶ ppm بود. این در حالی است که سه قرن پیش‌ازاین تاریخ و قبل از آغاز عصر صنعتی، سوابق زمین‌شناسی نشان می‌دهد که این تعداد ۲۸۰ ppm بوده است. به‌عبارت‌دیگر، با استفاده از سوخت‌های فسیلی در ژنراتورها و اتومبیل‌ها، بشر غلظت مهم‌ترین گاز گلخانه‌ای را ۵۰ درصد افزایش داده است.
میزان موجود دی‌اکسید کربن جو تنها از طریق آلودگی تعیین نمی‌شود، بلکه به تغییرات سرعت جذب آن از سوی اقیانوس‌ها و گیاهان نیز بستگی دارد. غلظت اتمسفر یک چرخه فصلی را دنبال می‌کند و به‌طورمعمول در ماه مه (اردیبهشت و خرداد) به اوج خود می‌رسد؛ هنگامی‌که گیاهان در نیمکره شمالی، جایی که بیشترین گیاه وجود دارد، شروع به جذب دی‌اکسید کربن می‌کنند.