نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد تنها ۲۵ شهر بزرگ که تقریباً اکثرشان در چین هستند، بیش از نیمی از گازهای گلخانه‌ای شهری را تولید می‌کنند. محققان دریافتند ازنظر سرانه، انتشار این گازها از شهرهایی در ثروتمندترین بخش‌های جهان به‌طورکلی بیش از انتشار از مراکز شهری در کشورهای درحال‌توسعه است. در این مطالعه، انتشار گازهای گلخانه‌ای از سوی ۱۶۷ شهر در ۵۳ کشور مقایسه شد و این نتیجه به دست آمد که ۲۳ شهر در چین ازجمله شانگهای، پکن و همچنین مسکو در روسیه و توکیو در ژاپن ۵۲ درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای را تشکیل می‌دهند. این بررسی همچنین شهرهای بیشتری از چین، هند، آمریکا و اتحادیه اروپا را به دلیل سهم بیشترشان در انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای در فهرست شهرهای آلاینده قرار داد.
به گفته «شائوکینگ چن» دانشمند زیست‌محیطی در دانشگاه سون یات سن چین، یافته‌های این بررسی اهمیت نقش شهری در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را موردتوجه قرار داد.
بر اساس این گزارش، متوسط دمای جهانی به میزان بیش از یک درجه سانتی‌گراد در مقایسه با مبنای قبل از صنعتی شدن افزایش‌یافته و همچنان در مسیر فراتر رفتن از محدودیت ۱.۵ تا ۲ درجه سانتی‌گراد به‌موجب توافقنامه آب و هوایی پاریس قرار دارد.
در همین حال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۸ نمونه‌ای بسیار بزرگ‌تر از ۱۳ هزار شهر کوچک و بزرگ را مورد تحلیل قرار داد و این نتیجه حاصل شد که ۱۰۰ شهر متشکل از ۱۱ درصد جمعیت جهان، عامل انتشار ۱۸ درصد گاز کربن هستند.
۶۸ شهر عمدتاً در کشورهای توسعه‌یافته، اهداف مطلق کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را تعیین کرده‌اند. در این میان، اتحادیه اروپا چندی پیش قانونی را تصویب کرد که پایبندی به اهداف کنترل انتشار گازهای گلخانه‌ای در این اتحادیه را الزام‌آور می‌کند. مذاکره‌کنندگانی از پارلمان و کشورهای عضو اتحادیه اروپا در آوریل (فروردین) گذشته به توافقی درباره قانون آب و هوایی دست یافتند که کاهش ۵۵ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای در اتحادیه اروپا را تا سال ۲۰۳۰ هدف قرار می‌داد. این هدف شامل به صفر رساندن انتشار چنین گازهایی تا سال ۲۰۵۰ است.
همچنین رهبران همه کشورهای اتحادیه اروپا در دسامبر گذشته توافقی را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ امضا کردند که اگر در مسیر آن حرکت شود مانع از وخیم‌تر شدن تأثیرات ناشی از تغییرات آب و هوایی در این اتحادیه خواهد شد. اهداف تعیین‌شده در این توافق به‌جای شروط تعهدآور برای هر یک از کشورها، شامل محدودیت انتشار چنین گازهایی درمجموع در سطح اتحادیه اروپا است.
تصویب قانون تغییرات آب و هوایی، مسئله آب‌وهوا و اقلیم را در مرکز سیاست‌گذاری اتحادیه اروپا قرار خواهد داد. کمیسیون اروپا اجرای این قانون را از ۱۴ ژوئیه (۲۳ تیر) آغاز می‌کند که شامل اجرای ۱۰ سیاست برای تغییر شکل صنعت، انرژی، حمل‌ونقل و مسکن باهدف کاهش انتشار دی‌اکسید کربن خواهد بود. این پیشنهاد‌ها شامل اصلاحات در بازار کربن اتحادیه اروپا، استانداردهای سخت‌گیرانه در زمینه دی‌اکسید کربن برای اتومبیل‌های جدید و اهداف بلند پروازانه تر برای انرژی‌های تجدید پذیر است.