حبیب سنگتراش در سال 1338 در شرق تهران متولد شد. پدرش کاسب بود؛ اما در بین اهالی شرق تهران به مشدی و لوطی که به معنای با معرفت و با مرام است شهرت داشت. فرزند او حبیب که از پدر ارث برده بود و مثل او عمل می‌کرد، یعنی خوش مرام بود، دانش‌آموزی باهوش و درس‌خوان بود و در کنکور سراسری قبل از انقلاب به دلیل عشق و علاقه به فرهنگ در دانشگاه تربیت معلم تهران قبول شد. او از بدو ورود به دانشگاه با دانشجویان مذهبی و سیاسی مراوده و دوستی برقرار کرد تا آنجا که بعدها نه‌تنها در دانشگاه تربیت معلم، بلکه در بین سایر دانشجویان دانشگاه‌های کشور جزو رهبران و پیش‌قراولان جنبش دانشجویی که به دنبال آزادی و عدالت بودند درآمد. حبیب دل‌ها پس از پیروزی انقلاب در همه صحنه‌ها به ویژه در حوزه فرهنگ، قلم، رسانه، تربیت دانشجو در داخل و خارج از کشور لحظه‌ای از پا ننشست و یکی از بانیان دانشکده خبر بود. این دانشکده که به همت حبیب ایجاد شد تاکنون هزاران دانش‌آموخته در حوزه رسانه را تربیت و تحویل جامعه داده است. حبیب خندان جاذبه‌اش بیشتر از دافعه‌اش بود، به همین دلیل اصلاح‌طلب، اصولگرا و افراد ملی، لیبرال و... او را دوست داشتند. این اندیشمند شایسته از حدود 10 سال پیش که به بیماری سرطان مبتلا شده بود، هرچند باروحیه بالا «رستم گونه» با سرطان جنگید، اما سرانجام غول سرطان بر ابرمرد جنگنده غلبه کرد و روز سه‌شنبه 25 آبان او را آسمانی کرد. حبیب در کمال ناباوری و زودهنگام رخ در نقاب خاک کشید و خانواده و دوستدارانش را در غم و اندوه فروبرد. خیل عظیم از دوستانش او را تا بهشت‌زهرا بدرقه کردند و او در قطعه نام‌آوران آرام گرفت. هرچند اکنون حبیب دل‌ها رخ در نقاب خاک کشیده و در میان ما نیست ولی خاطر‌اتش بر دل‌ها باقی می‌ماند. به دلیل شخصیت ویژه‌ای که حبیب داشت افراد بی‌شماری از شخصیت‌های دانشگاهی، اهالی رسانه، مدیران مسئول مطبوعاتی، خبرگزاری‌های پیشین و کنونی، روزنامه‌نگاران، نمایندگان ادوار مجلس، زندانیان سیاسی قبل از انقلاب، سیاستمداران و معاونان وزرای پیشین روز گذشته در یک روز سرد پاییزی یاد و خاطره حبیب را گرامی داشتند و به دیده احترام با یاد او گریستند. ستاره صبح درگذشت این مرد بزرگ و فداکار را که اهل فرهنگ بود به خانواده ایشان و اهالی فرهنگ و رسانه تسلیت می‌گوید. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.