بسیاری از افرادی که عفونت کووید ۱۹ را از سر می‌گذرانند، با عارضه بهداشتی طولانی‌مدت به نام سندرم «خستگی پس از ویروس» مواجه خواهند شد. این سندرم که علائم آن شامل خستگی و مه‌ مغزی است، ممکن است مربوط به سایتوکین‌هایی باشد که از سد خونی مغز عبور کرده و منجر به ناهنجاری‌های چرخه خواب‌وبیداری، ناهنجاری‌های شناختی و خستگی شدید می‌شود. سایتوکین‌‌ها، ترکیبات پروتئینی یا گلیکوپروتئینی هستند که در ایجاد التهاب و تنظیم آن نقشی مهم ایفا می‌کنند. به گزارش ایرنا از خبرگزاری یونایتدپرس، سندرم خستگی پس از ویروس که به نام «آنسفالومیلیت میالژیک» نیز شناخته می‌شود، می‌تواند در هر سنی روی افراد تأثیر بگذارد، اما روی زنان، افراد بزرگسال و افرادی که مشکلات بهداشتی دیگری دارند، ماندگارتر است. این نوع خستگی ارتباطی با کار زیاد، اضطراب یا بی‌خوابی ندارد، بلکه از نوع شدید و خطرناک بوده و حتی با استراحت از بین نمی‌رود. هیچ درمان تأییدشده‌ای برای سندرم خستگی پس از ویروس وجود ندارد، اما متخصصان می‌گویند بیماران مبتلا با گذشت زمان، به‌تدریج بهبود می‌یابند. برای بهبودی هرچه سریع‌تر این سندرم، متخصصان بر اهمیت بهداشت خواب تأکید می‌کنند. یوگا، درمان‌های رفتارشناختی و ورزش‌درمانی برای بهبود این سندرم ضروری است. داده‌های یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تقریباً نیمی از شرکت‌کنندگان مبتلابه کرونا در این مطالعه، معیارهای سندرم خستگی مزمن یا آنسفالومیلیت میالژیک را داشتند. به‌علاوه، تقریباً همه شرکت‌کنندگان، یا ۸۸ درصد از آن‌ها از الگوهای تنفسی غیرطبیعی برخوردار بودند که به آن تنفس ناکارآمد گفته می‌شود؛ همچنین ۵۸ درصد شواهدی مبنی بر اختلال در گردش خون در طول اوج عملکرد ورزشی داشتند.