مرتضی کاظمی-طنزنویس
دانستن آداب معاشرت مهم‌ترین و ضروری‌ترین چیزی است که به درد همه می‌خورد. حتماً برایتان پیش آمده که از رفتار و نحوه برخورد کسی ناراحت باشید و او را بی‌ادب یا گستاخ و هزار چیز منشوری دیگر بدانید؛ اما باید بدانید اکثر مواردی که جزو آداب معاشرت می‌دانیم، سلیقه‌ای است؛ یعنی ممکن است چیزی که ما بد می‌دانیم ازنظر فرد دیگری نه‌تنها بد نباشد، بلکه آن را نشانه صمیمیت و خودمانی بودن بداند. در این متن به برخی از موارد اختلافی در آداب معاشرت نگاهی می‌اندازیم:
سلام کردن
سلام و احوالپرسی کردن از موارد بسیار مهم است. مثلاً وقتی وارد جایی می‌شوید یا به آشنایی می‌رسید بایستی سلام کنید؛ اما ازنظر بعضی، اول سلام کردن نشان‌دهنده ضعف است و باید در همان برخورد اول جوری به‌طرف بفهمانید چه کسی رئیس است و باید اول سلام کند. برای تسلط بیشتر بر اوضاع در جواب احوالپرسی هم هرچند جمله‌ای که طرف مقابل می‌گوید، تنها یک «مرسی» کوتاه و یواش گفته، سری تکان دهید و سریع وارد اصل مطلب شوید.
تعارف کردن
تعارف کردن هم در آداب معاشرت وزنه‌ای مهم و تأثیرگذار است، اما باید بدانیم که تعارف هم در بین آدم‌ها به‌طور متفاوتی اجرا می‌شود. مثلاً کسی که با کله در قابلمه فرورفته و مشغول غذا خوردن است، اگر به افراد دوروبرش تعارف نکند، بی‌ادبی کرده و اگر هم غذای نیم خورده‌اش را تعارف کند که کارش هم بی‌احترامی و هم برخلاف پروتکل‌های بهداشتی است؛ یا وقتی با فرد دیگری هم‌زمان قصد ورود یا خروج دارید که تعارف در اینجا به فرد مقابل و جایگاهش بستگی دارد. مثلاً در آسانسور آپارتمان وقتی با همسایه‌ها مواجه شدید، هر چه سریع‌تر وارد شده و دکمه موردنظر را بزنید تا کسی نتواند سوار شود. در محل کار هم فقط به رئیس و کسانی که می‌دانید کارتان به آن‌ها می‌افتد تعارف کرده و تحت هیچ شرایطی زودتر از آن‌ها وارد نشوید. به نیروهای زیردستتان نه‌تنها به‌هیچ‌وجه تعارف نکنید، بلکه اصلاً آن‌ها را نبینید یا حتی تنه بزنید تا حساب کار دستشان بیاید و پررو نشوند.
انجام چند کار هم‌زمان
از قدیم گفته‌اند که وقت طلاست. هرچقدر هم که علم و دانش پیشرفت می‌کند، وقت طلاتر می‌شود؛ یعنی اگر بخواهید در لحظه فقط به یک کار بپردازید کلاهتان پس معرکه است و عقب می‌مانید. پس سعی کنید درحالی‌که غذا می‌خورید و پیام‌های گوشی‌تان را چک می‌کنید با افراد دوروبرتان هم ارتباط بگیرید. البته حواستان باشد در ارتباط با دیگران اصلاً گوش نکنید! اما سرتان را طوری تکان دهید که انگار حواستان هست. نگران نباشید چیزی را از دست نمی‌دهید! اگر هم چیزی از شما پرسیدند سؤالشان را با سؤال پاسخ دهید تا متوجه نشوند که به حرف‌هایشان گوش نمی‌دادید.
وسط حرف پریدن
گفتیم که وقت طلاست و به‌هیچ‌وجه نباید آن را از دست بدهید. پس سعی کنید وقتی کسی با شما حرف میزند در همان ثانیه‌های اول وسط حرفش بپرید! پیش قضاوت کنید و ادامه جمله‌اش را حدس بزنید. اگر حدستان درست بود که کلی در زمان، مکان و انرژی صرفه‌جویی کرده‌اید؛ اما اگر حدستان درست نبود با تندی به او نگاه کرده و بگویید که خوب توضیح نداده است. اجازه بدهید کمی حرف بزند و بعد دوباره وسط حرفش پریده و حدس بزنید. حواستان باشد که طرف مقابل حق ناراحت شدن ندارد، اما اگر بی‌جنبه بازی درآورد و ناراحت شد او را تحریم کرده و کارش را کلاً انجام ندهید.