سید صباح زنگنه در گفتگو با ستاره صبح تشریح کرد:
دلایل بنبست سیاسی در عراق/ صدر پوپولیسم است و مانع تشکیل دولت شده و میشود / امنیت عراق به منزله امنیت ایران است
ستاره صبح/مصطفی فروغی: نظام انتخاباتی عراق بهگونهای طراحیشده که قدرت توسط احزاب شکل میگیرد. به همین دلیل وقتی یک حزب اکثریت پارلمان را به دست نمیآورد تشکیل کابینه با مشکل و بنبست روبهرو میشود. در چنین شرایطی خیابان تعیینکننده میشود و مردم از طریق تظاهرات و اعتراض خواست خود را بیان میکنند. انتخابات پارلمانی عراق مهرماه گذشته برگزار شد و جریان مقتدی صدر با 70 د کرسی اکثریت را کسب کرد اما به دلیل عدم همکاری "چهارچوب هماهنگی شیعه" با وی نتوانست دولت تشکیل دهد. صدر سرانجام به این نتیجه رسید که 70 عضو گروهش از پارلمان خارج کند. در غیاب جریان صدر چارچوب هماهنگی شیعه با دیگر گروهها ائتلاف کرد. "محمد الشیاع السودانی" به عنوان نخستوزیر انتخاب شد. این انتخاب با واکنش گروههایی از مردم عراق مواجه شد و آنها به پارلمان حمله کردند و پارلمان را به اشغال خود درآوردند. در این ارتباط ستاره صبح گفتگویی با سید صباح زنگنه کارشناس مسائل خاورمیانه انجام داده که در ادامه میخوانید:
شما علت مخالفت مقتدی صدر با گزینه نهایی چارچوب هماهنگی شیعه را چه میدانید؟
پرسش اصلی این است که مقتدی صدر چه کسی را در عراق قبول دارد؟ میتوان گفت مقتدی صدر تمام افرادی که در دولتهای گذشته نقش و مسئولیت داشتهاند را نمیپذیرد و رد میکند. صدر با کنار گذاشتن مذاکرات متعارف سیاسی، عدم توانایی در مدیریت اختلاف نظر جریانها، استعفا دستهجمعی از پارلمان و ایجاد راهپیماییهای خیابانی باعث بنبست سیاسی در عراق شده است.
مقتدی صدر با پوپولیسم میخواهد در صحنه سیاسی عراق حضور پررنگ داشته باشد. وی نظر هیچیک از جریانهای سیاسی را نمیپذیرد و گزینه آنها را رد میکند، او اگر فردی موفق به تشکیل کابینه شود هم در مسیر کار او خلل و مشکل ایجاد میکند.
ادعای برخی رسانه مبنی بر اینکه مخالفت با السودانی به دلیل نزدیکی وی به ایران است تا چه میزان صحت دارد؟
نمیتوان گفت این مسئله دلیل مخالفت با السودانی است. مقتدی صدر و جریانش نیز به ایران نزدیک هستند. جمهوری اسلامی به همه گروههای شیعه عراق با یکچشم نگاه میکند و در نوع رابطه با همه آنها متوازن عمل میکند. عراق از نظر ایران کشور همسایه و برادر محسوب میشود. امنیت عراق به منزله امنیت ایران است. ایران بههیچعنوان مایل نیست که کمترین ضرری به حاکمیت و مردم عراق برسد. دولت عراق بارها در تصفیه بدهی خود برای واردات برق و گاز تأخیر و تعلل کرده اما ایران با همکاری مانع از به وجود آمدن مشکل در زندگی مردم شده است. جمهوری اسلامی به گروهی فشار نمیآورد و نمیخواهد که در امور داخلی عراق دخالت کند.
به نظر شما چرا حاکمیت عراق برای تشکیل دولت و پارلمان از کشورهای همسایه تأثیرپذیر است؟
اگر به تاریخ تحولات عراق نگاه شود مشخص میشود که شرایط کنونی پیش از این هم سابقه داشته است. اولین دولتی که در سال 1921 در عراق شکل گرفت به کمک انگلیس بود در آن زمان حاکم عراق از سرزمین حجاز انتخاب شد. در ادامه این روند تکرار و نخستوزیر معمولاً توسط انگلیس تعیین میشد. حاکمان بعد از انقلاب سال 1958 عراق نیز با حمایت انگلیس و آمریکا قدرت میگرفتند. حتی درباره صدام حسین این نظریه مطرح است که وی سوار بر قطار آمریکا شد تا توانست قدرت بگیرد. هماکنون نیز سفیر انگلیس در بغداد نقش پررنگی در ائتلافها و اعتراضات مردم بازی میکند.
با توجه به شرایط فعلی آیا شما محمد الشیاع السودانی را برای نخستوزیری عراق فرد مناسب میدانید یا خیر؟
به عقیده بنده السودانی دارای تجربه تخصص و سلامت نفس است به همین دلیل بسیاری از او به عنوان یک گزینه مطلوب حمایت میکنند البته محل تردید است که آیا او میتواند با کارشکنیهای جریان صدر بر فضای سیاسی عراق مسلط بشود یا خیر.
لینک کوتاه:
http://www.setaresobh.ir/fa/main/detail/90519/