امضای قرارداد صلح بلگراد میان اتریش و امپراتوری عثمانی
سرزمین اتریش در طی سالهای متمادی، زیرنظر اسپانیا و امپراتوری روم قرار داشت تا اینکه از سال ۱۷۰۰م مردمان این سرزمین به عنوان یک قدرت در اروپا عرض اندام کردند. در این میان نبردهای پیدرپی میان لشکریان اتریش و عثمانی به وقوع پیوست و هر از چندی یکی از دو کشور، برای تصاحب سرزمینهای بیشتر علیه دیگری وارد جنگ میشد. در سالهای اولیه قرن هجدهم میلادی، هنگامی که اتریش از جانب مرزهای غربی خود احساس آرامش نمود، قصد تصرف نواحی شرقی را در سر داشت. این امر باعث نبرد بین نیروهای اتریش و عثمانی گردید که در نهایت به عقد قرارداد صلح بلگراد در ۲۱ سپتامبر ۱۷۳۹م انجامید. به موجب این قرارداد که عامل اصلی آن دولت فرانسه بود، بسیاری از متصرفات اتریش در شرقْ به عثمانی واگذار شد و مرزهای دو طرف تعیین گردید. این عهدنامه تا آغاز قرن بیستم و پایان جنگ جهانی اول پابرجا بود تا اینکه پس از جنگ جهانی اول، هر دو امپراتوری اتریش و عثمانی فرو پاشیدند.
انتشار نخستین روزنامه آمریکا
۲۱ سپتامبر سال ۱۷۸۴ نشریه «پنسیلونیا پاکت Pennsylvania Packet» با این شعار که «آگاهی = دانستن = دانش، قدرت است Knowledge is power» انتشار خود به صورت روزانه را آغاز کرد و نخستین روزنامه یومیه آمریکا شد. این نشریه قبلا به صورت هفتگی و غیر منظم از سال ۱۷۷۱ در شهر فیلادلفیا انتشار می یافت. پس از دو قرن و ۵ دهه و چند بار دست به دست گشتن و تغییر عنوان دادن، فیلادلفیا اینکوایرر Philadelphia Inquirer جانشین آن شده است که به انتشار ادامه می دهد.
تهاجم هلکوپترهای آمریکایی به کشتی خدماتی «ایران اجر»
با ورود نیروهای نظامی آمریکا به خلیج فارس، آنان قصد داشتند که ضمن معرفی کردن ایران به عنوان کشور جنگ طلب، قطعنامه شدیداللحنی را به تصویب برسانند که شامل مجازات علیه کشور متخاصمی بشود که از اجرای مفاد قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت خودداری کند. در مقابل، ایران نیز، ضمن اقدامات تلافیجویانه در برابر عراق، تلاشهای دیپلماتیک خود را برای تغییر و جابجایی بندهای قطعنامه ۵۹۸ انجام میداد. بنابراین تشدید حملات عراق نیز در چهارچوب سیاستهای این کشور و آمریکا معنا و مفهوم داشت. از این رو، دولت آمریکا به دنبال بهانهای بود تا بتواند ایران را کشوری جنگطلب به دنیا معرفی کند. بنابراین پس از چندین روز کنترل و شناسایی، اقدام به حمله به کشتی ایران اجر نمود.
خاطرات هاشمی رفسنجانی
30شهریور سال 1377: در منزل بودم، با مطالعه و استراحت و انجام كارها كه از دفتر آوردند. ظهر آقاى [عباس واعظ] طبسى، [تولیت آستان قدس رضوی] و همسر و عروس و دو فرزندش - مصطفى و محمد- میهمانمان بودند. از دولت گله دارند كه لايحه منطقه آزاد شدن سرخس را كه دولت من به مجلس فرستاده بود، از مجلس پس گرفته‌اند. درباره انتخابات مجلس خبرگان و مشكلات اقتصادى و ركود و كُند شدن سازندگى صحبت كرديم. اصرار دارند كه سفری به خراسان بروم و سالگرد شهادت [سیدحسن] مدرس را زمان مناسبى مى‌دانند.مقدارى هم پيرو مذاكرات درحضور رهبرى حرف زديم. آيت‌الله خامنه‌اى منكرند كه به آقاى [عطاءالله] مهاجرانى، [وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی]، براى استفاده از سود سپرده‌هاى عُمره، اجازه داده باشند و گفتند، صورت هزينه‌اى كه اخيراً براى تأييد فرستاده است، تأييد نكرده‌اند و از بيانيه‌اى كه پس از اظهارات ايشان، از سوى وزارت ارشاد صادرشده، ناراضياند و آن را نوعى مخالفت محترمانه مى‌دانند.