به نظر شما چالش های امروز روابط تهران-واشگتن در چه مسائلی خلاصه می شود؟
در خصوص سیاست ایران در مواجهه با آژانس بینالمللی انرژی اتمی در آستانه نشست شورای حکام می توان گفت که لازم است ایران در چارچوب قوانین داخلی کشور مقداری امتیاز دهد و انعطاف از خود نشان دهد تا قطعنامهای علیه کشور صادر نشود.این موضوع مرتبط با نظارت های پادمانی است که ایران همواره همکاری در قالب پادمان را پذیرفته است.
۶۳ عضو شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی ۲۳ شهریورماه بیانیهای مشترک درباره برنامه هستهای ایران صادر کرده و همکاریهای ایران با آژانس را «ناکافی» ارزیابی کردند. واکنش سخنگوی دستگاه وزارت خارجه به این بیانیهها، انکار ادعای عدم همکاری و بیسواد خطاب کردن این کارشناسان و کشورها بود.بنده شخصا با این نوع اقدامات ایران موافق نیستم.
رییسجمهور ایران مانند سایر روسای جمهور که در حاشیه برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل با روسای جمهور و فعالان اقتصادی گفتگو و رایزنی می کند لازم است که در راستای تلاش برای دیپلماسی احیای برجام بکوشد. همانطور که اردوغان در دیدار غیر رسمی با ایلان ماسک تلاش کرد تا نظر او را برای ساخت کارخانه تسلا در ترکیه جلب کند رئیسی نیز می تواند دیپلماسی اقتصادی و سیاسی را دی پیش گیرد.البته دیدار 70 دقیقه ای امیر اعبداللهیان با بورل قابل تقدیر و حمایت است.
باید توجه داشت که نوع برخوردها در کنار فضاسازیهای گستردهای که از سوی دشمنان ایران صورت میگیرد، باعث مشکلتراشی برای کشور میشود.
بسیاری از بدخواهان ایران خواستار خالی شدن سالن سخنرانیهای سازمان ملل متحد در زمان سخنرانی رییسجمهور ایران بودند. دولت باید به گونهای تدبیر کند که زمینه درک مشترک میان ایران و سایر قدرتهای جهانی فراهم شود. بدون تردید حل مشکلات اقتصادی کشور و خروج اقتصاد از انجماد، نیازمند مذاکره با سایر کشورها، جلب کردن رضایت آژانس، عضویت در FATF و به سرو سامان رساندن برجام است. مانعتراشی بر سر نظارتهای قانونی آژانس به تحقق این اهداف کمک نمیکند. پس از امریکا تعامل با اروپا برای احیای برجام ضروری است، اما عملکرد دولت به گونهای است که هر روز ایران بیشتر از برجام و تعامل با اروپا فاصله میگیرد.نیازی نبود که رئیس جمهور در سخنرانی خود تا این اندازه علیه غرب و اروپا سخن بگوید. حذف بازرسان آژانس در شرایط فعلی کمکی به احیای برجام نمیکند. اگر همین روند ادامه یابد در نشست آینده شورای حکام زمینه برای صدور قطعنامه اخطاری علیه ایران فراهم شده و موضوع به شورای امنیت گسیل خواهد شد. در حالت بدبینانه ممکن است مکانیسم ماشه به کار افتاده و تحریمهای قبل از ۲۰۱۵ دوباره در دستور کار غرب قرار بگیرند.