گروه اجتماعی: ماجراهای تخریب طبیعت یکی و دو تا نیست. کوه و زمین‌خواری به قدری در تهران و مشهد وجود داشت که سال 93 رهبر انقلاب نسبت به این پدیده شوم و ویرانگر تجاوز به طبیعت هشدار دادند و از مسئولان خواستند جلوی کوه خواری و زمین‌خواری را بگیرند. تهران پیش از انقلاب قرار بود توسط یک کمربند سبز جنگلی محاصره شود تا از گسترش آن مشابه حالا جلوگیری شود. جنگل‌های چیتگر، لویزان، جنوب تهران با همین هدف ساخته شدند. پس از انقلاب نه‌تنها این کمربند سبز به سرانجام نرسید؛ بلکه این جنگل‌ها مورد تجاوز ساخت‌وساز هم قرار گرفت. در دوره شهرداری قالیباف برخی پارک‌ها تخریب و بجای آن بنا ساخته شد. علیرضا زاکانی دانش‌آموخته پزشکی هسته‌ای که توسط شورای ششم تهران شهردار شده، قصد تخریب درختان پارک قیطریه، لاله و ... را دارد تا در این دو پارک مسجد بسازد. وقتی درختان قطع می‌شوند آلودگی هوا بیشتر و مرگ‌ومیر ناشی از آن نیز بیشتر می‌شود به همین دلیل است که می‌گویند درخت و فضای سبز تنفس گاه شهروندان به‌حساب می‌آید. در تازه‌ترین اظهارنظر یک مقام مسئول گفته 16 هزار درخت در تهران قطع‌شده است.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران آمار قطع ۱۶ هزار درخت را تأیید کرد و گفت: «کاهش منابع آبی اعم از بارش و آب چاه و سن زیاد درختان پارک‌ها، همه این عوامل درختان را مستعد آفت‌زدگی می‌کنند.»
نقی عزیزی معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران گفت: آمار قطع ۱۶ هزار درخت؛ البته درختان آفت‌زده هستند و با گونه‌های مناسب جایگزین می‌شوند، اما «خشکاندن درخت» از نظر حقوقی و فنی عبارت درستی نیست. درختان با چالش‌هایی مانند کاهش بارش و آب چاه‌ها، افزایش گرما و آلودگی هوا مواجه بوده‌اند. درختان زمانی کاشته شدند که همه چاه‌ها و رودخانه‌های تهران پر آب بودند. پایتخت به این وسعت نبود و مشکل آب آشامیدنی وجود نداشت.
درختان پارک‌ها حدود ۵۰ سال سن دارند. پارک‌های جنگلی تهران از خیر و سرخه‌حصار و لویزان تا چیتگر بیش از ۲۰۰۰ هکتار وسعت دارند و به‌طور متوسط اگر ۱۰ هزار اصله درخت در هر هکتار کاشته شده باشند، این پارک‌ها ۲ میلیون اصله درخت را در خود جای داده‌اند. این درخت‌ها حدود ۵۰ سال قبل کاشته شده‌اند که، ۱۶ هزار درخت آفت‌زده قطع‌شده‌اند که عدد زیادی است.
کار بهداشتی انجام‌نشده
وی اضافه کرد: در پارک‌های جنگلی تهران هیچ عملیات بهداشتی و پرورشی طی سال‌های گذشته برای درختان انجام‌نشده است. این درختان مانند جمعیتی است که همه هم‌سن و هم‌نژاد هستند. در این شرایط احتمال حمله آفت به آن‌ها وجود دارد. طی این مدت باید کاره‌ای بهداشتی و پرورشی صورت می‌گرفت و به‌مرورزمان درختان ضعیف و مریض با گونه‌های دیگر جایگزین، تنوع گونه‌ای ایجاد و گونه‌های سازگارتر و کم نیاز کاشته می‌شد. به گفته عزیزی گونه‌های پهن‌برگ، کم نیاز به آب و بومی جایگزین درختان دیر زیست و آفت‌زده می‌شوند. وی با اشاره به ادعای خشکاندن عمدی ۱۶ هزار درخت گفت: چرا باید عمدی برای خشکاندن درختان در کار باشد؟ وقتی درختی دچار آفت می‌شود، باید از بین برده و با یک درخت جدید جایگزین شود.