گروه بین الملل-کاوه رحمانی : سوریه روزگاری مهد تمدن بود، اما امروز به جهنمی از ویرانی و رنج تبدیل شده است. بیش از یک دهه جنگ داخلی، این کشور را به تلی از خاکستر بدل کرده است. شهرها ویران شده‌اند، مردم در فقر مطلق به سر می‌برند و کودکان در میان آوارها و بمباران‌ها بزرگ می‌شوند. تحریم‌های سنگین بین‌المللی، اقتصاد را نابود کرده و دسترسی به غذا، دارو و سوخت را به کابوسی روزمره تبدیل کرده است.هر روز خبری از کشته‌شدن غیرنظامیان می‌آید و آوارگان در اردوگاه‌های موقت، در سرمای زمستان و گرمای سوزان تابستان، در فلاکت به سر می‌برند. سازمان‌های بشردوستانه هشدار می‌دهند که وضعیت انسانی در آستانه فاجعه است، اما جهان گویی خسته شده و چشم‌هایش را بر این فاجعه بسته است. سوریه امروز نه تنها یک بحران داخلی، بلکه یک تراژدی جهانی است. آینده‌ای تاریک و پر از ابهام در انتظار این کشور است، در حالی که جهان به تماشای این فاجعه نشسته است.
در پی افزایش خشونت‌ها و کشتارهای جدید در مناطق ساحلی سوریه، افراد مختلف عمدتاً شامل زنان و کودکان، به دلیل وابستگی به مذهب شیعه هدف نیروهایی قرار می‌گیرند که با تسلط بر زمام امور به بهانه مقابله با آنچه «بازمانده‌های نظام سابق» می‌خوانند، اقدام به ارتکاب جنایت علیه شیعیان می‌کنند.
سوری‌ها با صحنه‌های دردناک و جدیدی از قربانیان مواجه شده‌اند که شامل زنان، کودکان، پزشکان، مهندسان و دانشجویان است. این افراد تنها به دلیل تعلق به مذهب شیعه در مناطق ساحلی سوریه به قتل رسیده‌اند. بزرگ‌ترین کشتار در بانیاس رخ داده و در آن بیش از ۱۷۰ نفر کشته شدند.
همچنین، چندین روستا در اطراف اللاذقیه، طرطوس و حماه نیز شاهد کشتارهای جمعی بوده‌اند، به‌طوری‌که بسیاری از شهروندان سوری هنوز نتوانسته‌اند به این مناطق دسترسی پیدا کنند تا قربانیان را شمارش و دفن کنند.
گزارش‌ها نشان می‌دهند که خانواده‌های کامل به‌طور هدفمند و با تیراندازی جمعی کشته شده و اموال منازلشان توسط گروه‌های تندرو که از ادلب و حلب و حمص آمده‌اند، به سرقت رفته است.
این گروه‌ها با به دست گرفتن قدرت و تشکیل دولت در دمشق تحت عنوان ارتش، قدرت جدید یا امنیت عمومی به این روستاها حمله کرده‌اند. شیعیان معترض که در روزهای اخیر به اعتراض پرداخته‌اند، در کوه‌ها پنهان شده‌اند و افرادی که کشته شده‌اند، عمدتاً غیرنظامیانی هستند که ارتباطی با این وضعیت ندارند. علاوه بر این، تندروها همچنین به قتل روحانیون سنی که از طریق شبکه‌های اجتماعی خواستار عدم کشتار غیرنظامیان در مناطق ساحلی شده بودند، اقدام کرده‌اند. این تحولات نشان‌دهنده افزایش نارضایتی عمومی نسبت به رژیم جدید است که از اصطلاح «بازماندگان نظام» برای کشتار شیعیان سوء استفاده می‌کند و این درحالی است که این اصطلاح واقعیت را منعکس نمی‌کند.
همان‌طور که در حال حاضر شیعیان در منطقه ساحل سوریه مورد حمله قرار می‌گیرند، همچنین، دروزی‌ها نیز سلاح خود را به دست گرفته‌اند؛ چراکه از وقوع جنایات مشابهی علیه خود در السویداء نگران هستند.
سایت النشره در این باره به نقل از منابع مطلع اعلام کرد که نهادهای حقوق بشری بین‌المللی شروع به ثبت و مستند کردن این جنایات کرده‌اند تا عاملان آنها را به دادگاه‌های بین‌المللی ارجاع و مسئولان را مورد محاکمه قرار دهند.
همچنین سوالاتی درباره نقش احتمالی ترکیه در نادیده گرفتن فعالیت‌های این گروه‌ها مطرح شده است.
در همین راستا، «حسن یعقوب» رئیس جنبش «النهج» و نماینده سابق پارلمان لبنان گفت: آیا هدف نابودی پنج میلیون شیعه در سوریه است؟
او گفت: کشتارهایی که در سوریه علیه شیعیان رخ می‌دهد، نشان می‌دهد که هدف از به قدرت رسیدن الجولانی، ساختن یک دولت نیست، مشخص است که او هیچ اقدامی علیه اسرائیل که جنوب سوریه را اشغال کرده، انجام نداده و به کردها در شمال شرق سوریه که تحت حمایت آمریکا هستند، نزدیک نشده است. یعقوب همچنین تأکید کرد: او (الجولانی) تنها بر روی شعله‌ور کردن فتنه‌های طایفه‌ای میان سنی‌ها و شیعیان کار می‌کند و کشتار، گروه‌های شبه‌نظامی و جنایات، ابزاری برای نابودی سوریه و سوق دادن آن به سمت تجزیه و درگیری‌های طایفه‌ای است. او افزود: بنابراین، مشخص می‌شود که ایده اعلام شده الجولانی برای دولت سوریه تنها یک فریب بوده و عمر آن بسیار کوتاه بود.
منبع: ایسنا