یک ناشر با بیان اینکه نمایشگاه کتاب یک مسکن است، میگوید شاید ناشران بتوانند راهکارهایی برای بهتر شدن نقدینگی خود داشته باشند؛ اما مسئله این است که باید به سرمنشأ مشکلات بپردازیم. مشکل بزرگ ناشران کاغذ است و باید ببینیم چگونه مشکل کاغذ را حل کنیم.
پیام مصلح، مدیر نشر خوب، در گفتوگو با ایسنا درباره تأثیر نمایشگاه کتاب بر اقتصاد نشر با اشاره به اینکه مدل مالیای که در صنعت نشر در جریان است، بلندمدت و چکی است، گفت: معمولا کتابها به صورت هشتماهه و هفتماهه فروخته میشود؛ ناشر کتابها را با چکهای بلندمدت به پخش میدهد و پخش هم با چک بلندمدت به کتابفروش، درصورتی که سوی دیگر ماجرا یعنی تولید کتاب و خرید کاغذ کوتاهمدت است و این چالشی است که ناشران دارند.
او افزود: برگزاری نمایشگاه کتاب در ابتدای سال باعث میشود تا ناشران برای خرید کاغذ و چاپ کتابهای مهم و تیراژ بالای خود، نقدینگی داشته باشند و نمایشگاه کمک زیادی به ناشران میکند. از طرف دیگر، موزعان و کتابفروشان این مسئله را دارند که طرف معامله نشر هستیم و حق ندارید فروش جداگانه با تخفیف ویژه داشته باشید که دغدغه درست و مهمی است.
مصلح ادامه داد: مسئله اصلی این است که مخاطب کتاب در کشور ما خیلی زیاد نیست و فروش مستقیم ناشران موجب میشود تا فروش کتابفروشها در این ماه کم شود. البته سال گذشته نمایشگاه رویکرد خیلی خوبی در فروش مجازی کتاب داشت؛ کتابفروشان پنل فروش داشتند و میتوانستند در میزان فروش کتاب در نمایشگاه سهیم باشند و این موضوع حتی به ناشران کمک میکرد و فروش بسیار خوبی از طرف کتابفروشیها داشتیم زیرا امکانی برای فروش و رقابت برایشان مهیا شده بود.
او درباره اینکه برخی معتقدند نمایشگاه کتاب در چرخه نشر اختلال ایجاد میکند و مسکنی برای مشکلات ناشران است و نیاز به اصلاح جدی در این زمینه داریم و نمایشگاه باید به سمت نمایشگاه بودن برود، گفت: موافق این موضوع هستم، نمایشگاه مسکن است خصوصا اینکه در این سالها تورم رشد درصدی بسیاری داشت. امروز کتابی را صدهزار تومان میفروشیم اما هشت ماه دیگر این صدهزار تومان، به اندازه سیهزار تومان امروز ارزش دارد و این موضوع عملا با برگزاری نمایشگاه حل نمیشود؛ اما فکر نمیکنم راهحلش از جنس فعالیت صنفی باشد که بتوانیم خودمان حلش کنیم.
این ناشر ادامه داد: شاید ناشران بتوانند راهکارهایی برای بهتر شدن نقدینگی داشته باشند مثلا اینکه ناشران بزرگ به این سمت رفتند که کتابفروشی داشته باشند؛ اما مسئله این است که باید به سرمنشأ مشکلات بپردازیم. مشکل بزرگ ناشران کاغذ است و باید ببینیم چگونه مشکل کاغذ را حل کنیم. همین الان ممکن است کاغذ به اندازه نیاز همه نشرها نباشد و این موضوع باعث گرانی کاغذ میشود و شرایط فروش آن سختتر. دولت باید به صورت جدی روی این مسئله کار کند که چرا نمیتوانیم کاغذ باکیفیت تولید کنیم. کاغذهای مازندران برای نشرهای عمومی قابل استفاده نیست، کما اینکه حتی نشرهای دولتی هم از آن استفاده نمیکنند. باید مشکلات آنجا را حل کنند و کاغذ باکیفیتی تولید کنند که ناشران سراغش بروند و این مسئله باعث میشود قیمت کاغذ با دلار محاسبه نشود و ناشران با تورم سادهتری مواجه باشند.