حسن بهشتی پور انگیزه رییس جمهور آمریکا از اقدامات جدید را اینطور تشریح کرد: ترامپ می خواهد هر چه زودتر پرونده ایران را با توافقی حداقلی جمع کند و سپس به سراغ مساله اصلی آمریکا یعنی مهار چین برود. واشنگتن رقبای خود را شناسایی کرده است. مشخص نیست این رقابت چگونه و چه زمانی و با چه برنامه ای انجام می شود، اما در تعریف رقابت قدرت برای آمریکا، کشوری که ایالات متحده در صدد کنترل آن است ، ایران نیست بلکه چین خواهد بود.
وی گفت: بنابراین برخلاف مواضع رسانه ای ترامپ و ویتکاف، پیغام دوم رئیس جمهور آمریکا نرم تر و قابل انعطاف تر از پیام های قبلی است چون می خواهد گفت و گو ها با ایران به نتیجه برسد.
بهشتی پور در ادامه افزود: تصور اینکه نتیجه حاصل و توافق صورت گیرد دقیق نیست و خیالات ذهن ترامپ است که توسطرسانه ها ضریب پیدا می کند.
این پژوهشگر سیاست خارجی در تحلیل تضاد های طرف مقابل گفت: ترامپ در رسانه ها سیاست چماق را مطرح می کند و در مذاکرات از هویج استفاده می کند. این مراحل بازی هایی برای امتیاز گیری بیشتر از جمهوری اسلامی است.
وی در این رابطه افزود: ترامپ در دوره دوم حضورش در کاخ سفید، مسیر خود را تغییر داد. در ظاهر رویکرد او همچنان تند باقی مانده ولی در این دوره او از تصمیماتی که قبلا اخذ کرده و نتیجه ای نداشته پرهیز می کند.
این تحلیلگر سیاسی عدم تحریم ایران را اقدامی در راستای ناموفق بودن کارزار فشار حداکثری دانست و گفت: ترامپ پیشتر رویکرد تهدید به مجازات اقتصادی را در پیش گرفته بود تا ایران را وادار به پذیرش خواسته هایش کند، اما کارزار فشار حداکثری ناموفق بود و امروز می بینیم از سیاست عدم تحریم به عنوان ابزاری برای نشان دادن حسن نیت و به نتیجه رساندن مذاکرات استفاده کرده است. در مورد چین و روسیه هم رویکرد ترامپ متفاوت است و می خواهد آن ها را برای همکاری متقاعد کند.
وی تشریح کرد: وقتی کشوری در چارچوب معاهده ان پی تی فعالیت می کند، اساساً امکان ساخت سلاح هسته ای برایش وجود ندارد. این حقیقتی است که باید از طرف ایران با قدرت بیان شود و در رسانه ها ضریب پیدا کند. اگر ایران و آمریکا به توافقی دست یابند، بعید است تروئیکای اروپایی اقدام به فعال سازی مکانیسم ماشه کنند، زیرا توافق به نفع اتحادیه اروپا خواهد بود.
حسن بهشتی پور در پایان سخنان خود اضافه کرد: سناریو محتمل، تعلیق در برابر تعلیق است. این تعلیق موقت در مسیر رسیدن به یک راه حل جامع و توافقی کلان در آینده خواهد بود. یعنی ایران موقتا غنی سازی را کاهش دهد که این اقدام در ازای تعلیق تحریم های نفتی، گازی، بانک مرکزی و پتروشیمی جمهوری اسلامی خواهد بود.