مرضیه نگهبان مروی: گاستون لوئی آلفرد لورو، زاده ۶ مه ۱۸۶۸ در پاریس و درگذشته ۱۵ آوریل ۱۹۲۷ در نیس، یکی از برجسته‌ترین نویسندگان و روزنامه‌نگاران فرانسوی است که به‌خاطر آثارش در ژانر جنایی و معمایی شهرت جهانی یافت.
او با خلق رمان‌های پرماجرا و پرتعلیق، به‌ویژه «شبح اپرا»، جایگاه ویژه‌ای در ادبیات فرانسه و جهان به دست آورد. لورو در خانواده‌ای ساده به دنیا آمد، در نرماندی بزرگ شد و تحصیلات خود را در رشته حقوق در پاریس به پایان رساند، اما علاقه‌اش به نویسندگی و روزنامه‌نگاری او را از مسیر حقوقی دور کرد و به سوی خلق داستان‌های جذاب سوق داد.
لورو کار خود را به‌عنوان روزنامه‌نگار جنایی آغاز کرد. گزارش‌های او از پرونده‌های جنایی و قضایی، مهارتش در روایت‌گری و توجه به جزئیات را نشان می‌داد. این تجربه در روزنامه‌نگاری، پایه‌ای برای سبک داستان‌نویسی او شد که ترکیبی از واقعیت‌نگری و تخیل بود.
در سال ۱۹۰۷، او روزنامه‌نگاری را کنار گذاشت و به‌طور کامل به نویسندگی روی آورد. در این دوره، آثاری خلق کرد که نه‌تنها در فرانسه، بلکه در سطح بین‌المللی مورد استقبال قرار گرفتند. مهم‌ترین اثر لورو، رمان «شبح اپرا» است که ابتدا به‌صورت پاورقی در سال‌های ۱۹۰۹-۱۹۱۰ منتشر شد و سپس در سال ۱۹۱۰ به‌صورت کتاب به چاپ رسید.
این رمان که داستانی عاشقانه، ترسناک و معمایی را در فضای اپرای پاریس روایت می‌کند، به یکی از شاهکارهای ادبیات گوتیک تبدیل شد. «شبح اپرا» بارها به‌صورت فیلم، تئاتر و نمایش موزیکال اقتباس شده و شهرت جهانی یافته است. این اثر با خلق شخصیتی مرموز و چندلایه، توانایی لورو در آفرینش داستان‌های عمیق و گیرا را به نمایش گذاشت.
علاوه بر «شبح اپرا»، لورو خالق مجموعه داستان‌های جنایی با محوریت کارآگاه آماتور، ژوزف رولتابی، است. اولین رمان این مجموعه، «راز اتاق زرد»، در سال ۱۹۰۷ منتشر شد و به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین آثار ژانر معمایی «اتاق قفل‌شده» یا «جنایت غیرممکن» شناخته می‌شود. این رمان که با استقبال گسترده‌ای روبه‌رو شد، لورو را در کنار نویسندگان بزرگ این ژانر قرار داد. دیگر آثار این مجموعه شامل «بوی خوش بانوی سیاه‌پوش» و «رولتابی نزد کولی‌ها» است که همگی به‌خاطر پیچیدگی‌های داستانی و شخصیت‌پردازی قوی مورد تحسین قرار گرفتند.
لورو همچنین در سال ۱۹۱۸ شرکت فیلم‌سازی خود را تأسیس کرد و در تولید فیلم‌هایی چون «مرگ را بکش» مشارکت داشت که در آن دخترش، مادلن، نقش‌آفرینی کرد. دیگر آثار برجسته او شامل «بالائو»، «زندگی دوگانه‌ی تئوفران لونگه» و «عمارت طلایی» هستند که نشان‌دهنده‌ی تنوع ژانری او از داستان‌های جنایی تا ماجراهای فانتزی و ترسناکند.
لورو با سبک نگارش پویا و توانایی در خلق فضاهای پررمزوراز، تأثیر عمیقی بر ادبیات جنایی و گوتیک گذاشت. او در ۱۵ آوریل ۱۹۲۷ بر اثر عفونت درگذشت، اما آثارش همچنان خوانندگان را در سراسر جهان مجذوب خود می‌کنند. لورو نه‌تنها به‌عنوان یک نویسنده، بلکه به‌عنوان یک نوآور در روایت‌های جنایی و معمایی، میراثی ماندگار از خود به جای گذاشت.
برگرفته از:ایبنا