تأمین ارز بر مبنای ارزهای در دسترس
رئیس‌کل بانک مرکزی گفت: گزارش اخیر صندوق بین‌المللی پول از تخمین میزان ذخایر ارزی بانک مرکزی، یک خطای فاحش و گزارشی غلط و ناشی از اطلاعات ناقص آنها است. عبدالناصر همتی طی یادداشتی در صفحه اینستاگرام خود در خصوص بازار ارز نوشت: «بانک مرکزی به‌دوراز هیجانات غیرمنطقی و به صورت تدریجی متناسب با عوامل مؤثر بر عرضه و تقاضای ارز در بازار ثانویه، این بازار را به سمت تعادل راهبری و مدیریت خواهد کرد. چند ماه است که بازار ارز ثبات نسبی به خود گرفته است که حاصل تلاش مضاعف بانک مرکزی در این عرصه و نیز همراهی صادرکنندگان و چشم‌انداز بهتر اقتصاد ایران است. این روزها اشخاص مختلفی راجع به ارزهای ایران در بانک‌های خارجی و سرنوشت آنها اظهارنظر و اطلاع‌رسانی می‌کنند، ازآنجایی‌که اطلاعات مربوط به این منابع و وضعیت آنها در اختیار بانک مرکزی است، اظهارات افراد غیرمسئول در این مورد سندیت ندارد. بانک مرکزی سیاست‌ها و برنامه‌های تأمین ارز خود را همانند ماه‌های گذشته، بر مبنای ارزهای در دسترس و بدون تکیه‌بر منابع مسدودی تنظیم کرده است، طبعاً دسترسی به این منابع قدرت بازار سازی بانک مرکزی را افزایش خواهد داد. انتشار یک تخمین اشتباه از سوی صندوق، بدون اخذ تأیید از بانک مرکزی، همانند رفتار همراه با تبعیض آنها، زیبنده صندوق بین‌المللی پول نیست.
آزادسازی پول‌های بلوکه‌شده و برجام
رئیس کمیته مشترک بازرگانی ایران و ژاپن اظهار داشت: اگر موضوع برجام به نتیجه نرسد، نباید چندان امیدوار به بازپس‌گیری پول‌های بلوکه‌شده در کشورها داشت. اگر این مذاکرات به نتیجه نرسد همین معادلات امروز برقرار خواهد بود، آنها نمی‌توانند پول را انتقال دهند و همچنان بلوکه می‌ماند. بهرام شکوری در گفت‌وگو با ایلنا در مورد وضعیت پول‌های بلوکه‌شده ایران در ژاپن اظهار کرد: بیشتر پول‌های بلوکه‌شده در کشورها درازای نفت است و بنابراین رقم آن تنها در اختیار دولت است، درنتیجه من از رقم واقعی پول بلوکه‌شده در ژاپن مطلع نیستم. اما به هر حال می‌دانیم که به علت تحریم‌های بخشی از پول ما در ژاپن است در کشورهای مختلف مانند کره جنوبی نیز به واسطه تحریم‌ها پول بلوکه‌شده داریم. وی با اشاره به مذاکرات برجام تصریح کرد: با مذاکراتی هم که به هر حال با آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها در مورد برجام در حال آغاز است به نظر می‌رسد که پول‌های ایران در این کشورها هم آزاد شود. وی با تأکید بر نزدیکی فرهنگی دو کشور بیان کرد: بین ایران با ژاپنی‌ها و همچنین کره‌ای‌ها مشکلی وجود ندارد، آنچه باعث می‌شود که پول‌های ایران در این کشورها بلوکه شود تحریم‌ها است. ایران و ژاپن به تازگی ۹۰ سالگی رابطه تجاری خود را جشن گرفتند و دو کشور تعاملات دیرینه و تاریخی دارند و از نظر فرهنگی و تاریخی به هم نزدیک هستند اما واقعیت اقتصادی این است که آمریکایی‌های زیادی در ژاپن حتی سهام‌دار هستند و تحریم‌ها اجازه بازگشت پول را نمی‌دهد. وی یادآور شد: مذاکرات با ژاپنی‌ها همیشه انجام می‌شود اما آنچه در این مورد تعیین‌کننده است مذاکرات برجام است. به نظر می‌رسد که با شروع و به نتیجه رسیدن آن مذاکرات پول‌های بلوکه‌شده ایران نیز آزاد شود و من فکر می‌کنم این اتفاق می‌افتد. شکوری با اشاره به موضوع FATF گفت: موضوع FATF نیز حائز اهمیت است و باید حل‌شده و این لایحه تصویب شود تا ما بتوانیم مراودات بانکی خود را با جهان داشته باشیم.
تأثیر سیاست بر اقتصاد
به حداقل برسد
رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین اظهار داشت: تأثیر سیاست داخلی و خارجی بر اقتصاد باید به حداقل برسد. ما باید یک‌بار برای خودمان این موضوع را حل کنیم که اگر اولویت اول کشور اقتصاد است، همه رفتارهای ما باید به صورتی باشد که منجر بهبود وضعیت معیشت مردم و اقتصاد شود.مجید رضا حریری در گفت‌وگو با ایلنا در مورد تأثیر لغو احتمالی تحریم‌ها بر اقتصاد کشور اظهار کرد: اقتصاد ما به‌شدت تحت تأثیر فشارهای تحریمی است، طبق آمار منتشره از مجامع بین‌المللی ذخایر ارزی ما به‌شدت کاهش پیداکرده و ارز در دسترس بانک مرکزی به‌شدت محدود است. لازمه تجارت داشتن ارز است و وقتی ارز در دسترس بانک مرکزی یا واردکننده قرار نگیرد به مشکل برخوریم.وی افزود: تحریم‌ها ما را هم در حوزه صادرات نفت و هم در صادرات غیرنفتی به‌شدت محدود می‌کنند. بیش‌ترین تأثیر تحریم روی تجارت خارجی ما است. وقتی تجارت خارجی دچار مشکل می‌شود در داخل و در حوزه تولید هم به مشکل برمی‌خوریم کما اینکه شاهد بودیم در یک سال گذشته در همه حوزه‌هایی که به معیشت مردم مربوط بوده با مشکل برخورد کرده‌ایم.
حریری تصریح کرد: بخش بزرگی از این مشکلات به علت فشار تحریمی است. بخش‌های دیگر هم به این مربوط است که سیاست‌گذاران ما کشور را همیشه در حالت انتظار قرار می‌دهند که فشار تحریم برداشته می‌شود یا نمی‌شود. این بلاتکلیفی در تجارت و اقتصاد ما وجود دارد و باعث می‌شود که همیشه یک حالت توقف داشته باشیم. چهار سال پیش چشم ما هرروز به وین بود که در فلان هتل چه اتفاقی می‌افتد و الآن هم دوباره در همان حالت قرار می‌گیریم.
وی اضافه کرد: به هر حال اثر این موضوع بر اقتصاد ما به حداقل برسد. اگر بتوانیم مشکل تحریم‌ها را به‌طور کل حل کنیم، بهترین حالت است اما اگر نمی‌شود باید برای این حالت هم برنامه داشته باشیم و فکر کنیم که در شرایط تحریمی باید چگونه کشور را اداره کرد. آنچه اهمیت دارد داشتن برنامه برای حالت‌های مختلف است.رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین در ادامه افزود: برای شکل تحریمی، نیم‌بند بودن تحریم‌ها، تشدید تحریم‌ها و برداشته شدن تحریم‌ها هر یک عکس‌العمل خاصی از سیاست‌گذار را می‌طلبد. اگر شر تحریم‌ها از سر اقتصاد ما برداشته شود و مدیریت درستی صورت بگیرد شرایط می‌تواند به‌شدت با امروز تغییر کند.
وی افزود: سناریوهای مختلفی ممکن است رخ دهد اما باید اقتصاد خود را به شکلی بنا کنیم که اثر تحریمی روی آن به حداقل برسد. این یک اصل است. پس از چهار دهه باید به این نتیجه رسیده باشیم که اقتصاد ما همیشه در معرض تهاجم خارجی و به‌شدت متأثر از سیاست است. یا باید سیاست‌هایمان را به نفع اقتصادمان تغییر دهیم یا اقتصادمان را برای شرایط تأثیر حداکثری از سیاست آماده کنیم.
حریری در پاسخ به این سؤال که آیا امروز زمان کار زیربنایی در اقتصاد است یا خیر گفت: در شرایط کنونی اقتصاد ما مانند بیماری است که در شرایط اورژانس است و نمی‌توان برای آن کار زیربنایی کرد. حتی اگر منابع ارزی ما در خارج از کشور امروز در اختیار ما قرار بگیرد ازآنجاکه طبق آمار بین‌المللی مانند صندوق بین‌المللی پول آن‌قدر کم است و تقلیل یافته که تأثیر چندانی ندارد. همه این‌ها نشان می‌دهد که باید به فکر نجات فوری این اقتصاد بود. ولی درنهایت باید به این فکر باشیم که تأثیر سیاست بر اقتصاد را به حداقل برسانیم، این موضوع باعث می‌شود که اگر بازه‌ام در شرایط تحریمی قرار بگیریم، بازه‌ام همین بلا سرمان بیاید.
اقتصاد تورم‌زا
وی با اشاره به مشکل پیشینی تورم‌زا بودن اقتصاد ایران اظهار داشت: ما از قبل هم یک اقتصاد مریض داشتیم که همیشه یک تورم دورقمی داشته، این اقتصاد که خودبه‌خود تورم‌زا است وقتی تحت فشارهای مختلف قرار می‌گیرد با مشکل دوچندانی مواجه می‌شود.
ضرورت ارتباط اقتصادی با دنیا
وی در ادامه تصریح کرد: در بلندمدت و کوتاه مدت ما باید به فکر قراردادهای تجاری دوجانبه، منطقه‌ای، چندجانبه و بین‌المللی باشیم تا بتوانیم آن‌قدر خود را با اقتصاد جهانی درآمیزیم که به راحتی نتوانند دور ما یک دیوار بکشند و محدودمان کنند. ارتباط سیاست‌گذاری اقتصادی ما با دنیا قطع‌شده، به راحتی می‌توان اقتصادی که ارتباطی با جهان ندارد و کسی جز خود آن از تحریم ضرر نمی‌کند را تحریم کرد.وی افزود: باید این حالت از بین برود، یعنی باید کاری کنیم که هزینه تحریم اقتصاد ما به همه دنیا وارد شود. این مسئله مستلزم این است که ما بتوانیم رابطه اقتصادی خود را با کشورهای منطقه، سازمان‌های بین‌المللی، پیمان‌های چندجانبه بین‌المللی مانند WTO افزایش دهیم و درآمیزیم که به راحتی نتوانند ما را از صحنه اقتصاد بین‌المللی کنار بگذارند.