پژوهشگران موسسه "Skoltech" روسیه، نخستین نمونه از یک حسگر مبتنی بر فلورسنس را برای تشخیص مداوم غلظت هورمون «کورتیزول» ابداع کردهاند که میتواند به بررسی بیماریهای گوناگون کمک کند. کورتیزول، یک هورمون استروئیدی است که معمولاً بهعنوان هورمون استرس شناخته میشود و نقش قابلتوجهی را در تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی از سطح گلوکز گرفته تا فشارخون و التهاب بر عهده دارد. «ولادیمیر دراچف»، از پژوهشگران این پروژه گفت: کورتیزول یک مولکول نسبتاً کوچک است و گرفتن آزمایش خون از موش و انسان همیشه مخرب است، زیرا هر نوع آزمایشی به آغاز استرس منجر میشود، غلظت کورتیزول را بالا میبرد و آزمایش را بینتیجه میکند. هدف ما، ابداع یک حسگر قابل کاشت کورتیزول است که در لحظه کار کند و در جریان خون قرار بگیرد. دراچف و همکارانش با استفاده از نانو ذرات طلا، نخستین نمونه از یک حسگر ایمنی را برای نظارت بر کورتیزول ابداع کردند. فلورسنس میتواند بهعنوان یک نشانه تراکم کورتیزول، در نمونه اندازهگیری شود. این حسگر جدید در آزمایشهای درون کشتگاهی، کمترین میزان تشخیص کورتیزول را در مقایسه با سطوح معمولی در پلاسمای انسانی نشان داد. واکنش برگشتپذیر نیز در بررسیها درون کشتگاهی نشان داده شد. پژوهشگران امیدوارند که روش آنها، به ابداع یک حسگر قابل کاشت برای بررسی مداوم غلظت کورتیزول در لحظه بیانجامد. این حسگر قابل کاشت، مانند یک فیبر نوری است که در یک غشای نیمهتراوا قرار میگیرد و در یک سوزن نازک گذاشته میشود. این سوزن، چندین لایه داخلی دارد و بهواسطه فیبر نوری، به یک طیفسنج قابلحمل متصل میشود.