روز شیــراز
با تصویب شورای شهر شیراز و تأیید مجلس شورای اسلامی روز میانی بهار، ۱۵ اردیبهشت به نام روز شیراز نام‌گذاری شده‌است. به همین مناسبت، همه‌ساله برنامه‌های ویژه‌ای از طرف شهرداری شیراز، در این روز برگزار می‌گردد. به‌عنوان‌مثال در سال ۱۳۸۹ برای اولین بار در ایران ۱۲ بالون هوای داغ به‌طور هم‌زمان بر فراز آسمان شیراز به پرواز درآمدند. دلیل نام‌گذاری زیبایی بی‌نظیر شیراز در ماه اردیبهشت است. شیرازی که نامش مفتون‌کننده دل‌هاست و هوای هنوز پاک و نارنج‌هایش را در بهار به دل‌شیفتگان هدیه می‌دهد! شیراز یکی از کلان‌شهرهای ایران و مرکز استان فارس است و پنجمین شهر بزرگ و پرجمعیت ایران به شمار می‌رود. کریم‌خان زند شیراز را در سال ۱۱۸۰ قمری به‌عنوان پایتخت سلطنت خود برگزید. در این دوران شیراز رونقی دوباره یافت و بر جمعیت آن افزوده‌شد. شیراز پس از تبریز و تهران، سومین شهر ایران بوده، که در سال ۱۲۹۶ خورشیدی، نهاد بلدیه (شهرداری) در آن تأسیس شده است. شیراز به سبب جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی، مذهبی و طبیعی فراوان، همواره گردشگران بسیاری را به‌سوی خود فرامی‌خواند. از جاذبه‌های تاریخی شهر شیراز می‌توان به آرامگاه حافظ، آرامگاه سعدی، ارگ کریم‌خان زند، باغ ارم، باغ دلگشا، باغ عفیف‌آباد، باغ نارنجستان قوام، مسجد زیبای نصیرالملک، مسجد وکیل، بازار تاریخی وکیل و... اشاره کرد. به مناسبت این روز خالی از لطف نیست که دو بیت از غزل معروف حافظ بزرگ را به همه شهروندان شیرازی و البته همه ایرانیانی که شیراز را دوست دارند، تقدیم کنیم: «خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش، خداوندا نگه‌دار از زوالش/ به شیراز آی و فیض روح قدسی، بجوی از مردم صاحب کمالش». روز شیــراز مبارک!
زادروز استاد بنـان
استاد غلامحسین بنان، خواننده بزرگ و تکرارنشدنی موسیقی کلاسیک ایرانی روز ۱۵ اردیبهشت ۱۲۹۰ در تهران زاده شد. او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران بود. از سال ۱۳۲۱ صدای غلامحسین بنان، همراه با همکاری عده‌ای از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران رسید. بنان در طول فعالیت هنری خود، حدود ۳۵۰ آهنگ را اجرا کرد. ویژگی صدای وی زیروبم‌ها و تحریرهای صدای اوست. بنان هم به آواز قدیمی و کلاسیک ایرانی و هم به نغمه‌های جدید و مدرن ایرانی تسلط داشت. برخی بنان را بزرگ‌ترین اجراکننده سبک وزیری-خالقی می‌دانند. از ترانه‌های معروف بنان می‌توان به «حالا چرا»، «بهار دل‌نشین»، «کاروان»، «الهه ناز» و البته سرود ملی و میهنی جاودانه «ای ایران» (ساخته روح‌الله خالقی) اشاره کرد. استاد غلامحسین بنان در غروب ۸ اسفندماه ۱۳۶۴ خورشیدی، در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت و در امام‌زاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
خاطرات هاشمی رفسنجانی
شنبه 15 اردیبهشت 1375: ساعت شش‌و نیم صبح، برای صبحگاه مشترک نیروهای مسلح به پادگان سپاه رفتیم. سان و مراسم و سخنرانی من در موفقیت‌ها و موقعیت نیروهای مسلح و تشویق آنها انجام شد. به سوی محل سد ملاصدرا در تنگه‌براق در شهرستان اقلید پرواز کردیم. از تنگه که خیلی جالب است و هزینه طرح را کم کرده و امکان تولید برق زیاد به وجود آورده، بازدید کردیم. توضیحات آقای زنگنه، [وزیر نیرو] انجام شد.