کنفدراسیون فوتبال آسیا بالاخره تصمیمی که انتظارش می‌رفت را گرفت و تیم‌های پرسپولیس، استقلال و گل گهر را از حضور در فصل آتی لیگ قهرمانان آسیا محروم کرد. کنفدراسیون فوتبال آسیا در خبری کوتاه اعلام کرد که پرسپولیس و استقلال مجوز‌های لازم برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا 2022 را به دست نیاوردند و از لیگ قهرمانان کنار رفتند. بر اساس اعلام وب‌سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا، باشگاه گل گهر نیز نتوانست مجوز حرفه‌ای را دریافت کند تا سپاهان و فولاد تنها نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان فصل جدید باشند. پیش‌ازاین ای اف سی در نامه‌ای به این سه باشگاه فرصتی کوتاه و 5 روزه را برای توضیح و ارسال مدارک جدید داد و اسناد تازه هم به ای اف سی ارسال شد که مورد رضایت ای اف سی نبود تا این دو تیم برای اولین بار به دلیل لایسنس، از لیگ قهرمانان حذف شوند.
درنتیجه خبر تلخ و تکان‌دهنده‌ای که از مدت‌ها قبل کابوسش ذهن و فکر هواداران دو تیم را به خود مشغول کرده بود، حالا بالاخره رنگ واقعیت به خود گرفت تا تیم‌هایی که در سال‌های نه‌چندان دور بهترین‌های آسیا بوده‌اند را حالا به آسیا راه ندهند! تصمیمی که به دلایل مختلف مالی، مدیریتی و ... گرفته شده و منطقی هم به نظر می‌رسد. در این حذف مشخصاً تک مقصر وجود ندارد و مجموعه‌ای از سازمان‌ها و نهادهای ورزشی و غیرورزشی که برخی به شکل ناخواسته و برخی آگاهانه در انجام وظایف خود کوتاهی کرده‌اند این شاهکار بی‌نظیر در تاریخ را رقم زده‌اند. پرسپولیس و استقلال دیروز از آسیا حذف نشدند! حذف سرخابی‌ها میراث شومی است که بی‌برنامگی و سوء مدیریت‌ها برای این دو باشگاه ایجاد کرد و خبر روز گذشته سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا آن را در عمل به همه ما نشان داد! به گزارش جماران، نکته جالب اینجاست که پس از اعلام خبر حذف نمایندگان ایران، داستان قابل پیش‌بینی «کی بود کی بود من نبودم» آغاز شده و هر یک برای جا نماندن از قافله مصاحبه‌ای انجام داده‌اند. مصاحبه‌هایی که محتوای تقریباً نزدیک به هم دارد و با جمله «من در فلان تاریخ یا فلان روز قبل هشدار داده بودم اما...» شروع می‌شود، تقصیر به گردن نهاد دیگری انداخته می‌شود و با تبرئه خود به پایان می‌رسد.
کلیه افرادی که در این باشگاه‌ها پست مدیریتی و یا اجرایی داشته‌اند درصدی از تقصیر بر گردنشان است و جای هیچ فراری نیست. اعضای سازمان لیگ، هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال، مسئولان کمیته‌های مختلف مربوط به امور باشگاه‌ها، وزارت ورزش و حتی خود صداوسیما که الان یادش افتاده برنامه بسازد و علل و حذف را ریشه‌یابی کند از مقصران این حذف تاریخی هستند.
پرسش این است که صداوسیمایی که حق قانونی، رسمی و عرفی فوتبال را نمی‌دهد و چرخه مالی این رشته ورزشی را فلج کرده چه چیزی را می‌خواهد ریشه‌یابی کند؟ مگر نه این‌که بخش عمده‌ای از مشکلاتی که باعث شده AFC مجوز نمایندگان ایران را لغو کند به مسائل مالی برمی‌گردد؟ اگر فوتبال حقش و نه صدقه سازمان را به‌موقع می‌گرفت آیا پرونده‌های خارجی نظیر کالدرون، برانکو، استراماچونی و ... به وجود می‌آمد؟ البته که همه مشکلات فوتبال ایران به مسائل مالی برنمی‌گردد و تقصیر بزرگ صداوسیما در ندادن حق پخش، به معنای نادیده گرفتن خطای سایر دست‌اندرکاران و نهادها نیست. مسئولانی که خودشان در نهادهای مختلف اجرایی باشگاه‌ها و فدراسیون حضور داشته‌اند و امضایشان پای بسیاری از اسناد وجود دارد، حال چگونه ادعا می‌کنند که چنین وضعیتی را قبلاً هشدار داده‌اند؟ به فرض که راست می‌گویند و هشدار داده‌اند، اما این هشدار چه دردی را دوا کرده است؟ به شناسایی، تنبیه و احتمالاً محاکمه قانونی مقصران که باعث این ضرر و زیان مادی و معنوی شده‌اند که امید چندانی نمی‌توان داشت، تنها می‌توان امید بست که با توجه به سختگیری AFC که بدون تعارف نمایندگان ایران را کنار گذاشت، افراد ساده‌انگاری که تاکنون بدون شفافیت امور فوتبال ایران را پیش می‌بردند، آگاه شده باشند که ماجرا جدی است و حداقل برای جلوگیری از تکرار این آبروریزی‌های بین‌المللی مشکلات باشگاه‌های فوتبال ایران را درست‌وحسابی حل کنند.