نشریه «هیل» در گزارشی به نقل از مجمع جهانی اقتصاد مدعی شده که بحرانهای اقلیمی بزرگترین خطری است که جهان را در سال ۲۰۲۲ تهدید میکند. به گزارش شفقنا، در این گزارش آمده است: به عقیده کارشناسان مجمع جهانی اقتصاد، بحران آبوهوا بزرگترین خطری است که جهان در سال ۲۰۲۲ با آن مواجه خواهد شد. کارشناسان مستقر در ژنو مجمع جهانی اقتصاد میگویند در شرایطی که جهان وارد سومین سال همهگیری ویروس کرونا میشود، خطرات آب و هوایی همچنان بهعنوان یکی از مهمترین نگرانیهای جهان مطرح است. این گزارش که بهعنوان بخشی از گزارش سالانه خطرات بینالمللی مجمع جهانی اقتصاد منتشر شده، حکایت از این میکند که علاوه بر بحرانهای اقلیمی و آب و هوایی، خطرات مهم بلندمدت دیگری نیز دنیا را در سال ۲۰۲۲ تهدید میکنند که از آن بین میتوان به شکافهای فزاینده اجتماعی، افزایش خطرات مرتبط با امنیت سایبری و البته نابرابریهای موجود در مسیر بهبود اقتصادی بعد از شیوع همهگیری در سراسر جهان اشاره کرد. بر اساس این گزارش، شمار قابلتوجهی از کارشناسان بر این باورند که بهبود شرایط اقتصادی جهان در سه سال آینده با روندی بیثبات و نامتعادل دنبال خواهد شد. «پیتر گیگر»، مدیر ارشد بخش مقابله با ریسک شرکت بیمه زوریخ در بیانیهای در این زمینه میگوید: «بحران آبوهوایی همچنان بزرگترین تهدیدی است که در درازمدت پیش روی بشریت قرار دارد». گزارش خطرات جهانی که بر اساس نتایج نظرسنجی انجامشده در زمینه تبعات و پیامدهای بحرانهای و ریسکهای بینالمللی توسط مجمع جهانی اقتصاد ارائه شده؛ با توجه به پرسشهای مطرحشده از پاسخدهندگان در زمینه خطرات و ریسکهای اجتماعی دو سال اخیر تنظیم شده است. به ادعای این گزارش، پاسخدهندگان در پایان نظرسنجی در این موضوع همعقیده بودهاند که شکست اقدامات اقلیمی برای مقابله و کاهش تأثیرات شدید تغییرات و رخدادهای آب و هوایی مهمترین تهدید بلندمدت و درواقع ریسک شماره یک پیش روی جهان است. خطری که علاوه بر پیامدهای شدیدش در روز و روزگار حاضر، میتواند شدیدترین تأثیرات را در دهههای آینده نیز بهجای گذارد. بر اساس آنچه در بخشی از این گزارش آمده؛ ازآنجاییکه دولتها و کسبوکارهای مختلف با «فشارهای فزایندهای برای مقابله یا خنثی کردن بدترین پیامدهای اقلیمی» مواجهاند، «دوگانگی در جلوگیری از این تبعات منجر به رویدادهای شدید اقلیمی» میتواند باعث «جدایی کشورها از هم» شده و با «دو شاخه کردن جوامع» موجب «ایجاد موانعی بر سر راه افزایش همکاریهای متقابل» شود. پاسخدهندگان این گزارش همچنین گفتهاند که «ماهیت تعهدات فعلی کشورها و دولتهای مختلف جهان برای دستیابی به اهداف اقلیمی ناکافی است» و برای افزایش شانس دستیابی به اهداف مقرر ارتقای فنآوری ضروری است. دستیابی به هدف بلندپروازانه به صفر رساندن تولید و انتشار کربن خالص تا سال ۲۰۵۰ همراه با بینظمی خواهد بود. مجمع جهانی اقتصاد در ادامه گزارش هم هشدار داده که «در روند کاهش تولید و انتشار کربن که مستلزم دوری از صنایع مبتنی بر کربن میتواند باشد که در استخدام میلیونها کارگر نقش مهمی دارند، وجود یک سری بحران و تنشهای اجتماعی و سیاسی ناگزیر خواهد بود. بحرانهایی که خود بهنوبه خود میتوانند به بیثباتی اقتصادی، تعمیق و تشدید بیکاری و افزایش تنشهای اجتماعی و ژئوپلیتیکی منجر شوند». درعینحال، اتخاذ سیاستهای عجولانه محیط زیستی برای مقابله با تبعات تغییرات اقلیمی میتواند خود باعث وارد آمدن آسیبهای ناخواستهای به طبیعت شود.