ارزیابی شما از اجلاس داووس چیست؟
با وجود اینکه کشورهای سوسیالیستی دیگر تقریبا وجود ندارند اما دولت هایی مانند کره جنوبی و کوبا همچنان این تفکر سیاسی-اقتصادی را در دنیا نمایندگی می کنند.در کشورهایی که با انقلاب سوسیالیستی شکل گرفت تجارت خصوصی وجود نداشت.اقتصادی که آن کشورها دنبال می شد با هدف برابری اجتماعی بود اما در عمل هیچگاه محقق نشد و منجر به فروپاشی شد.البته نمی توان گفت ظهور و بروز این کشورها در زندگی بشر هیچگونه نقشی نداشت .این تحولات باعث شد سایر کشورهای جهان برای جلوگیری از سقوط دست به سیاست های اصلاحی به نفع طبقات فرودست جامعه بزنند.بیمه اجتماعی،حقوق دوران بیکاری و ایام بازنشستگی از جمله این فوایدی بودند که به نفع مردم تعبیه شدند.
شما کارکردهای اجلاس داووس را مثبت ارزیابی می کنید؟
داووس سعی می کند مانع وقوع جنگ و تنش در دنیا بشود.این امر هم طبیعی است زیرا بنگاه های اقتصادی برای گسترش ارتباطات و تعاملات خودشان نیازمند صلح و ثبات در جهان هستند.جنگ و تنش تجارت اقتصادی در دنیا را مختل می کند.البته این برنامه اجلاس داووس است که به روند ایجاد صلح، توسعه، تولید و اقتصاد کمک کند اینکه تا چه میزان در این اهداف موفق عمل کرده جای بحث و تامل دارد .این اجلاس سازمان مشخصی در دنیا ندارد و از آن نهادهای بین المللی است که دارای ساختمان و محل فیزیکی مشخص نیست.
متاسفانه مصوبات و تصمیمات گرفته شده در اجلاس داووس ضمانت اجرایی ندارد و تصمیمات آن به مرحله اجرا نمی رسد.در این اجلاس بروکراسی بسیار ضعیف است.وقتی نهادهای بین المللی توسط دولت ها به رسمیت شناخته نشوند بدین نحوه تصمیماتشان در حد حرف باقی خواهد ماند.
بیشتر وقت این اجلاس به دیدارها و گفتگوهای دوجانبه بین افراد حقیقی و حقوقی می گذرد.اجلاس داووس یک باشگاه اقتصادی نمادین است.البته شرکت های بزرگ اقتصادی عضو داووس هستند.
ثروتمندان بزرگ دنیا درباره داووس چه می گویند؟
فیل وایت، میلیونر بریتانیایی و یکی از معترضین حاضر، در این باره گفت: «در حالی که جهان زیر بار یک بحران اقتصادی در حال فروپاشی است، میلیاردرها و رهبران جهان در این مجمع خصوصی گرد هم می‌آیند تا درباره نقاط عطف تاریخ صحبت کنند. این افتضاح است که رهبران سیاسی ما به سخنان کسانی گوش می‌دهند که بیشترین پول را دارند، کمترین اطلاعات را در مورد تأثیر اقتصادی این بحران می‌دانند و بسیاری از آنها مالیات کمی می‌پردازند. تنها نتیجه معتبر از این کنفرانس باید این باشد که مالیات بر ثروتمند‌‌ها بیشتر شده و آنها مجبور به پرداخت شوند.»
آقای وایت که نماینده گروهی به نام «میلیونرهای میهن‌دوست» است به عنوان مشاور تجاری ثروت خود را به دست آورده و میگوید به حرکت مبارزان چپ‌گرا و ضد فقر، که خواستار تغییر رویه در نشست سالانه افراد صاحب نفوذ و رهبران سیاسی هستند، می‌پیوندد چراکه «سیستم اقتصادی فعلی شکست خورده است.» در طول یک دهه گذشته، تعداد فزاینده‌ای از میلیونرها و میلیاردرها در ایالات متحده و اروپا به طور علنی از دولت‌ها خواسته‌اند مالیات‌های بالاتری بر ثروتمندترین افراد جوامع وضع کنند. هر چند تعداد کمی از آنان برای شرکت در این اعتراض در داووس حضور دارند، با این حال ۱۵۰ تن از آنها در ژانویه امسال نامه‌ای سرگشاده به مدعوین در داووس ارسال کرده بودند. در بخشی از نامه آنها آمده بود: «در حالی که جهان در دو سال گذشته رنج بسیار زیادی متحمل شده است، در واقع ما شاهد افزایش ثروت خود در طول دوران همه‌گیری بوده‌ایم. همزمان اما تعداد کمی از ما می‌تواند صادقانه بگوید که مالیاتی منصفانه پرداخت کرده است.» از حامیان این جنبش می‌توان به ابیگیل دیزنی (نوه و وارث والت دیزنی)، نیک هانوئر (کارآفرین آمریکایی و سرمایه‌گذار اولیه در وبسایت آمازون) و موریس پرل (مدیر‌عامل سابق شرکت سرمایه‌گذاری بلک راک) اشاره کرد. پیش‌تر ابیگیل دیزنی در پیامی ویدئویی گفته بود: «من به داووس رفته‌ام و از این ایده که بسیاری از میلیاردرها در یک مکان کوچک جمع شوند، مکانی که مردم عادی نمی‌توانند وارد آن شوند، تا در مورد مسائل صحبت کنند عصبانی شدم. چنین چیزی اعتماد ایجاد نمی‌کند.» امسال موضوع کنفرانس داووس «همکاری برای بازگرداندن اعتماد» نام گرفته است. مارلین انگلهورن، میلیونر دیگری که در این تظاهرات شرکت کرده میگوید: «به عنوان کسی که در تمام عمرم از مزایای ثروت بهره برده‌ام می‌دانم که اقتصاد ما چقدر از مسیر اصلی خود منحرف شده است و نمی‌توانم عقب بنشینم و منتظر شوم کسی کاری انجام دهد. ما به پایان خط رسیده‌ایم؛ امسال ۲۵۰ میلیون نفر دیگر به فقر شدید کشیده می‌شوند.» موسسه خیریه آکسفام که هر سال گزارشی در مورد میزان نابرابری در جهان در مجمع داووس منتشر می‌کند، ادعا کرده است طی دو سال گذشته هر ۳۰ ساعت یک میلیاردر جدید به وجود آمده است. گابریلا بوچر، رئیس بخش بین‌الملل این موسسه میگوید: «از سوی دیگر آکسفام انتظار دارد در سال جاری هر ۳۳ ساعت یک میلیون نفر به فقر شدید سقوط کنند.» او با اشاره به اینکه «نابرابری در کشورها طی چند دهه گذشته کاهش یافته است» میگوید: «وقوع همه‌گیری کرونا باعث افزایش نابرابری شده و با نرخ‌هایی که اکنون می‌بینیم به نظر می‌رسد این نابرابری بشدت رو به افزایش است. این امر شرایط فاجعه‌باری را ایجاد می‌کند که انعکاسش را می‌توانیم در زندگی مردم ببینیم.»