حجت میرزایی اقتصاددان و معاون پیشین وزارت کار که یکی از امضاکنندگان نامه 61 نفره است است، در توضیح دلایل نوشتن این نامه به رویداد۲۴ گفت: این نامه را خطاب به مردم نوشتیم چون دولت گوشی برای شنیدن ندارد و با تصمیمهای ریسکی، شرایط مردم را به خطر میاندازد.
او میگوید: نویسندگان نامه اخیر به مردم در خصوص مسائل اقتصادی، امیدوارند این نامه بتواند اثربخش باشد و نکاتی که در آن آمده است، همانطور که هست مورد توجه قرار بگیرد و با روی باز و نگاه مثبت با آن برخورد شود. همه ۶۱ اقتصاددانی که این نامه را امضا کردند، امیدوارند این نامه به سیاستهای جاری دولت کمک کند و سیاستهای اندیشیدهتری را در پیش بگیرند، اما اینکه در عمل چه نتیجهای به همراه داشته باشد را نمیدانم.
میرزایی میگوید: این نامه را خطاب به مردم نوشتیم، چراکه معتقدیم دولت تمایلی برای شنیدن صدای اقتصادانان نداشته و ندارد و با وجود اینکه در زمان انتخابات رئیسی میگفت اقتصاددانان را به خط میکنیم، از پژوهشکده و اندیشکدهها دعوت و استفاده میکنیم، اما در نهایت این اتفاق رخ نداد لذا به نظرم بهتر است گفتگو با مردم انجام شود، که هم حس همدردی با آنها شکل بگیرد و هم از زبان مردم و به صورت غیرمستقیم به دولت گفته شود. معاون پیشین وزارت کار ایران توضیح میدهد: اکنون ۹ ماه از عمر دولت سیزدهم گذشته و همچنان فرصت باقی است. این زمان باقیمانده برای اصلاح سیاستهای موجود است تا هم در مورد تیم همکاران و هم در مورد انتخاب سیاستها یک بازنگری اساسی صورت بگیرد.میرزایی با بیان اینکه با انتخاب تیم همکاران جوان و کمتجربه مخالفتی ندارم، گفت: آنچه که مهم است و در چارچوب نظریه حکمرانی اهمیت دارد، مسیر، فرآیند و نتایجی است که به همراه دارد. اگر شفافیت، گفتگوی مستمر در فضای عمومی سیاستها اتخاذ شود و منافع عمومی مردم مورد توجه قرار بگیرد، این تیم میتواند موفق باشد. اما اکنون مسائلی که وجود دارد فراتر از این است، ناهماهنگی، شتابزدگی، سیاست غیرشفاف و غیرقابل نقد، مسائلی است در تیم دولت سیزدهم وجود دارد. آنها نه چارچوب نظری مشخصی دارند و نه تناسبی با وعدههای رئیسی در زمان انتخابات دارند و نه با مبانی روشن علم اقتصاد و سیاستهای ملی و مردم سازگاری دارد.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه چند صدایی در درون دولت و تیم اقتصادی وجود دارد، گفت: علاوه بر چند صدایی، صدای متناقض هم از دولت بیرون میآید. دولت دست به ریسکهایی میزند که برای مردم و دولت مخاطرهآمیز و مشکلآفرین است. مثلا حذف ارز ترجیحی برای دارو و تجهیزات پزشکی و همینطور خوراک دام و طیور، در شرایطی که دولت به ثبات نیاز داشت، کاری بسیار غیر علمی بود. میرزایی میگوید: دولت دست به سیاستهای تورمزا زده و میزند و مهمترین بخشی که میتوان به آن نقد وارد کرد، رویههای غیرشفاف و غیرمشارکتی و یکسویه است. ارزیابی ما این است که سیاستی که درون دولت وجود دارد توسط یک یا دو وزیر و نزدیکان این اتخاذ میشود و دیگران کلا مشارکتی ندارند و هیچ سیاست شفافی درباره هزینهکردها، درآمدها و خصوصا یارانهها وجود ندارد.
او ادامه داد: بزرگترین تفاوت دولت فعلی با دولت گذشته این است که دولت رئیسی بسیار شتابزده رفتار میکند و کاملا پیگیری مذاکرات را رها کردهاند و برایشان اهمیت کمتری دارد.میرزایی در توضیح اینکه آیا در شرایط کنونی معیشت و اقتصاد به برجام گره خورده است یا خیر؟ میگوید: این گره خوردن یا نخوردن انتخاب یا تصمیم هیچکسی نیست. اقتصاد دنیای امروز به همه کشورها حتی در کره شمالی هم گره خورده چه برسد به ایران که در ابتدای این دهه ۱۲۰ میلیارد دلار صادرات نفتی و غیر نفتی داشته است. خب از آغاز دوره جدید تحریمها نرخ رشد اقتصادی ما به صفر رسیده و تورم ۴۰ درصدی و رکود تورمی را هم تجربه کردیم که متاسفانه بار اصلی آن بر معیشت مردم بوده و صرفنظر از تلاش ما، معیشت مردم را همواره مورد هجمه قرار گرفته است.